Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗлетчӗ (тĕпĕ: ҫӗле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунӗн-ҫӗрӗн арҫынсем валли атӑ-пушмак ҫӗлетчӗ, кӑвакарчӑнсемпе айланатчӗ.

Куҫарса пулӑш

10 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Костя апатланатчӗ те юлташӗсем патне тухса чупатчӗ, вӑл каялла килнӗ ҫӗре амӑшӗ мӗн те пулин ҫӗлетчӗ е кӗпе ҫӑватчӗ.

Костя наедался и убегал к товарищам, а когда возвращался, мама что-нибудь шила или стирала.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Галя ҫӗлетчӗ, Разумов аллине пӗчӗк пӑчкӑ тата фанер татки тытнӑччӗ.

Она с шитьем в руках, он с лобзиком и куском фанеры.

29 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ҫавӑнпа амӑшӗ унпала кӑнтӑрла ҫеҫ, ачисем — гимназире, Илья Николаевич ӑҫта та пулин кайнӑ вӑхӑтра, ҫӗлетчӗ.

Поэтому мама работала на ней только днем, когда дети были в гимназии, а Илья Николаевич в отъезде.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Зоя ҫӑвӑнчӗ те ҫӗлеме ларчӗ: вӑл ун чух хӑйне валли татӑксенчен утиял ҫӗлетчӗ.

Зоя умылась и принялась за шитье: она мастерила тогда из лоскутков одеяло.

«Шурӑ патак» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл — хӗрарӑм, хӑй те ҫӗлетчӗ, Сергей Николаевич — арҫын! — тесе ӑнлантарчӗҫ ачасем.

Да она сама вышивала, она женщина, а Сергей Николаевич мужчина! — доказывали им мальчики.

11 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ачисене вӑл хӑех таканара шыва кӗртетчӗ, Хӑех вӗсене килти аптекӑпа сиплетчӗ, хӑех вӗсем валли ҫӗвӗ машинипе лифчиксем, панталонсемпе кӗпесем ҫӗлетчӗ.

Детей своих он сам купал в корытцах, сам лечил их домашней аптечкой и сам шил им на швейной машине лифчики, панталончики и рубашечки.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Эпӗ нумай ачаллӑ ҫемьере ҫуралса ӳснӗ: 11 ачаран — 10-мӗшӗ. Анне пире мӗн пӗчӗкрен алӗҫне вӗрентрӗ, вӑл ҫыхатчӗ, ҫӗлетчӗ, тӗрлетчӗ, ҫӑм арлатчӗ. Эпӗ астӑвасса, анне нихӑҫан та телевизор умӗнче ахаль лармастчӗ, яланах мӗн те пулин ӗҫлетчӗ, ачисемпе мӑнукӗсем валли темӗн те ҫыхатчӗ. Эпӗ 6 ҫулта чухнех нускипе алсиш, каярахпа кофтӑсем ҫыхаттӑм», — иртнине куҫӗ умне кӑларать алӑ ӑсти.

"Я родилась в многодетной семье: из 11 детей - 10-ая. Мама нас с детства приучала к рукоделию, она вязала, шила, вышивала, пряла. Насколько я помню, мама никогда перед телевизором без дела не сидела, всегда что-нибудь да делала, для детей и внуков вязала все. Я в 6 лет носки и варежки, а затем кофты вязала", - вспоминает прошлое рукодельница.

«Турӑш тӗрлесси - тӗлӗнтермӗш ӗҫ» // Ирина КЛЕМЕНТЬЕВА. «Хыпар», 2016.06.28, 100№

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех