Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑмсанмалла (тĕпĕ: ӑмсан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ытла та ӑмсанмалла хак пани тата юлташӗсем хӗтӗртни Ахметӑн иккӗленес кӑмӑлне сирчӗ-сирчех.

Куҫарса пулӑш

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Йывӑрлӑхсене пӑхмасӑр эсӗ ӳссе ҫитӗнӗн, ӗненетӗп, кашни арҫын ӑмсанмалла чиперкке пулса тӑрӑн.

Куҫарса пулӑш

Тӑварлӑ каҫ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Пире вӗсемсӗр кунта аван, анчах вӗсен шӑпи малалла мӗнле пуласси паллӑ мар – сутӑнчӑксен яланах ӑмсанмалла мар шӑпа пулнӑ», - тенӗ Радий Хабиров.

Нам без них здесь хорошо, а вот как им будет дальше – неизвестно, у предателей всегда была незавидная судьба», - сказал Радий Хабиров.

Пушкӑрт Пуҫлӑхӗ ҫӗршывран тухса кайнисем пирки мӗн шутлани ҫинчен каласа панӑ // Ҫутӑ ҫул. https://sutasul.ru/articles/politika/202 ... an-3446384

Питӗ ӑмсанмалла: васкавлӑ пулӑшу пит хӑвӑрт пырса ҫитрӗ.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш Енри тухтӑрсем тем те ӑсласа кӑларма ӑста! // Аҫтахар Плотников. https://t.me/senkapkan/213

Чӑн та, Герасим Федотович сӑнран-кӗлеткерен ӑмсанмалла арҫын.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Пирӗн Улькка аппа хӑйӗн ҫӗр те пӗр ҫулне пӗтӗм тавралӑх ӑмсанмалла хӑтлӑ, юсавлӑ, тӑн-тӑн кил-ҫуртра сӑсӑл тивмен нӑтӑр-нӑтӑр яштак хурӑн пек сывлӑхлӑ-кӗрлӗхлӗ кӗтсе илтӗр, тени ҫеҫ…

Куҫарса пулӑш

Виҫеллӗ эрех // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 188–197 с.

Арҫын арҫынах ҫав, халтӑрканӑ, кӑмпаланнӑ, «вырӑнпах выртакан» хуҫалӑха часах «ура ҫине тӑратрӗҫ», «ҫӗнӗ кӗпе-йӗм тӑхӑнтартса, тӗкӗ парса», илемлетсе, ял-йыш ӑмсанмалла лата килтерчӗҫ чӗрӗ, курӑмлӑ сӑн-пит пачӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Виҫеллӗ эрех // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 188–197 с.

Вӗсен биографине такам та ӑмсанмалла.

Куҫарса пулӑш

Тинӗс уҫакансем // Александр Аслут. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 70-76 с.

Икӗ кун тӑрмаланнӑ хыҫҫӑн, ман виҫӗ пӗрчӗ пӑрҫа янӑ шӑхлич кирек епле милиционер ӑмсанмалла шӑхӑртакан пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 3–19 с.

Кирек мӗнле пулсан та вӑл ҫав тери хитре, ҫав тери ӑмсанмалла сӑнлӑ!

Как хороша она, как притягательна!

Хӑвалӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Авланнӑ ҫыннӑн, ҫемье пуҫӗн, ҫӗр-шыв хуҫин ют хӗрарӑмсене ӑмсанмалла марри ҫинчен те шухӑшламасть патша.

Но позвольте, а как же законы, запрещающие женатому человеку, главе семьи, хозяину державы, зариться на чужих жен?

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Укҫа вырӑнне эпӗ — ҫак каютӑра, анчах ун ҫумне тата сирӗн эрттелӗр — ӑмсанмалла мар ытлашши саплаштару мар-и?

Взамен я получил эту каюту, но ваше общество в придачу к ней — не слишком ли незавидная компенсация?

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пурин те пӗр кӑмӑл: Громовӑн ӑна, шӑпах ӑна ӑмсанмалла, урӑххине мар; унӑн ҫеҫ, калавҫӑн, шӑпах унӑн ытарлӑ сӑнарлавӗнче ҫуралнӑ нумай-нумай хӗрарӑм вӗсене шухӑшласа кӑларнӑскере кӑна кӑмӑлланӑ, илемӗпе тӗлӗнтернӗ тата парӑннӑ имӗш.

Каждый хотел, чтобы ему, именно ему, а не другому, завидовал Громов; чтобы его, именно его, рассказчика, женщины, рожденные фантазией в необычайном количестве, — казались желанными, прекрасными и доступными только тому, кто сочинил их.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Упаран эпӗ, чӑн та, йывӑҫ ҫине йӑпӑр-япӑр улӑхса хӑтӑлса юлтӑм, анчах хама пур пӗрех ӑмсанмалла апат пек хакларӑм.

От медведя я, правда, залез на дерево, но все-таки смотрел на себя, как на завидное кушанье.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Вӗсен куҫҫулӗсем тепӗр хут пӗрлешсе хутӑшрӗҫ, ӑмсанмалла, сайра куҫҫульсем — унтан Гнор хӗре майӗпен малалла тӗртрӗ, унӑн, Гнорӑн, вӑрах йыхравӗсене пула шурнӑ, тунсӑхлӑ, ун патне ӑнтӑлакан тӑван сӑна иксӗлми кулӑпа пӑхса киленчӗ.

Их слезы смешались еще раз — завидные, редкие слезы — и тогда, медленно отстранив девушку, Гнор первый раз, улыбаясь, посмотрел в ее кинувшееся к нему, бледное от долгих призывов, тоскующее, родное лицо.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ун пеккине такам та ӑмсанмалла.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Вӑл ӗнтӗ кунта та хӑйне килти майлах туять — унӑн ҫак ӑмсанмалла енӗ Зиновьева пӗр хут кӑна мар тӗлӗнтернӗ.

Он уже и здесь чувствовал себя как дома — завидное свойство, не раз удивлявшее Зиновьева.

4 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Колбаса тӑвас тӗлӗшпе пирӗн питех те ӑста ҫынсем тупӑнчӗҫ, кирек хӑш фабрика та ӑмсанмалла вӗсен ӗҫне.

Нашлись у нас такие специалисты-колбасники, что любая фабрика позавидует.

Ковпакпа тӗл пулнисем // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Ӗҫӗ ӗнтӗ ку сыпнӑ сурпан тунӑ чухне ҫӗкленине аса илтерет, ӑсти вара тӗссене ӑнӑҫлӑ вырнаҫтарас, кавир ӑмсанмалла ҫиҫсе тӑракан пултӑр тесе чунне парса тӑрӑшать.

Эта работа напоминает подъем при создании сурбана, мастер старается удачно расположить цвета и придать ковру неповторимый блеск, вкладывает душу.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Семен Васильевичӑн уссийӗсене вара чӑннипех такам та ӑмсанмалла: пӗр шит вӑрӑмӑш те мамӑк пек ҫеп-ҫемҫе, сӑмала пек хуп-хура.

У Семена Васильевича усы были действительно завидные — чёрные, как смоль, большие, пышные, как пух.

«Усачсемпе» тӗлпулни // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех