Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑнланмасӑрах (тĕпĕ: ӑнлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗншӗнне ӑнланмасӑрах сӑтӑркаларӗ.

Куҫарса пулӑш

Антальйӑри кану // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/lib/haylav/7887.html

Эсӗ вара ҫавна тӗплӗн шухӑшламасӑрах, ӑнланмасӑрах тунӑ-и?

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ пуҫламӑшӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 37–56 с.

Эпӗ нимӗн ӑнланмасӑрах сӗтел хушшине ларса юлтӑм.

Куҫарса пулӑш

Япшар тус якатать // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 13–15 с.

Те ӑнланса калареҫ шӑв-шавра, те ӑнланмасӑрах.

Но люди вряд ли поняли, о чем он повел речь.

Каллех ҫул ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эльгеев ӑнланмасӑрах юлчӗ, пӗр вӑхӑт Лизӑна куҫран пӑхса тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Эльгеевпа Васильев вӗсем мӗн пирки тавлашнине ӑнланмасӑрах юлчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Мӗншӗн кулнине Ева ӑнланмасӑрах юлчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Гервак ҫыран хӗррине кӑларса ывӑтнӑ пулӑлла ҫатӑлтатма пикенчӗ, акӑ ахлатать ӗнтӗ, — ҫине-ҫинех, тарӑнрах, йынӑшкаласа тата — хӑй ӑнланмасӑрах — выртнӑ ҫӗртен кӗлеткине куҫарма хӑтланать.

Гервак начала трястись и вздыхать, как выброшенная на берег рыба, — все чаще и глубже, со стоном и с бессознательными усилиями изменить положение.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хӑй ӑнланмасӑрах ҫак кӗрешӗве кӗрсе Джесси халӗ хӑйӗн шухӑшӗсенче мар, вӗсене тытса-йӗркелесе пыраймасть.

Бессознательно участвуя в этой борьбе, она отсутствовала в мыслях своих и не могла управлять ими.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл аллине туртать, — эпӗ ӑна хам ӑнланмасӑрах тытса тӑратӑн-ха, унтан вӑл питне пӑрчӗ.

Она стала тянуть руку, которую я бессознательно задержал, и отвернула лицо.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ вырӑнтан ҫӗклентӗм, ҫӑмӑл чун-па, мӗншӗнне ӑнланмасӑрах шанӑҫпа пурне те каларӑм:

Я встал и, с легкой душой, с тонкой и безотчетной уверенностью, сказал всему:

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Гент хӑй ӑнланмасӑрах йӑл кулса чӳречерен пӑхать; унта Танганайка йӑлтӑртатать.

Гент, бессознательно улыбаясь, смотрел в окно, где блестела Танганайка.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Сакӑр кӗленче… — терӗ тинех Гро, хӑй ӑнланмасӑрах кӗсйинче темӗн хыпашлать, манӑн чӗр куҫҫисене тӗсет.

— Восемь бутылок, — сказал наконец Гро, машинально шаря в кармане и рассматривая мои колени.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Унтан ҫавӑн пекех, ӑнланмасӑрах, аллӑма кӗсьене чикрӗм, ҫӳпӗлесрен шикленнипе унтах упракан тӗксӗмленнӗ кӗл чечек ҫунаттисене туртса кӑлартӑм.

Затем я, также машинально, опустил руку в карман и вытащил потемневшие розовые лепестки, которыми боялся сорить.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ӑна вӑл вазӑран кӑларчӗ, мана ачашшӑн тӑсса пачӗ, эпӗ вара ӑнланмасӑрах ӑна чӑмӑртаса тытрӑм: чие тӗслӗ георгин.

Она взяла из вазы, ласково протянув мне, а я машинально сжал его — георгин цвета вишни.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Типшӗм майра лорнетне куҫӗсем патне тытса мана тӗплӗн тӗпчерӗ те иментерсех ячӗ, унтан темӗн каларӗ, анчах нимӗн ӑнланмасӑрах хуравларӑм:

Худая дама, приложив к глазам лорнет, тщательно осмотрела меня, вогнав в робость, и что-то сказала, но я, ничего не поняв, ответил:

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫавӑнпа та вӑл вӗлерме приговор йышӑннӑ ҫынран, пылчӑклӑ суяна хӑй ӑнланмасӑрах тӑрӑ шыв ҫине кӑларнӑскертен, хӑйӗн приговорне илтес терӗ.

И она хотела выслушать приговор свой от приговоренного, неведомо для себя распутавшего грязную ложь.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл хӑй ӑнланмасӑрах йыхӑракан шӑпи ҫыннӑн хевтесӗр, ансат савӑнӑҫӗшӗн пурнӑҫра вӑйӑ пек, янкӑр уҫӑ та ачаш тимлӗх пек сӑнарланчӗ.

Как игра, как ясная и ласковая забота жизни о невинной отраде человека, представлялась ему та судьба, какую он бессознательно призывал.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Лару-тӑру тепӗр чух темлерех килсе тухни, ӑнсӑрт калаҫу… анекдот ӗмӗтӗме хавхалантараҫҫӗ, ӳтӗме йӗкӗлтеҫҫӗ, ӑна этем пурнӑҫӗн ҫак енне, хӗрӳ, вӑрттӑн енне ӑнланмасӑрах туртӑннипе тултараҫҫӗ те…

Случайные стечения обстоятельств, случайный разговор, анекдот зажигают желания и дразнят тело, наполняя его бессознательным тяготением к этой стороне человеческой жизни, жгучей, таинственной и…

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Вӑл ҫакна ӑсӗпе чухлать, анчах унӑн хӑйӗн чӗри сыввӑн та ыраттарса тапать, ҫавӑнпа та, ӑнланмасӑрах, хӑйӗн пурнӑҫ туйӑмне вӑл Пьер ҫине те куҫарать, уҫӑмлӑн ниепле те ӑнкараймасть: мӗнле-ха апла — Пьер чӗри чӗнмест, унӑн вара, ҫамрӑк инкекпе тулсах ларнӑскер, хӗрхенӳ-шеллев ыйта-ыйта ӗсӗклет?

Знала это умом, но собственное ее сердце билось так живо и больно, что, бессознательно, ощущение своей жизни она переносила и на Пьера, не в силах будучи ясно вообразить, как же это его сердце молчит, когда ее, полное молодого горя, взывает о милосердии?

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех