Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗрмесӗр (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сивӗ тундрӑра, ӗмӗрхи шӑн ҫинче япаласем начар ҫӗреҫҫӗ, ҫавӑнпа ӳсентӑран юлашкийӗсем унта ҫӗрмесӗр выртаҫҫӗ.

В холодной тундре на вечной мерзлоте гниение происходит слабо, и растительные остатки сохраняются не перегнившими.

Ҫутҫанталӑк зонисем // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Анчах шывра та вӑл вуншар ҫул нимӗн улшӑнмасӑр, ҫӗрмесӗр, хӑйӗн илемне пӗрре те петермесӗр выртма пултарнӑ.

Куҫарса пулӑш

Хӑшместӗр йывӑҫӗ // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Пӗр святойсем ҫеҫ ҫӗрмесӗр юлаҫҫӗ…

Только святых минует это…

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫапла хатӗрленӗ пуҫсем вара тахҫанччен ҫӗрмесӗр упранса, хаклӑ йышши трофейсем пулса тӑраҫҫӗ.

Приготовленные таким образом головы сохраняются бесконечно долго, не портясь, и представляют собой ценные трофеи.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑйсен тӑшманӗсен пуҫӗсем нумай вӑхӑт хушши ҫӗрмесӗр упранса тӑтӑр тесе, маориецсем малтан ҫав пуҫсен миммине кӑларса илеҫҫӗ, сӑмсисене турпассемпе ҫирӗплетсе лартаҫҫӗ, хӑйсен кӗлеткине ан ҫухатчӑр тесе, сӑмса шӑтӑкӗсене йӗтӗн сӳсӗпе тултараҫҫӗ, ҫӑварӗсемпе куҫ хупанкисене ҫӗлеҫҫӗ.

Головы препарируются так: сначала из них удаляют мозги, носы укрепляют дощечками, ноздри набивают льном для того, чтобы они сохранили форму, рты и веки сшивают.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Темӗн пысӑкӑш йывӑҫ тункати патӗнче эпӗ канма лартӑм, тунката ӑшӗ пӗтӗмӗшпех ҫӗрсе сӳсленнӗ, хӗрринче ҫӗрмесӗр юлнӑ сий кӑна тытса тӑрать.

У старого огромного пня я сел прямо на землю, пень внутри совершенная труха, только эту труху держит твёрдая крайняя древесина.

Ватӑ асатте // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 102–103 с.

Куҫлӑхӗ ҫийӗпе аялалла ним ҫӳҫенӳ-туртӑнусӑр тинкерсе пӑхса, Ромашов енне вӑл хӑйӗн, ҫӗрмесӗр типнӗ ӳт татӑкӗ евӗр, йӑлт пӗркеленсе пӗтнӗ, хуралса ларнӑ пӗчӗк-пӗчӗк аллине тӑсрӗ те тӳрех тутаран тӗкрӗ.

Пристально и бесцеремонно разглядывая Ромашова снизу вверх, через верх очков, она протянула ему и ткнула прямо в губы свою крошечную, темную, всю сморщенную руку, похожую на кусочек мощей.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех