Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑйӑрӗн (тĕпĕ: ӑйӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Марья Николаевна, юлашкинчен, хӑйӗн кӑпӑка ӳкнӗ, вараланса пӗтнӗ лашине чарчӗ: лаша ун айӗнче тайкаланса тӑрать, Санинӑн вӑйлӑ та самӑр ӑйӑрӗн кӑкӑрӗ пӳлӗннӗ.

Марья Николаевна остановила наконец свою вспененную забрызганную лошадь: она шаталась под нею, а у могучего, но тяжкого санинского жеребца прерывалось дыхание.

XLII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Ӑҫтан чупма тытӑнмалла? — ыйтрӗ Митькӑран сотник, пэнснине тӳрлетсе лартса тата Митька ӑйӑрӗн ӑмринчи тӗреклӗ шӑнӑрӗсем ҫине ӑшшӑн куҫ хывса.

— Откуда скакать? — обратился к Митьке сотник, поправляя пенсне и любуясь могучими грудными мускулами Митькиного жеребца.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тулли кӗлеткипе хыҫалалла выртса, хӑйӗн кастарнӑ тур ӑйӑрӗн чӗлпӗрне туртса лартса: — Осадчий капитан! — брандмайорсем пушарсенче кӑшкӑрашнӑ чухнехи евӗр, хӑравҫӑлла та хӑрӑлтатакан сасӑпа этемле мар тискеррӗн кӑшкӑрчӗ вӑл.

Затягивая поводья своему гнедому мерину, завалившись тучным корпусом назад, он крикнул тем неестественно свирепым, испуганным и хриплым голосом, каким кричат на пожарах брандмайоры: — Капитан Осадчий!

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех