Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑсӗнче (тĕпĕ: ӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нок пӗр еннелле сӗнкелтетрӗ, хӑй сисмесӗрех — пӗрре Гутанпа, тепре Геллипе е ӑсӗнче сӑнарланнӑ, юнашар пыракан паллӑ мар ҫулташӗпе сасӑпах темӗн калаҫать.

Нок, машинально, придерживаясь одного направления, брел, разговаривая вслух то с Гутаном, то с Гелли, то с воображаемым, неизвестным спутником, шагающим рядом.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Пӗрре ҫывӑхра, тепре аякра темӗн ҫатӑртатать, унта халиччен курман паллӑ мар чӗр чунсем пӗр-пӗрин утӑмне итле-итле куҫаҫҫӗ, вӗсен сӑнарӗсем, Тарт ӑсӗнче калӑпланнӑскерсем, хӑрушла хумхантаракан кӳлепеллӗ е, пач урӑхла, ҫатӑртатни-шатӑртатни чарӑнсан шупкаланаҫҫӗ, пӗрӗнеҫҫӗ-хутланаҫҫӗ.

То ближе, то дальше трещал кустарник, невиданные, неизвестные существа двигались там, прислушиваясь друг к другу, и образы их, созданные воображением Тарта, принимали чудовищные, волнующие размеры или, наоборот, бледнели и съеживались, когда умолкал треск.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ҫав хатӗр аптӑраса ҫитнӗрен юлашкинчен вӑл ӑсӗнче шутлама пикенчӗ: «Пӗрре… иккӗ… вӑтӑр…» тата малалла та — «пин» тейичченех.

Это довело его, наконец, до того, что он стал считать мысленно: «Один», два… тридцать…» и так далее, пока не сказал «тысяча».

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ӗҫсӗр минреме юратманскер — малалла мӗн пуласса ӑсӗнче ҫавӑрттарса-виҫсе пӑхрӗ, мӗн шухӑшланине шашкӑсене куҫарса лартнӑн ансаттӑн та хӑвӑрттӑн чӑна кӑларма май килменшӗн ҫеҫ пӑшӑрханать.

Он думал об одном, хотел одного, стремился к одному.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Грэй виҫӗ лавккана кӗрсе тухрӗ, хӑйне мӗн кирлине ҫав тери тимлӗ тишкерсе шырарӗ, мӗншӗн тесен чи юрӑхлӑ тӗспе сӗме ӑсӗнче уҫӑмлӑн курса тӑрать.

Грэй побывал в трех лавках, придавая особенное значение точности выбора, так как мысленно видел уже нужный цвет и оттенок.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Юлашкинчен унӑн ҫывӑрса кайма пулӑшакан яланхи меслетне тупма май килчӗ-килчех: ӑсӗнче вӑл ҫутӑ шыва чул таткисем ывӑтрӗ; унта ҫӑмӑллӑн саланакан ункӑсене сӑнарӗ.

Наконец, ей удалось вызвать привычное представление, помогающее уснуть: она мысленно бросала камни в светлую воду, смотря на расхождение легчайших кругов.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Хӑй шухӑшласа кӑларнӑ ҫак одеколон Гоп капитана пуринчен те ытларах хӗпӗртеттерет, вара вӑл хатӗрленӗ вирлӗ хуравне ӑсӗнче вӗҫленӗ май сасӑпах каласа хурать:

Этот выдуманный Гопом одеколон более всего радовал капитана и, закончив воображенную отповедь, он вслух повторял:

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑл шӑпӑр калама пӗлнӗ, пӗремӗк тата пӳремеҫ пӗҫерме пултарнӑ, юрра ӑста пулнӑ — ӑсӗнче темӗн чухлӗ кӗвӗ-ҫемӗ усранӑ; пасарти сутуҫа, ҫитменнине — чи йӑрӑ усламӑҫа лартасси — унӑн чи юратнӑ ӗҫӗ пулнӑ.

Он умел играть на шыбыре, мог делать пряники и пюремечи, умел петь сколько угодно песен, а надуть на базаре торговца, да еще самого ловкого, было его любимым занятием.

I // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Ҫав вӑхӑтрах ӑсӗнче ҫакна та хушса хурать:

И тут же добавляет мысленно:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Халӗ ашшӗ сӑмахӗсене итлесе, вӑл Смолин мӗнле пулма пултарнине хӑй ӑсӗнче тӗсмӗртсе ларнӑ.

Теперь, слушая речь отца, она представляла себе — каким может быть этот Смолин?

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Темӗнле сӑн-питсем унӑн ӑсӗнче вӗлтӗртетнӗ, сасӑсемпе сӑмахсем янӑраса тӑнӑ…

Какие-то лица мелькали в его памяти, звуки и слова звучали в ней…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсене вӑл хӑйӗн ӑсӗнче — ҫуланчӑксем, тесе ят панӑ, вӗсем нӳрлӗн ҫиҫкӗнсе тӑни уншӑн кӑмӑллӑ пулман, ҫавӑн пекех вӗсен пичӗсем те, куллисем те, сӑмахӗсем те ӑна килӗшмен, анчах та вӗсем хӑйсене ирӗклӗн те ҫӑмӑллӑн тыткалани, вӗсем пурин ҫинчен те калаҫма пӗлни, вӗсен илемлӗ костюмӗсем — ҫаксем пурте Фомара кӗвӗҫӳ, унпа хутӑшах хисеплӳ те ҫуратнӑ.

Он назвал их про себя вылизанными, их блеск не нравился ему, не нравились лица, улыбки, слова, но свобода и ловкость их движений, их уменье говорить обо всем, их красивые костюмы— всё это возбуждало в нем смесь зависти и уважения к ним.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пархатарланнӑ юррине тепӗр ҫавра эрлӗклентерме пикенсе пӑхрӗ те каччӑ — кӗввине сулчӑланӑ пекех ҫеммине те ларт! чарса лартрӗ пуҫланӑ-пуҫламанах, йӑшрӗ унӑн юрлас йӳтӗмӗ, урӑххи, темӗскер ҫӗнни пӑтранма тытӑнчӗ йӗкӗт ӑсӗнче.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫак самантра вӑл, тем тери тӑрӑшрӗ пулсан та, мӗн пулса иртнине хӑйӗн ӑсӗнче тӗп-тӗрӗс аса илме пултараймарӗ.

Он изо всех сил старался воскресить в своей памяти все, что случилось, и не мог.

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ку мӗн тери интереслӗ пулнине эсӗ халех курӑн-ха акӑ!» тенӗ пулас хӑй ӑсӗнче.

Сейчас ты сам увидишь, как это интересно!»

34 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Унтан, хӑй ӗмӗтленнине, чунӗпе кӗтнине, ӑсӗнче пухӑнса ҫитнине юнашар тӑраканран та илтес килнипе йӑлӑнса, ҫапла каласа хучӗ:

И, умоляя того, кто стоял рядом, услышать то, чего она желала, то, чего ждала душой, то, что накопилось, сказала:

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӳлӗме кӗнӗ чух аслӑ Артамонов хӑй ӑсӗнче вӗсене юнаса илчӗ:

Входя в комнату, Артамонов старший мысленно пригрозил им:

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Унӑн та ӑсӗнче икӗ юратнӑ хӑмӑр куҫ тӑрать.

Два серых любимых глаза стояли в его сознании.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Тӗттӗм пулин те, художник ҫак ачан куҫҫулӗпе йӗпеннӗ чармак куҫлӑ пуҫӗ мӗнле пулассине хӑйӗн ӑсӗнче шайлаштарса пӑхнӑ.

Художник стал представлять себе сквозь мрак эту детскую головку с широко открытыми глазами, полными слез.

10. Улмуҫҫи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ун ӑсӗнче кинора курни кӑна вӗресе тӑрать пулас.

Он был полон виденным.

Пӗр класрисем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех