Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кӗркунне час-часах вӗтӗ ҫумӑрсем ҫӑватчӗҫ.

Часто осенью шли мелкие дожди.

Эпир хамӑр шкулта ҫанталӑка епле сӑнаса пыни // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Стенисене, маччисене, выльӑх тӑракан вырӑна шывпа саптарса ҫӑватчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Хамӑр тӑрӑшсан, патшалӑх пулӑшсан ӗҫ ӑнӑҫать // А.НИКОЛАЕВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/9704-kham-r- ... an-c-n-cat

Унӑн сӑмаххисем мана вӗри шывпа ҫунӑ пекех ҫӑватчӗҫ, ҫав тусла пӑшӑлтатса каланинчен намас та, ҫӑмӑл та пулса карӗ, эпӗ кукамая хыттӑн ыталарӑм, эпир чуптуса илтӗмӗр.

Слова её омывали меня, точно горячей водой, от этого дружеского шопота становилось и стыдно и легко, я крепко обнял её, мы поцеловались.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӗрре кукаҫей хуларан йӗп-йӗпе тавӑрӑнчӗ — кӗркунне пулнӑ та, ҫумӑрсем ҫӑватчӗҫ — алӑк сули патӗнче силленсе илчӗ те, чаплӑн каларӗ:

Однажды дед пришёл из города мокрый весь — была осень, и шли дожди встряхнулся у порога, как воробей, и торжественно сказал:

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пыльчӑкра шкултан таврӑннӑ чух атте вараланса килетчӗ, ман аппасем вара вӑл атӑна кашни кун тухса ҫӑватчӗҫ, ир валли типӗтетчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

— Отрядра пирӗн пурте ҫапла ҫӑватчӗҫ.

— У нас в отряде все так делали.

12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951