Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫутсан (тĕпĕ: ҫут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Александр Магарин, Чӑваш Республикин Патшалӑх Канашӗн секретариачӗн ертӳҫи, юбиляра Хисеп хучӗ парса чысларӗ, салам сӑмахӗсем каларӗ: «Ирхине ирех чӑваш радиона ҫутсан Ольга Туркай ҫепӗҫ сассипе пуҫланакан «Паянхи кун» кӑларӑма илтме пулать.

Куҫарса пулӑш

Ольга Туркайӑн пултарулӑх каҫӗ иртрӗ // Чӑваш Республикин наци библиотеки. http://www.nbchr.ru/chuv/index.php/2023/ ... h-ka-irtr/

Ашшӗ лампа ҫутсан, Микула хуткупӑсне ҫакса тухса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

V // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Каҫ, хӑй ҫутсан пыр вара.

Куҫарса пулӑш

V // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Каҫ, хӑй ҫутсан, ман патна пыр-ха.

Куҫарса пулӑш

V // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Каҫ, хӑй ҫутсан кил вара.

Куҫарса пулӑш

V // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Сергей лампа ҫутсан, Иван Тилӗ ҫӗлӗкне сак ҫине пусса лартрӗ.

Куҫарса пулӑш

Тилӗ ҫӗлӗкӗ // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Краҫҫын ҫутсан, атте сӳсмен юсама тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Чиркӳ тума пуҫлани // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Сӑр таврашӗнчен килнӗ хыҫҫӑн Тукай малтанхи арӑмӗ патне хӑйӑ ҫутсан, Ухтепи кӗтмен вӑхӑтра пырса кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

9. Ял хӗрринчи пӳрт // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Халиччен Эльгеев патӗнче кӗрхи каҫсенче кашни вырсарникун, хӑй ҫути ҫутсан, ҫӗнӗ хыпарсем пӗлме, хаҫат вуланине итлеме ҫынсем пуҫтарӑнкаланӑ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Шыв ҫырана шӑппӑн пыра-пыра ҫапӑнать; хунарне ҫутсан Грэй ҫыр путӑкӗсене, унӑн ҫӳлти, усӑнчӑк хысакӗсене курчӗ; ку вырӑн ӑна килӗшет.

Здесь тихо прибивало водой; засветив фонарь, он увидел ямы обрыва и его верхние, нависшие выступы; это место ему понравилось.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Станцире те, вагонсенче те ҫутӑ ҫутма чараҫҫӗ, — мӗншӗн тесен, шӑрпӑк ҫутсан та, тӑшмансем ҫавӑнтах пеме тапратаҫҫӗ.

На станции и в вагонах запрещено было зажигать свет, — даже по вспыхнувшей спичке стреляли.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Эмильсен питӗ тирпейлӗ кухнине кӗрсен, пӗчӗк кил хуҫи пилӗк пысӑк ҫурта ҫутсан, ун ҫутинче пӑхӑр савӑт-сапа ялтӑртатса кайсан, пурте шӑпланчӗҫ.

Но, когда они вошли в празднично убранную кухню, и Эмиль зажёг свечи в пяти больших подсвечниках, и пламя отразилось в развешанной по стенам и начищенной до блеска медной посуде, все умолкли.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Эпӗ акӑ, автансем пӗрремӗш хут авӑтсан тухса каяттӑм та, каялла хӑйӑ ҫутсан тин таврӑнаттӑм.

— Вот я, например, уезжал с первыми петухами, а возвращался, когда уже лампу зажигали.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Сана ҫӑлмалла-и, мӗнтен? — тесе ыйтрӗ Морис Джеральд, тата тепӗр хут хӑй кровачӗ ҫинчен сиксе анса, васкаса хӑйӑ ҫутсан.

— Спасти тебя, от чего? — спросил Морис Джеральд, еще раз вскочив со своей кровати и торопливо зажигая свет.

VIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ашшӗ тепӗр лампине ҫутсан, хӑна пӳлӗмӗнче уяври пек ҫутӑ пулса тӑчӗ.

Папа опустил за шнур лампу-молнию и зажег ее, в гостиной стало светло и празднично.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑйлӑ ҫил, темиҫе хут ҫутсан та, пурпӗрех сӳнтере-сӳнтере лартрӗ.

Задуло вторую и третью.

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.

Хунарсем ҫутсан тӗрлӗ мӗлкесем вӗлтлетме пуҫларӗҫ; хушӑран-хушӑран йывӑҫа пуртӑпа каснӑ евӗрлӗ сасӑсем илтӗнчӗҫ.

Оттуда доносились голоса, но слова сливались в нестройный гул; то и дело слышались удары по дереву.

III. Командир плащӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Акӑ, хунарпа ҫутсан хӑрушӑ терӗмӗр-ха эпир, тӳррипе каласан, ним хӑрушши те ҫук.

Взять хотя бы фонарь, если говорить прямо, приходится делать вид, будто с фонарем опасно.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑл ун патне каҫхине, хуторта хӑйӑсем ҫутсан, кӑштӑртатса пырса кӗчӗ.

Он зашел к ней вечером, когда по хутору уже зажглись огни.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗрмай тӗттӗм тӑракан ҫӗр айӗнче вӑхӑт мӗн чухлине пӗлме хӗн пулнӑ; тӗттӗмлӗхе путнӑ чулсем хушшинче, сӗм-хура шӑплӑхра хунар е шахтер лампине ҫутсан ҫеҫ пӗчӗк ҫутӑ лаптӑкӗсем курӑнкаланӑ.

Трудно было определить время под землей, где всегда было одинаково темно, где люди отвоевали себе у камня узкие пространства, доверху налитые постоянной тьмой, а у этого мрака, у черного пустынного безмолвия отстаивали небольшие оазисы света, возникавшие там, где зажигались фонари или лампочки-шахтерки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех