Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫыранӗсемпе (тĕпĕ: ҫыран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Джис халӗ гротсемпе, чечекленекен аллейӑсемпе, юхан шывсен ешӗл-симӗс ҫыранӗсемпе пырать.

Джис проходил теперь гротами, цветущими аллеями, зелеными берегами ручьев.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

Сылтӑмран хура шыв уҫӑлать те курӑнми пулать, самантлӑх йӑлтӑртатать те лӑсӑллӑ хӳме хыҫне пытанать; унӑн чӑнкӑ ҫыранӗсемпе сивлек вӑйлӑ юхӑмӗнче вӑрттӑн хӑрушлӑх пур пек.

Черная вода справа открывалась и отходила, поблескивала и пряталась за хвойной стеной; от ее обрывистых берегов и мрачных стрежей веяло скрытой угрозой.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Пурӑшсемпе ытти кайӑксене эпӗ пӑрахутӑн кайри вӗҫне вырнаҫтарса лартрӑм, хам ҫӳлти палуба ҫинче ларса Атӑл анлӑшӗпе, унӑн илемлӗ ҫыранӗсемпе киленсе пыратӑп.

Барсуков и других зверей я устроил на корме, а сам сидел на верхней палубе, любовался берегами и простором Волги.

Борькӑпа Сурька // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Ҫанталӑк мӗнле тӑнине сӑнас, тинӗс пӑрӗсем ӑҫталла куҫнине тӗпчесе пӗлес тӗлӗшпе Ҫурҫӗрти Пӑрлӑ океан ҫыранӗсемпе ун ҫинчи пӗтӗм утравсем ҫине тӗпчев станцийӗсем тума пуҫларӗҫ, наукӑпа тӗпчев енӗпе урӑх ӗҫсем те тума тытӑнчӗҫ.

По всему побережью Северного Ледовитого океана и на его островах стали строить научные станции, чтобы следить за погодой, изучать характер и движение льда, проводить другие научные наблюдения.

«Челюскин» пӑрахут ишни // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

— Ҫапла ҫеҫ калас пулать: хамӑр хӗрарӑмсем ҫинчен манмасӑр Мельбурна кайса, унта «Дункан» ҫине ларса, хӗвелтухӑҫ енчи ҫыранӗсемпе «Британи» ҫӗмӗрӗлсе кайнӑ вырӑна тинӗспе кайсан авантарах пулмӗ-ши?

— Нужно лишь обсудить, не лучше ли, памятуя о наших спутницах, отправиться в Мельбурн, сесть там на «Дункан» и морем проехать на восточное побережье, к месту крушения «Британии».

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак аслӑ этем, 1519-мӗш ҫулта пилӗк карапран организациленӗ экспедицин пуҫне тӑрса, тинӗс ҫине тухнӑ, вӑл Патагони ҫыранӗсемпе пырса Желанный, святой Юлианӑн порчӗсене уҫнӑ, аллӑ пиллӗкмӗш градуслӑ широта ҫинче Вунпӗр пин хӗрачасен проливне кӗрсе кайнӑ, халӗ эпир ӑна Магеллан проливӗ тетпӗр, юлашкинчен, 1520-мӗш ҫулхи ноябрӗн 28-мӗш кунӗнче вӑл Лӑпкӑ океанӑн шывӗсенче пулнӑ.

Этот великий мореходец в 1519 году отправился в плавание во главе экспедиции из пяти кораблей, проследовал вдоль берегов Патагонии, открыл порт Желанный, порт Св. Юлиана, открыл под пятьдесят вторым градусом широты пролив Одиннадцати тысяч дев, который должен был впоследствии получить его имя, и, наконец, 28 ноября 1520 года, очутился в Тихом океане.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫавӑн пекех Атӑлӑн сӑртлӑ енӗ те, ӗлӗк шурӑ юрпа витӗнсе ҫухалнӑскер, халӗ хӑйӗн хӗрлӗ тӑмлӑ тата хӑйӑрлӑ ҫыранӗсемпе шыв тӗлӗнче хӑпарса тӑрать.

Тоже и горный берег Волги, раньше терявшийся в снежной белизне, теперь возвышался над водой, жёлтый от глины и песка.

Ҫӑлӑнӑҫ утравӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 77–81 с.

Таҫта инҫетре-инҫетре, ҫеҫен хир Дон ҫыранӗсемпе сыпӑннӑ тӑрӑхра, тип ҫиҫӗм явӑнать; унӑн шупка хӗрлӗ шевлисем аманнӑ кайӑк ҫунатти пек чӗтренсе чӳхенеҫҫӗ.

Где-то далеко-далеко, в полосе Обдонья вилась молния, крылом недобитой птицы трепыхалась оранжевая зарница.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӑнтӑр енчен куҫпа виҫейми тикӗс улӑх-ҫарансемпе витӗнсе аслӑ ҫултан питӗ аякка кайса ларнӑ ҫав улах станицӑна, Хопер юхан шывӗн кукӑр-макӑр ҫыранӗсемпе урлӑ-пирлӗ яваланса чӑлханнӑскерне, вӑл пӗр самантрах аса илчӗ.

Он живо вспомнил эту глухую, улегшуюся на отшибе от большого шляха станицу, с юга прикрытую ровнехоньким неокидным лугом, опоясанную капризными извивами Хопра.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Днепрӑн сӗвек ҫыранӗсемпе сӑрчӗсем тӗлӗнчи тӳпе ҫутӑ кӑвак, хӗрлӗ тата тӗксӗм сарӑ тӗссемпе пайӑркаланса ҫивӗтленнӗ те, тавра курӑм аялӑшӗнче мӗн пурри йӑлтах черченкӗллӗн курӑнса тӑрать, йӗппе чикнӗ евӗр куҫа чӗпӗтсе ыраттарать.

За покатым свалом Днепра небо крашено лазурью, киноварью, ржавой позолотой, каждый штрих на горизонте так неосязаемо воздушен, что больно касаться взглядом.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн Балтика тинӗсӗнчен тухса Ла-Манш проливӗ витӗр иртсе Европа ҫыранӗсемпе, Африка йӗри-тавра ишсе Инҫет Хӗвелтухӑҫ Азине ҫитмелле пулнӑ.

Из Балтийского моря в Северное, через узкий пролив Ла-Манш, мимо берегов Европы, вокруг Африки к далеким землям Восточной Азии.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Пур лайӑх урамӗсем те Кама шывӗн ҫӳлӗ ҫыранне вӗҫсе хӑпарма хатӗр тӑраҫҫӗ, ҫав сӑрт вара мана тӑван Энск хулине, унӑн Песчинкӑпа Тихая шывӗн ҫыранӗсемпе сӑрчӗсене асӑнтарчӗ.

Все лучшие улицы стремились взлететь на высокий берег Камы, и этот разбег напомнил мне родной Энск с его взгорьями на берегах Песчинки и Тихой.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех