Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫывӑрманнине (тĕпĕ: ҫывӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юмӑҫ ҫывӑрманнине тӗл пуласса кӗтменччӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

XXIV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Килӗ умне ҫитсе чарӑннӑ хӗрача хӑйне хӑрушӑ тӗлӗкри пек туйрӗ, ҫав тӗлӗкрен вӑранса чӑн-чӑн илемлӗ те ҫутӑ пурнӑҫа таврӑнасса шанчӗ, анчах кӑкӑрта чӗре сиксе тухас пек тапнинчен, аллипе час-часах ӑна тытса пӑхнинчен хӑй ҫывӑрманнине ӗненчӗ.

Куҫарса пулӑш

V // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Ҫав вӑхӑтрах ҫывӑрманнине те палӑртасшӑн мар вӑл.

Однако не выдает себя ничем.

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Матӑшкӑ ҫывӑрнипе ҫывӑрманнине терӗслесе Салакайӑк (Шурча пупне Элексантӑр «аттене» ҫавӑн пек ят панӑ) малтан тӗпеле кайса шыв ӗҫнӗ пекки турӗ.

Проверив, не спит ли матушка, Салагайык (так называли акрамовского попа отца Александра) — сперва сходил на кухню и сделал вид, что выпил воду.

Ят шырани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй ҫывӑрманнине систерсе хӑна еннелле ҫеҫ ҫаврӑнса выртрӗ вӑл.

лишь повернулся к нему лицом, чтобы дать понять, что не спит и готов с ним беседовать дальше.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шатра питлӗ тиекӗн ури тата Ивукӑн хывӑнма пуҫланӑ атти хускалкаланипе кӑна вӗсем ҫывӑрманнине пӗлме пулать.

Но по движению босых ног дьяка и наполовину снятого сапога Ивука видно, что чиновники не спят.

Кантурта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сашша пӳртре ҫывӑрманнине пӗлсе, ирхине ашшӗ ӑна шыраса тупма Павлуша хушрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Сасӑ илтрӗм те эсӗ ҫывӑрманнине ӑнлантӑм, — терӗ Моргиана алӑк умӗнче чарӑнса.

— Я слышала голос и поняла, что ты не спишь, — сказала Моргиана, останавливаясь в дверях.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Кӗрсемӗр хӑвӑртрах, эпӗ ҫывӑрманнине ҫирӗплетсемӗр!».

Входите же скорее и докажите мне, что я не сплю!»

XXVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эсир вара… эсир, Ланфиер пулнисӗр пуҫне, мана халӗ эпӗ мӗнле пур ҫавӑн пеккине, ҫывӑрманнине, ӑнсӑртран кӑна курнӑ ҫын пулма пултаратӑр.

А вы, кроме того, что вы Ланфиер, можете быть еще человеком, только случайно заставшим меня так, как я есть, — не спящим.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вӑл ҫурт-йӗре пӑхса ҫаврӑнма пикенет, анчах виҫӗ пӳртре те никама та тупаймасть; ҫывӑракана та, ҫывӑрманнине те.

Он начал обходить здания, двери которых оказались незапертыми, но внутри трех домов не нашел никого, ни спящего, ни бодрствующего.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Вӑл тӑраниччен ҫывӑрманнине пӗрре пӑхсах ӑнланчӗ Нина.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

— Ҫук, батюшка, эпӗ ҫывӑрса тӑрантӑм ӗнтӗ, — терӗ вӑл мана (вӑл виҫе талӑк ҫывӑрманнине пӗлетӗп эпӗ).

— Нет, батюшка, я уж выспалась, — сказала она мне (я знал, что она не спала трое суток).

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Уча аманнисем еннелле ҫаврӑнса, вӗсем ҫывӑрнипе ҫывӑрманнине пӑхрӗ те шӑппӑн каларӗ:

Уча обернулся к раненым, прислушиваясь, спят ли они, и тихо, так, чтобы слышала только она, сказал:

12 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кантӑкран шакканӑ чухне эсӗ ҫывӑрманнине курас килет манӑн.

Я хочу, чтобы ты не спала, когда я постучу к тебе в окошко.

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпӗ ҫывӑрманнине вӑл яланах сисетчӗ, тата мӗнле ӗҫ мана ҫывӑрма паманнине те тӗп-тӗрӗс чухласа илетчӗ.

Она всегда знала, когда мне не спалось, и безошибочно угадывала, какое из событий дня мешает уснуть.

51 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Никам та ҫывӑрманнине курсан Микола пӗртте тӗлӗнмерӗ.

Он увидел, что в хате не спят, но не удивился.

XXVI сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Вӑл кӑшт вӑхӑт иртсен, тӗтӗм кӑларакан лампӑн хӑюне антарма тата кӑмакана вутӑ пӑрахма тесе тӑчӗ те Ковшов та ҫывӑрманнине курчӗ.

Когда, спустя некоторое время, он поднялся, чтобы поправить коптящий огонь в лампе и подбросить угля в печь, то увидел: Ковшов тоже не спит.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Эсӗ ҫывӑрманнине пӗлсех килетӗп эпӗ, — терӗ вӑл шӑппӑн, алӑкран кӗнӗ-кӗмен, унтан тата шӑппӑнтарах: — Эпӗ ыран каятӑп, — терӗ.

— Я так и знала, что ты не спишь, — сказала она тихо, и добавила еще тише: — Я еду завтра.

Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Урамри ҫутӑсем ҫеҫ тӗтреллӗн те тӗксӗммӗн ҫутатнӑ, мистер Боркӑн пӳлӗмӗнче кам ҫывӑрнипе кам ҫывӑрманнине курма тек май килмен.

Только огни с улицы светили смутно и неясно, так что нельзя было видеть, кто спит и кто не спит в помещении мистера Борка.

XIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех