Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӳрте шуҫӑм йӑпшӑнса кӗнӗ — ҫуттин пӗтӗм уҫӑмлӑхӗпех мар, анчах айккинче мӗн пуррине курма-ӑнланма май паракан тӗтреллӗ палӑрӑмпа.

Проник рассвет — не всей ясностью озарения, но тем смутным усилием, в котором можно понимать окружающее.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Эпӗ ӗнтӗ ҫывӑрмастӑм, вутӑ сарайӗнчи ҫурӑксем витӗр ман вырӑн ҫинелле хӗвел ҫуттин пайӑркисем пырса кӗнисене пӑхса выртаттӑм, ҫав ҫутӑ пайӑркисем тӗлӗнче темле ылттӑн тӗслӗ тусан ташлать, — вӑл тусан пӗрчисем юмахри сӑмахсем пек тупӑнаҫҫӗ.

Я уже не спал, наблюдая, как сквозь щели дровяника пробиваются ко мне на постель лучи солнца, а в них пляшет какая-то серебряная пыль, — эти пылинки — точно слова в сказке.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Сулахайра та, сылтӑмра та электричество ҫуттин хӳресӗр юписем ҫӗкленчӗҫ те, аялти пӗлӗтсене хыпашласа, пӑхнӑ хыҫҫӑн сӳне-сӳне ларчӗҫ.

Влево и вправо поднялись куиые столбы электрического света, лениво пощупали низкие облака, погасли.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗсен ҫуттин пайӑркисем тӗттӗмӗн темӗн тарӑнӑш путлӑхӗнчен килеҫҫӗ.

Они были погружены в глубочайшую пучину темноты, пронзенную их лучами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Электричество ҫуттин ялтӑркка пайӑркисем шыв фонтанӗпе пӗрлешсе, асамат кӗперӗн пур тӗслӗ уттисемпе выляса тӑраҫҫӗ.

Космические излучения, пропуская свои лучи сквозь призму водяных капель, создавали феерическое впечатление.

XXXIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Электричество ҫуттин кӗмӗл пайӑркисем хӑш-пӗр тӗлте шыв тумламӗсем ҫине ӳкеҫҫӗ те пирӗн сулӑ шунипе явӑнса ҫаврӑнакан шыв ҫинче ялтӑркка хӗлхемлӗ пӑнчӑсем сирпӗнеҫҫӗ.

Серебристые лучи электрического света, отражаясь в водной зыби, придавали ей фосфорический блеск.

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Хӗвел, хӑйӗн ҫуттин ылтӑн пайӑркисене хурӑн тӑррисем ҫине сапса, вӗсем хыҫнелле анма пуҫланӑччӗ.

Солнце уже легло на вершины берез, облив их расплавленным золотом своих лучей.

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950