Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫырӑвӗнчен (тĕпĕ: ҫыру) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Венюк, ҫырӑвӗнчен ытла ҫыру параканӗ!

Куҫарса пулӑш

3 // Валентина Элпи. Эльби В. А. Тӑрӑр вӑйӑ картине: калавпа повеҫ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1964. — 60 с. — 16–60 с.

Ҫырӑвӗнчен ытла, ҫыру параканни хӑратать.

Куҫарса пулӑш

3 // Валентина Элпи. Эльби В. А. Тӑрӑр вӑйӑ картине: калавпа повеҫ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1964. — 60 с. — 16–60 с.

(Ҫул ҫӳрекенӗн ҫырӑвӗнчен.)

(Из письма путешественника.)

Типӗ ҫеҫенхирсенче // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Ҫырусене Д. Исаев ҫырӑвӗнчен илнӗ сӑмахсемпе ҫакӑн пек ят пана: «Искусствӑ пирӗн вӑхӑтра пӗтӗм халӑхшӑн пулмалла».

Куҫарса пулӑш

Дмитрий Исаев ҫырӑвӗсене вуласан... // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 2(95)№ — 97-99 с.

(Иаков апостол ҫырӑвӗнчен, 4:6)

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Король ҫырӑвӗнчен тӗлӗнсе кайнӑ халӑх ура ҫине тӑрса ҫӗлӗкӗсене тӑхӑнма тытӑнчӗ.

Народ встал на ноги и надевал шапки в великом недоумении от королевского послания.

3 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Брка ҫырӑвӗнчен Уча Ястребаца юлни курӑнать.

Из письма Брки он понял, что Уча остался на Ястребце.

31 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Комитетра ун ҫырӑвӗнчен кӑшт тӗлӗннӗ, анчах никам та хирӗҫ каламан.

В комитете это вызвало некоторое удивление, но никто не сделал возражений.

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫырӑвӗнчен Лена ӑна ответлес пирки вӑл нимӗн чухлӗ те иккӗленменни палӑрать, ответне хӑвӑртрах ярса пама ыйтать, мӗншӗн тесен унӑн почта номерӗ улшӑнма пултарать имӗш.

И чувствовалось по письму, что она нисколько не сомневается, что Лена ответит ей, и только просила не слишком задерживаться с ответом, так как номер ее почты может измениться.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Комиссар канашлӑва Гринева ҫырӑвӗнчен пуҫларӗ.

Комиссар начал совещание с письма Гриневой.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тус-йышсен ҫырӑвӗнчен.

Из письма друзей:

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑрҫӑ вӑхӑтӗнче амӑшӗн ҫырӑвӗнчен Любушкинӑна колхоз председательне суйлани ҫинчен пӗлсен, Пробатов ӑна аран астуса илнӗ.

В войну, узнав из письма матери, что председателем колхоза выбрали Любушкину, Пробатов с трудом припомнил ее.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Унӑн юлашки ҫырӑвӗнчен

— Из его последнего письма…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Стариксем вилнӗренпе ялта хуҫалӑх ӗҫӗсем лайӑхланнӑ ҫеҫ мар, начарланнӑҫемӗн начарланса пынӑ, ку староста ҫырӑвӗнчен те курӑннӑ.

Со времени смерти стариков хозяйственные дела в деревне не только не улучшились, но, как видно из письма старосты, становились хуже.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫурҫӗр Ҫӗрне Вилькицкий тупиччен ҫур ҫул малтан Татаринов капитан тупни ҫинчен Николай Антоныч чи малтан пӗлтерме ӗлкӗрчӗ, — кӑна вӑл эпӗ Катьӑна парса янӑ капитан ҫырӑвӗнчен илнӗ ӗнтӗ.

Он первый указал, что Северная Земля была открыта капитаном Татариновым за полгода до того, как её впервые увидел Вилькицкий, — конечно, он взял это из письма капитана, которое я передал Кате.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех