Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Аялта, пирӗн хыҫра, заводри хӑй ҫуттисем тата эпир халӗ ҫеҫ тухса килне вокзалӑн хӑй ҫуттисем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.

Внизу под нами мелькают огни завода и только что оставленного вокзала.

Урал тӑвӗсем // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Каллех хӳшӗсем умӗсенче кӑвайт ҫуттисем курӑнма пуҫлаҫҫӗ.

Опять загораются костры у хижин.

Негр ялӗнчи кун // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Тӳпери ҫӑлтӑрсем пӗрин хыҫҫӑн тепри сӳнеҫҫӗ, чи ҫуттисем кӑна юлаҫҫӗ, кӑшт тӑрсан, вӗсем те ҫухалаҫҫӗ.

Звезды одна за другой исчезают с небосвода. Остаются лишь самые яркие. Но вот теряются и они.

Умсӑмаx // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Каҫхи тӗттӗмлӗхӗ — манран мӗн тери инҫетре, ҫӗр патне ҫав тери ҫывӑх ҫӑлтӑрсен ҫуттисем шӑтарса тӑраҫҫӗ.

Ночная мгла пронизана блеском звёзд, тем более близких земле, чем дальше они от меня.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Урамра ҫил вӗретчӗ, фонарь ҫуттисем чӗтренсе тӑратчӗҫ, анчах та мана хура-кӑвак пӗлӗт чӗтреннӗ пек туйӑнчӗ, — вӑл ҫӗр ҫине октябрьти вӗтӗ, тусан пек ҫумӑра сапатчӗ, исленнӗ проститутка ӳсӗр ҫынна аллинчен тытса урам тӑрӑх тӑвалла сӗтӗрсе пыратчӗ, ӳсӗр ҫынна ӑна тӗрткелесе темскер мӑкӑртатать, нӑшӑклать.

Вздыхал ветер, и дрожали огни фонарей, а казалось — дрожит тёмносерое небо, засевая землю мелким, как пыль, октябрьским дождём, мокрая проститутка тащила вверх по улице пьяного, держа его под руку, толкая, он что-то бормотал, всхлипывал.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ҫав хушӑрах спичкӑсем ҫутӑлса илеҫҫӗ, ҫунакан пируссен хӗрлӗ ҫуттисем ялкӑшса шухӑша кайнӑ ҫынсене, вӗсен хӗснӗ е чарса пӑрахнӑ куҫӗсене ҫутатаҫҫӗ.

Вспыхивают спички, сверкают красные огоньки папирос, освещая задумавшихся людей, прищуренные или широко раскрытые глаза.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Атӑл ҫывӑх пулнипе нӳрелнӗ тӗттӗмлӗхре мачтӑсем ҫинчи фонарьсен ҫуттисем ылтӑн эрешменсем пек курӑнатчӗҫ, леш енчи сӑртлӑ ҫыранӑн хура талккишӗнче вут ҫути муклашкисемпе вӗсен шӑнӑрӗсем сапӑнса тӑни курӑнатчӗ, — кусем Услон ятлӑ пуян салари трактирсемпе ытти ҫурт чӳречисенчен тухакан ҫутӑсем.

Во тьме, влажной от близости Волги, ползли во все стороны золотыми пауками огни мачтовых фонарей, в чёрную массу горного берега вкраплены огненные комья и жилы — это светятся окна трактиров и домов богатого села Услон.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Аякри пушар ҫуттисем хӗрелсе курӑнмасан нимӗнле вӑрҫӑ та ҫук, тесе шухӑшлама май пулнӑ.

И, если бы не зарево дальних пожаров, можно было бы подумать, что войны нет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Хӗвелӗн юлашки ҫуттисем вӑрманти хушӑксем витӗр тухса ҫап-ҫутӑ ҫутатаҫҫӗ, ҫӗмрӗк карапӑн чечексемпе хупланнӑ ҫийӗ ҫинче хаклӑ йышши чулсем пек йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Последние солнечные лучи, пробившись через лесную прогалину, сияли на парусах корабля, как драгоценные камни на королевской мантии.

XXVII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Пур ҫӗрте те светофорсем, вӗсен ҫуттисем пӗрре хӗрлӗн, тепре симӗссӗн курӑнаҫҫӗ…

Везде горят светофоры, а огоньки в них перескакивают из красного окошка в зелёное.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Хулана хӑпарса канмалли ансӑр ҫул ҫинче хунар ҫуттисем йӑлтӑртататчӗҫ, пурне те витӗрех пӗлсе тӑраттӑм.

По узкому въезду в город вспыхивали фонари, всё было насквозь знакомо.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Куҫ умӗнче площадьри хунарсен ҫуттисем ташлаҫҫӗ; сылтӑмра, хура йывӑҫ купи хушшинче благородни хӗрсене вӗрентекен шурӑ институт курӑнса ларать.

Перед глазами пляшут огни фонарей на площади; справа, в чёрной куче деревьев, возвышается белый институт благородных девиц.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Чиркӳсене ҫӳресси ман кӑмӑла каятчӗ; ӑҫта та пулин ирӗклӗрех те тӗттӗмрех кӗтессе тӑрса, эпӗ инҫетрен иконостас ҫинелле пӑхма юрататтӑм — вӑл ҫурта ҫуттисемпе ирӗлсе, амвонти кӑвак чул урайнелле ҫӑра ылттӑн пек юхса аннӑн туйӑнать; иконсен тӗксӗм кӗлеткисем хуллен тапранкалаҫҫӗ; алтарь алӑкӗн ылттӑн шӑтӑклийӗ савӑнӑҫлӑн чӗтренет, ҫурта ҫуттисем кӑвакрах сывлӑша ылттӑн тӗслӗ пылхурчӗсем пек ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, хӗрарӑмсемпе хӗрсен пуҫӗсем чечексем пек туйӑнаҫҫӗ.

Мне нравилось бывать в церквах; стоя где-нибудь в углу, где просторнее и темней, я любил смотреть издали на иконостас — он точно плавится в огнях свеч, стекая густозолотыми ручьями на серый каменный пол амвона; тихонько шевелятся тёмные фигуры икон; весело трепещет золотое кружево царских врат, огни свеч повисли в синеватом воздухе, точно золотые пчёлы, а головы женщин и девушек похожи на цветы.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унӑн кӑкӑрӗ ҫинчи хаклӑ йышши сенкер чулсем ҫинче ҫурта ҫуттисем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Свет сотен свечей искрился в сапфирах на груди его.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Площаде хупласа илнӗ сӗм тӗттӗмре хунар ҫуттисем курӑна-курӑна каяҫҫӗ.

Редкие огни фонарей тонули в черном мраке, нависшем над площадкой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пирус ҫуттисем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Сверкают огни папиросок.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫул ҫинчи урапасен айӗнче те вут ҫуттисем мӗкӗлтетеҫҫӗ; урапасен айӗнчен шӑкӑлтатса калаҫни илтӗнет.

С дороги от телег, под которыми мигали огоньки, несся придушенный шум речи.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Кукӑрта унӑн ҫуттисем курӑнми пулчӗҫ.

Огоньки исчезли за поворотом.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Фонарь ҫуттисем вӗлтлетме тытӑнчӗҫ.

Замелькали фонарики.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Прожектор ҫуттисем пӗлӗте хыпашларӗҫ, снарядсем ҫурӑлнипе пулакан хӗрлӗ ҫулӑмсем тӳпе ҫинче темиҫе хутчен умлӑн-хыҫлӑн ҫутатса илчӗҫ.

Лучи прожекторов шарили по небу, перекрещивались, красные вспышки разрывов осветили горизонт несколько раз подряд.

3. Зажигалкӑсем // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.