Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗсем Украинӑри ҫапӑҫусене хутшӑнакан салтаксем валли ӑшӑ ҫӑм нускисем ҫыхнипе, сӑмса тутрисем тӗрленипе паллаштарчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Волонтерсен пӗрремӗш слечӗ // Марина ВАСТУЛОВА. http://елчекен.рф/2023/12/08/%d0%b2%d0%b ... b5%d1%87e/

Ҫӗр ҫумне ҫыхнипе.

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ӑшӑнасшӑн пулса, хресченсем ҫунасем ҫумӗпе вӑкӑрӗсене кӑшкӑра-кӑшкӑра чупаҫҫӗ, лавӗсене лайӑх ҫыхнипе ҫыхманнине тӗрӗслеҫҫӗ — мӗн те пулин ҫухалса ан юлтӑр.

Озябшие крестьяне суетились возле саней, покрикивая на волов, то и дело подтыкая рогожу; они боялись, как бы чего не обронить.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл ку ӗҫе пикенсе тунине, пысӑк пӳрнисем епле ҫыпӑҫуллӑн вылянине ыттисем тинкерсе пӑхаҫҫӗ, калӑн ҫав: ҫак никама кирлӗ мар пуҫ кӑшӑлне ҫыхнипе ҫыхманнинчен тӑшмансен тылне тӑрса юлнӑ пӗчӗк гарнизонӑн пурнӑҫӗ килет, тесе.

И все следили за его большими ловкими пальцами, будто от того, сплетёт он или нет этот никому здесь не нужный венок, зависела судьба маленького гарнизона, превратностями военной судьбы очутившегося в тылу вражеских войск.

Пӗр ывӑҫ ҫӗр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 28–38 с.

Аллисене хытӑ туртса ҫыхнипе хулӗ тӗпӗсем хуҫӑлас пек ыратнӑ.

Руки так закручены, что в ключице ломит.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пиҫиххи ҫыхнипе пӗрех ӗнтӗ: хӑш чухне хытӑрах туртса ҫыхатӑп, хӑш чухне пушататӑп та ҫывӑрма выртатӑп.

Вот как пояс, к примеру: где потуже затяну, подберусь, а где распущу да спать ложусь.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шур тутӑр ҫыхнипе унӑн тар пӗрчисем тапса тухнӑ пичӗ пушшех те хытӑ пиҫсе хуралса кайнӑ пек туйӑнать.

Белый платок подчеркивал загар ее лица, покрытого крошечными росинками пота.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Ҫапла ҫавӑрса ҫыхнипе унӑн тӗксӗм те ҫинҫе пичӗ тата илемлӗрех курӑнать.

Смуглое и тонкое личико ее выделялось в этом обрамлении.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Протопопица, ҫакӑнтан тӗлӗнсе, вӗсен еннелле ҫаврӑнса пӑхма хӑтланчӗ, анчах та пилӗкне ытла та хытӑ туртса ҫыхнипе корсечӗ кашни хускалмассеренех шӑтӑртатрӗ.

Протопопица удивилась и попыталась обернуться; но она так туго затянулась, что корсет скрипел на ней при каждом движении.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Натка, сандалисене хытӑ ҫыхнипе ҫыхманнине тӗрӗслесе, ҫӳлелле сиксе илчӗ, тутӑрне тӳрлетрӗ те, мечӗк ҫинчен куҫне илмесӗр, сетка патне чупса пырса, Картузикран сулахайра пушӑ вырӑна тӑчӗ.

Натка подпрыгнула, пробуя, крепко ли затянуты сандалии, поправила косынку и, уже не спуская глаз с мяча, подбежала к сетке и стала на пустое место, слева от Картузика.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Йӗнер чӗнне хытӑ туртса ҫыхнипе вырӑн-вырӑнпа лашан тирӗ ҫаралса юлнӑ, юнланса пӗтнӗ.

Круп коня был туго стянут ремнями седла, шерсть местами слезла, обнажив кровавые ссадины.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Агашӑн шурӑ тутӑр ҫыхнипе пушшех те хурарах, ҫулла хӗвелпе пиҫни кайман пит-куҫӗнче лайӑх сывлӑхпа вӑй-хал тапса тӑрать.

Лицо Агаши, еще темное от летнего загара, резко выделенное белизной платка, дышало здоровьем и силой.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Резинӑпа ҫыхнипе шӑйӑрӑлса кайнӑ ура хырӑмӗсене шыв кӑтӑкласа илчӗ те, Аксинья Степан лагерьтен таврӑннӑранпа пӗрремӗш хут вӑраххӑн, шанчӑксӑррӑн кулса ячӗ.

Вода защекотала натертые подвязками икры, и Аксинья в первый раз после приезда Степана засмеялась, тихо и неуверенно.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аллинче унӑн хулӑн портфель, пуҫне башлыкпа ҫыхнипе кӑмкарса кайнӑ сӑмсипе пӑрланнӑ куҫхаршисем ҫеҫ курӑнаҫҫӗ.

В руках у него был пухлый портфель, а голова так завязана башлыком, что виднелись один посиневший нос да обледенелые брови.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.