Шырав
Шырав ĕçĕ:
Каллех чечексем ҫурӑлӗҫ, каллех курӑксем симӗсленӗҫ, каллех шыв та ӑшӑнӗ.
VI // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 87–108 с.
Иртӗ-и уйӑх хыҫҫӑн уйӑх, ҫулталӑк хыҫҫӑн ҫулталӑк, кунтах юп курӗ-и Дина, малалла ӑс пухма аякка-аякка тухса кайӗ-и — пурпӗрех нихӑҫан-нихӑҫан та манмӗ хӗр тӑван амӑшне, вӗҫӗм-вӗҫӗмех унӑн сӑлайлӑ ӑшӑнчӑкӗне ӑшӑнӗ, тараватлӑхӗпе, ӗҫченлӗхӗпе хавхаланӗ.
8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
— Чӑтӑр кӑшт, — тет вӑл ачашшӑн, — аҫу вӑрмантан часах таврӑнӗ, ҫапӑ илсе килӗ, кӑмака хутса ярӑп — пӳрт ӑшӑнӗ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.
Унта вӑл, хӑй ухмах пулмасан, апатне те лайӑхрах ҫийӗ, ӑшӑнасса та ӑшӑнӗ — е кӑмака умӗнче, е Одарка ҫумӗнче.Там он, если не дурак будет, и подъест и погреется — хоть у печки, хоть у Одарки.
Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Страницăсем:
- 1