Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳреместчӗ (тĕпĕ: ҫӳре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫынсем ӑна ҫӗрме пуян тетчӗҫ, анчах хӑй чаплах тумланса ҫӳреместчӗ, хӑнана та каймастчӗ, хӑй те никама та чӗнместчӗ.

Куҫарса пулӑш

Улттӑмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Куҫӗ витӗрех курмастчӗ те, кил-ҫуртран таҫта пӑрӑнса тухсах ҫӳреместчӗ.

Куҫарса пулӑш

Савӑнӑҫпа хурлӑх юнашарах // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ман пек, тул ҫутӑлнӑ-ҫутӑлман пулла ҫӳреместчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Тулӑх тапхӑр // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

Каюров хӑй Лавр патне ытлах ҫӳреместчӗ: вӑл темшӗн Польӑна кӑмӑлламастчӗ.

Куҫарса пулӑш

IX // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

Те пире шансах кайманччӗ вӑл, те урӑх сӑлтав пулнӑ унӑн — пӳлӗмӗнчен питех тухса ҫӳреместчӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Нихҫан та хӑйӗн адъютанчӗсӗр ҫӳреместчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Гез нихӑҫан та револьверсӑр ҫӳреместчӗ.

— Гез никогда не расставался с револьвером.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ванькка астӑвасса икҫӗр аллӑ киллӗ ялта икӗ класлӑ шкула пӗтӗмпе те вӑтӑр ачаран ытла ҫӳреместчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗсенчен нихӑшӗ те ман пата мастерскоя ҫӳреместчӗ, эпӗ хам, кунне вунтӑватӑ сехет ӗҫлесе, ахаль кунсенче Деренков патне ҫӳреймен, праҫник кунӗсенче е ҫывӑраттӑм, е хамӑн ӗҫри юлташсемпе юлаттӑм.

Никто из них не ходил ко мне в мастерскую, а я, работая четырнадцать часов в сутки, не мог ходить к Деренкову в будни, в праздничные же дни или спал, или же оставался с товарищами по работе.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Тен, ҫӳреместчӗ те апла-капла?

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вуннӑмӗш сехет; ачасем пирӗн ҫурт патне пыракан вӑрттӑн сукмаксене пӗлетчӗҫ — полици унта ҫӳреместчӗ.

Был десятый час, но ребята знали тайные дорожки к нашему дому полиция там не ходила.

Пароль «Якорь» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Паллах, натурине вӑл курман, ӗҫсене астуса тӑрассине те илме пултарайман, мӗншӗн тесен чирлӗ пирки пачах килтен тухса ҫӳреместчӗ.

Разумеется, натуры он не видал, а надзора за работами не мог принять, ибо по болезни вовсе не выходил из дома.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хӑй те ҫыратчӗ вӑл, анчах янӑрашса ҫӳреместчӗ кун ҫинчен, кӑтартмастчӗ сӑввисене.

Она даже сама их писала, хотя и не сразу в этом призналась.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Уголовнӑй ӗҫсемпе ӗҫлетчӗ те вӑл, милици тумтирне яланах тӑхӑнса ҫӳреместчӗ.

Он занимался уголовными делами и не всегда ходил в милицейской форме.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл нихҫан та ялти дьяксем тӑхӑнакан килте тӗртсе тунӑ ула-чӑла халатпа ҫӳреместчӗ; анчах эсир ун патне кирек хӑш вӑхӑтра кӗрӗр, вӑл сире сивӗнсе хытса ларнӑ ҫӗрулми нимӗрӗ тӗслӗ ҫӳхе пуставран ҫӗлетнӗ шалпар та вӑрӑм халатпа кӗтсе илет, пуставне вӑл Полтавӑра туяннӑ, кашни аршӑнӗшӗн пӗр ултӑ тенке яхӑн тӳленӗччӗ пулас.

Он никогда не носил пестрядевого халата, какой встретите вы на многих деревенских дьячках; но заходите к нему и в будни, он вас всегда примет в балахоне из тонкого сукна, цвету застуженного картофельного киселя, за которое платил он в Полтаве чуть не по шести рублей за аршин.

Умӗнхи сӑмах // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тахӑшӗ ун ҫинчен вӑрттӑн темскер каласа кӑтартнӑ пек, эпӗ кивӗ япаласем тултарнӑ пӗчӗк чӑлана вӑрхӑнса кӗретӗп, килтисенчен унта никам та кӗрсе ҫӳреместчӗ.

Мне словно подсказало что-то, и я побежал в маленькую, заваленную старыми вещами комнатку, в которой почти никто не бывал.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

Вӑл, мункунпа Ҫӗнӗ ҫулта официаллӑ йӗркене пырса кайнисӗр пуҫне, юлташӗсенчен нихӑшӗн патне те ҫӳреместчӗ, служба ӗҫӗсене вара ҫав тери тирпейсӗррӗн туса пыратчӗ, ҫакӑншӑн ӑна приказсенче тӑтӑшах выговорсем паратчӗҫ тата вӗренӳсенче асар-писер тустаратчӗҫ.

Он ни у кого из товарищей не бывал, отделываясь только официальными визитами на пасху и на Новый год, а к службе относился так небрежно, что постоянно получал выговоры в приказах и жестокие разносы на ученьях.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ кӑмӑлӑм пачах ҫук пулин те, уҫӑлса ҫӳренӗ те пулӑттӑм-и тен, анчах шухӑшларӑм-шухӑшларӑм та ку япала ырри патне илсе ҫитерессине туйса илтӗм — «ӗлӗк ҫӳреместчӗ, халӗ акӑ тухма пуҫларӗ — мӗне пӗлтерет-ши ку?» — тейӗҫ.

Я б, пожалуй, и стал гулять, хоть этого вовсе мне не хочется, но по зрелом размышлении я убедился, что от этого дело выйдет еще хуже — «раньше не гулял, теперь начал гулять, — что это значит?»

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах вӑл ман пата ыттисем ҫӳрекен сӑлтавпа ҫӳреместчӗ, вӑл мана каллех эрех ӗҫме тытӑнасран асӑрхаса пыратчӗ.

Только он не затем меня навещал, как другие, а так, наблюдал за мною, чтобы я опять не возвратилась к своей прежней слабости, не пила бы вина.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пирӗн патӑмӑра никам та ҫӳреместчӗ, пирӗнпе никам та капла юлташ пек калаҫманччӗ…

К нам никто не ходил, никто не разговаривал с нами так, дружески…

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех