Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Ҫӑлтӑр карти» пирки кайран атте каласа пачӗ: ҫак ҫутӑсен вӑййи тӗттӗмре ҫутатакан пӗчӗк нӑрӑсен пысӑк ушкӑнӗ «туй» тума пуҫтарӑннӑ чухне пулать иккен.

Куҫарса пулӑш

Атте утарӗ // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 110–116 с.

Уҫланка ҫитсе пынӑ май ҫутӑсен шучӗ нумайланса пырать.

Куҫарса пулӑш

Атте утарӗ // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 110–116 с.

Уяв вӗҫӗнче ҫутӑсен шоувӗ чӗресене хӑпартлантарчӗ.

Куҫарса пулӑш

Кӑтартуллӑ вӑй хурсан уявра савӑнма та аван // Светлана ЧИКМЯКОВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/10765-k- ... ma-ta-avan

Ҫутӑсен хушшинчи хура ҫыран сулахаялла тайӑлса юлнине, океан каҫхи шуҫӑм ҫутинчи таса горизонта сарса хунине куратӑп.

Я видел, как черный, в огнях, берег уходит влево и океан расстилает чистый горизонт, озаренный закатом.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Сулахайра, тӗттӗмре, аякри ҫутӑсен ылтӑн серепи сапаланнӑ.

Слева, в тьме, стояла золотая сеть далеких огней.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пӗрремӗш хут вӗсем пӗлӗт ҫинчи ҫутӑсен ҫулталӑк хушшинчи шутне пӑтраштарнӑ.

Они впервые нарушили годовое вычисление небесных светил.

Хӗвел тӗттӗмленни // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Шуратӑл лӑпкӑн юхса выртнӑ чухне ку ҫутӑсен шыв ҫине ӳкнӗ шевлисем хӑйсенчен те илемлӗрех курӑнатчӗҫ.

Еще красивее, чем сами огни, их отражения на воде.

VI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Аллисене темӗнле палламан хӗҫ-пӑшал тытнӑ тӗлӗнмелле ҫынсем кантӑксем патне икӗ енчен те тӑрса тухнӑ, снаряд ҫурӑлнӑ хыҫҫӑн пулакан ҫутӑсен шевлисем вӗсен шурса кайнӑ пичӗсем, шинелӗсем ҫинче, авалхи рыцарьсен тумтирӗсем ҫинче йӑлтӑртатнӑ пекех сиккелеҫҫӗ.

А странные люди с незнакомым оружием в руках стояли возле окон с обеих сторон, отблески багровых взрывов прыгали пятнами на их бледных лицах, на шинелях, словно на стальных, латах древних рыцарей.

XXVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ломоносов тӗнчере чи малтан газсен, ҫутӑсен, электричествӑн, атомӑн теорийӗсене шутласа кӑларнӑ.

Который впервые в мире создал теории газов, света, электричества, атома.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Унӑн пит-куҫӗ уяври пек савӑнӑҫлӑ курӑнать, куҫлӑх кантӑкӗсем йӑлтӑртатса ҫеҫ пыраҫҫӗ, вӗсенче ёлкӑри ҫутӑсен тӗрлӗ тӗсне, ача ашшӗ-амӑшӗсен савӑнӑҫлӑ сӑнӗсене курма пулать.

На лице его была особая, праздничная улыбка, стекла очков блестели, отражая сразу и разноцветные огоньки елки и веселые лица родителей.

1 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Аялта тӗттӗмленчӗ ӗнтӗ, ҫуртсемпе урамсем пӗр тӑтӑшлӑ тӗксӗм кӳлепесене пӗрлешрӗҫ, ҫав кӳлепесенче кашнинчех сарӑрах хӗрлӗ ҫутӑсен темиҫе пӑнчи курӑнать; ҫул ҫинче тата ун тӗлӗнчи сывлӑшра вара тул ҫутах-ха, тӑвӑн чи ҫӳлти тӳпинче сӑрт хыҫне пытаннӑ хӗвелӗн юлашки пайӑркин кӗрен шевли вылять.

Внизу уже потемнело, дома и улицы слились в сплошные серые пятна с несколькими оранжевыми бликами огней в каждом пятне, а на дороге и над нею было еще светло, и на самой верхушке горы стояло розовое сияние от последнего луча скрывшегося за гребнем солнца.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫӗр курӑнма пуҫланӑранпа тата пысӑк ҫуртсемпе пристаньсем умӗпе пӑрахут икӗ сехет те ишнӗ ӗнтӗ, анчах ҫӗнӗ урам речӗсен, ҫӗнӗ ҫуртсен, йӑлтӑртатса кӑна тӑракан ҫутӑсен вӗҫӗ-хӗрри те курӑнман…

Пароход шел уже часа два в виду земли, в виду построек и пристаней, а город все развертывал над заливом новые ряды улиц, домов и огней…

V // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ҫутӑсен йӑлтӑравӗ сасартӑк сӳнет.

Свет звезды внезапно меркнет.

Тӑххӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Кондрат куҫӗ умне Мускав ҫинчи пин-пин ҫутӑсен ытла та савӑнӑҫлӑ, вылянчӑк тӗтрелӗхӗ тухса тӑрать.

И мнится Кондрату ликующее марево огней над Москвой.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫав ҫутӑсен чӗтренчӗк кӑвак йӑлтӑравӗ нумай хутлӑ ҫӳртсем ҫинче, сас-чӗвӗсӗр ҫунакан калама ҫук пысӑк пушар пек ялкӑшса тӑрать, ҫӗрле ҫутатакан уйӑхпа ҫӑлтӑрсен кирлӗ мар ҫутине тӗксӗмлетсе, хупласах хурать.

Их трепетное голубое мерцание заревом беззвучного пожарища стоит над многоэтажными домами, затмевая ненужный свет полуночного месяца и звезд.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫутӑсен йӑлтӑрккипе суккӑрланнӑ халӑх, ҫиҫсе тӑракан йӳнӗ те ӗлккен сӑнсем илӗртнипе, шӑв-шавпа ӳсӗрӗлнӗскер, кичем пусса илнӗ ташӑ-вӑйӑра ӳркевлӗн ҫаврӑнкалать те, суккӑрскер, икӗ пая уйрӑлса, хаваслансах е сулахая — ҫылӑх енне, е сылтӑмалла — «тасалӑх» тӗлӗшпе проповедь пыракан ҫуртсем еннелле каять.

Ослепленный блеском огней, соблазняемый дешевой, но сверкающей роскошью, пьяный от шума, он кружится в медленной пляске томящей скуки и охотно, слепо идет налево — ко греху, направо — в дома, где ему проповедуют святость.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Тавралӑх йӑлтах ярӑнса-силленсе тарать, ҫуйӑхать, кӗмсӗртетет, ҫынсен пуҫӗсене ҫавӑрать, кӑмӑлӗсене ҫырлахтарса кичемлетсе ярать, вӗсен пуҫ мимисене арпашӑнса вӗлтӗртетекен ҫаврӑнӑҫпа тата ҫутӑсен йӑлтрипе ывӑнтарса ҫитерет.

Все качается, взвизгивает, гремит и кружит головы людей, делая их самодовольно скучными, утомляя их нервы путаницей движений и блеском огня.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Хӗрлӗ, симӗс, сарӑ ҫутӑсен тӑрӑхӗсем, тӗтре ӑшӗнче ҫавӑрӑнкаласа иртсе ҫӳрекен ҫынсем ҫине ӳкеҫҫӗ, ҫуртсем тӑрӑх шӑваҫҫӗ, кӗтесрен иртсен темле илемлӗ, халиччен курман япала кӑтартнӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Красные, зеленые, лиловые, желтые, синие полотнища света, поворачиваясь в тумане, падают на прохожих, скользят по фасадам, обманывают обещанием показать за углом что-то гораздо более прекрасное и новое.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949