Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫутатӑп (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр минут хушшинче эпӗ хунара ҫутатӑп, унтан сӳнтеретӗп.

Каждую минуту я гашу фонарь и опять его зажигаю.

XIV // Юрий Артемьев. Сент-Экзюпери Антуан де. Пӗчӗкҫеҫ принц: аллегориллӗ повесть-юмах. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 64 с.

Шӑрпӑк ҫутатӑп.

Зажигаю спичку.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

— Ӗҫессе лайӑхах, пӗрле ларса ӗҫер, хуҫа пирӗншӗн пустуй хӑйӑ ҫутатӑп тесе ан калатӑр.

— И выпьем как следует, вкруговую, чтобы хозяин не мог сказать, что он зря жжет для нас свет.

XIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Куҫа уҫатӑп, ҫурта ҫутатӑп, пирус туртса яратӑп, лӑпланнӑ хыҫҫӑн ҫуртана сӳнтеретӗп… каллех ҫавсемех умра: венгерец, хӗп-хӗрлӗ юн ӑшӗнче выртать, пичӗ-куҫӗ таткаланса пӗтнӗ, ӳкнӗ лаши айӗнчен тухасшӑн тӑрмашать хӑй; пӗчӗк салтак Иванчук, пуля ун хырӑмне лекнӗ пулнӑ, ҫӑмха пек хутланса выртнӑ та ман ҫине пӑхать, пуҫне пӑркаласах ӳлет, — ҫавӑнтах тата лашин пырши-пакартисем йӑтӑнса тухнӑ, тӑ ватӑ ури ҫинче упаленсе сӗтӗрӗнет, а пуҫне хӑй ҫаплах ун-кунӑн ҫавӑркалать, куҫӗсем вара… ну, турӑшӑн та, этемӗнни пекех пӑхаҫҫӗ.

Открою глаза, зажгу свечку, выкурю папироску, успокоюсь, потушу… опять потянулись: венгерец весь в крови, с разорванным лицом лезет из-под лошади, солдатик Иванчук, пуля в живот попала, скрутился калачиком, смотрит на меня, качает головой и воет; лошадь с выпученными потрохами тянется на четвереньках, а головой так и ищет туда и сюда, а глаза… ну, ей-богу же, как у человека.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ҫурта ҫутатӑп та сахӑр миххисемпе кӗрпе миххисене, ҫӑкӑр буханкисемпе ҫу витрисене тараса ҫине ҫӗклеме тытӑнатӑп.

Зажигал свечу и перетаскивал на весы мешки с сахаром и крупой, буханки хлеба и ведра с маслом.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫуртана ҫутатӑп — мӗн шухӑшлатӑр-ха ӗнтӗ эсир?

Зажигаю свечу, и что же вы думаете?

Чӗрӗп // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 18–21 с.

Шӑпрах пулӑр, эп халех хӑй ҫутатӑп.

Потише, я сейчас зажгу огонь.

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех