Шырав
Шырав ĕçĕ:
Е вӑл арҫури хӑраххи манӑн хӑлхаран пырса шӑхӑртать, е тата пӳрнине ҫӑвӑра чиксе йӗкӗлтет:
III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 3–19 с.
Вӑл тӗлӗрсе кайрӗ, вара каллех шурӑ хӑйӑр тӑкӑнма тытӑнчӗ, вӑл ҫулла юханшыв хӗрринче пулакан хӑйӑр пекех шап-шурӑ, тусан пек вӗҫекенскер пулчӗ, арман чулӗ айӗнчен шурӑ ҫӑнӑх тӑкӑнчӗ, пӗтӗм тӗнче шурӑ ҫӑнӑх пӗлӗчӗ ӑшне путрӗ, сывлама сывлӑш ҫитмерӗ, ҫӑвӑра шурӑ тусан тулса ларчӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах тусанлӑ ҫул тӑрӑх утмалла, епле пулсан та утмалла, васкамалла, пӗр минут та сая яма юраманнине вӑл пӗлсе тӑчӗ.
V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Страницăсем:
- 1