Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫырлисене (тĕпĕ: ҫырла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Теприн ҫырлисене татма пуҫланӑччӗ кӑна, сӑмса умӗнченех чӑрӑш йӗкелӗ патлатса ӳкрӗ.
Куҫарса пулӑш

18 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Парса ячӗ тет хӗр ҫырлисене йӳнӗ хакпах.
Отдала Анук ягоды задешево.

Кил тени мӗн тени // Александра Сергеевна. https://t.me/sergeyevnachavashla/386

Лайӑххи те пур ӗнтӗ: улма-ҫырла тӗммисем хальлӗхе чечеке ларман-ха, апла-тӑк сивӗпе аманмӗҫ, ҫулла ҫырлисене тухӑҫлӑ туса парас шанӑҫ пур!
Куҫарса пулӑш

«Ҫанталӑк прогнозне сӑнанӑ май кӑҫал…» // Аҫтахар Плотников. https://t.me/astaharkartish/192

— Анчах, тем, ҫырлисене курмастӑп-ха эп…
Куҫарса пулӑш

Пӗчӗк акӑшсен ташши // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 57–75 с.

Кӑмписемпе ҫырлисене вара пуҫтарма ан ӳркен кӑна.
Куҫарса пулӑш

Вӑрман тухтӑрӗ // Николай Иванов. «Тӑван Атӑл». — 1963, 6№ — 86 с.

— Пӑх-ха, мӗн чухлӗ ҫырла кунта! — ҫырлисене ытараймасӑр тӗм умӗнче чарӑнчӗ Клава.
Куҫарса пулӑш

Тӗлӗкри пек тӗлпулу // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 113–121 с.

— Каламарӑм-и вара? — тӗлӗннӗ пек пулчӗ Чечекпи чи шултра ҫырлисене Нургали умне хурса.
Куҫарса пулӑш

5. Пултран-пасар // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Пурӑнаҫҫӗ, тет, шӑллӗпе аппӑшӗ — автанпа чӑх, автанӗ пахчана каять те хурлӑхан ҫырлисене ҫиме тытӑнать.
Жили-были себе брат да сестра, петушок да курочка. Побежал петушок в сад и стал клевать смородину.

Тӑхтама пӗл // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 19–21 с.

Йывӑҫсем пирӗн, мӗншӗн тесен вӗсене эпир тупрӑмӑр, вӗсен ҫырлисене татма эпӗ никама та ирӗк памастӑп.
Деревья наши, потому что мы их нашли, и я никому не позволю рвать с них ягоды.

Ту арӑсланӗн йӗррипе // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Ҫак йывӑҫсене хӗрарӑмсем ку таранччен те курса ҫырлисене пуҫтарманни вӗсене питех те тӗлӗнтернӗ.
Странным казалось им, как это женщины до сих пор не нашли этих деревьев и не обобрали ягод.

Ҫак йывӑҫсене курсанах ачасем хӗпӗртенӗ, ҫавӑнтах вӗсем ҫырлисене татма тытӑннӑ.
Увидев эти деревца, мальчики очень обрадовались и тотчас же начали срывать ягоды.

Ҫавӑнпа та пӗр ҫуллахи кун, хӑй пӗчӗк чухне, эрех тунӑ хыҫҫӑн юлнӑ чие ҫырлисене каялла тухиччен ҫисе лартни тен уншӑн лайӑх та пулчӗ пуль.
Так что, может быть, совсем и не плохо, что как-то летним днём, когда он был ещё маленьким, он до отвала наелся пьяных вишен.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эрехлӗ чие ҫырлисене вӑл манран та ытларах ҫирӗ.
Ведь он съел больше пьяных вишен, чем я.

Эрехне сӑрӑхтарса илнӗ хыҫҫӑн юлнӑ ҫырлисене ӗҫсен те ӳсӗрлессине пӗлмест вӑл.
А сами вишни пропитываются этим вином, и от них тоже пьянеешь.

Сысна ҫури чие ҫырлисене ҫӑткӑнланса, хыпаланса ҫиет.
Поросёнок пожирал эти вишни с жадностью.

— Чие ҫырлисене вӑл та юратать иккен».
— Он ведь так любит вишни».

Ҫакна курсан Эмиль амӑшӗ хӑйне ӑнланмалла мар ӗҫ хушнинчен тӗлӗнсе илчӗ, чие ҫырлисене мӗншӗн-ха ҫӳп-ҫап купи ӑшне чавса чикмелле?
И тут только Эмиль удивился тому, что мама дала ему такое чудное поручение: закопать вишни на помойке!

— Эмиль, ҫав витрене тухса тӑк-ха, ҫырлисене тӑпрапах хупласа хур.
— Эмиль, вынеси ведро на помойку и присыпь вишни землёй.

Сӑӑрхтарнӑ хыҫҫӑн юлнӑ чие ҫырлисене амӑшӗ витрене ярса кухньӑри алӑк хыҫне лратрӗ.
А сами вишни мама вывалила в ведро и поставила его на кухне за дверью.

Унтах, хуралнӑ тункатасем ҫумӗнче, ытлашши пиҫсе ҫемҫелнӗ питӗ техӗмлӗ хурӑн ҫырлисене те курма пулать.
А возле черных пней еще можно было найти переспелую и очень сладкую землянику.

Ярик // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 3–11 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика