Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫурӑмӗсене (тĕпĕ: ҫурӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иккӗшӗ манӑн ватӑ хуҫасем, виҫҫӗмӗшне палламастӑп, — калать те калать Ҫинкка, калаҫнӑ май ӗҫне те тӑвать: купасенчи сӳс ҫурӑмӗсене те йӑтать, тӳнӗ сӳсе майласа пуҫтарма та пулӑшать.

Куҫарса пулӑш

Хуйхӑ хупӑрласан, хусӑк тыт // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Паян вӑл ку чункӗрӗн юлашки хӑми ҫине хӑпарса тӑрӗ те, вара ытти ҫӗршер чӑваш ӑна пуйтарасшӑн ҫурӑмӗсене авӗҫ.

Куҫарса пулӑш

VI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Эпир вӗсен ҫурӑмӗсене ҫеҫ курса юлтӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

Пӗррехинче Приютово станцире // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 126–140 с.

— Тӑвас пулать, раз пуҫлӑх хушать, — кӗҫӗтмен ҫурӑмӗсене хыҫкаласа килӗшнӗ юлашкинчен.

Куҫарса пулӑш

Машинсен выставки // Н. Маяк. «Капкӑн», 1935. — 1№ — 9 с.

Негрсенчен пӗри ӳкрӗ, ыттисем ҫав самантрах ҫурӑмӗсене ҫавӑрчӗҫ те — хӑрушла кӑшкӑрашса-ҫухӑрашса, тӗрткелешсе-чышӑнса вӑрманалла вирхӗнчӗҫ.

Один туземец упал, остальные стремительно повернули спины и умчались в лес, оглушительно крича и толкаясь.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Стэнли кунта пилӗк кун тӑрас шухӑшлӑ: мӗн пур япалана уҫӑлтарма тата типӗтме, ашаксен ҫурӑмӗсене сиплеме тата каравана кантарма.

Стэнли рассчитывал остановиться здесь дней на пять, чтобы проветрить и хорошо просушить кладь, полечить спины ослов и дать каравану отдых.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӗсенчен икӗ утӑмра, ҫурӑмӗсене хӗвел ҫинелле туса, Кремневпа Садковский адъютантсем, иккӗмӗш ранглӑ капитан Лохматов тата Сухотин полковник ларнӑ.

В двух шагах от них сидели, подставив спину солнцу, адъютанты Кремнев и Садковский, капитан второго ранга Лохватов и полковник Сухотин.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Салтаксем, винтовкисене хӑйсен умне чавнӑ ҫӗр купи ҫине хурса, ҫурӑмӗсене хӗвел енне туса выртаҫҫӗ; хӑшпӗрисем кӗписене хывса, хыҫкаланса, киленсех шӑмшакӗсене хӗртсе кантараҫҫӗ.

Бойцы, положив винтовки на холмики земли, подставляли солнцу спины; иной, сняв рубашку, с удовольствием поводил лопатками, почесывался.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫурӑмӗсене, ҫаннисене — пурне те пурпа ҫырса цифрсемпе паллӑ туса тухнӑ.

Спины, рукава у всех помечены мелом — цифрами.

8 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Урамалла хыҫӗпе тухакан улпут картишӗ таврашӗнче яланах пулса иртекен ӗҫ пырать: тӗсӗ кайнӑ ситец кӗпе тӑхӑннӑ хӗрсем каллӗ-маллӗ чупкалаҫҫӗ; улпут картишӗнче ӗҫлесе пурӑнакан ҫынсем пылчӑк ҫинче сӳрӗккӗн утса ҫӳреҫҫӗ, чарӑнаҫҫӗ те шухӑшлӑн ҫурӑмӗсене хыҫаҫҫӗ; десятскин кӑкарса хунӑ лаши наянӑн хӳрине суллать, пуҫне ҫӳле ҫӗклесе, хӳмене кышлать; чӑхсем кӑтиклетеҫҫӗ, чахоткӑллӑ кӑркка амисем чарӑна пӗлмесӗр пӗр-пӗринпе пакӑлтатаҫҫӗ.

Около господской усадьбы, стоявшей к улице задом, происходило, что обыкновенно происходит около господских усадеб: девки в полинялых ситцевых платьях шныряли взад и вперед; дворовые люди брели по грязи, останавливались и задумчиво чесали свои спины; привязанная лошадь десятского лениво махала хвостом и, высоко задравши морду, глодала забор; курицы кудахтали; чахоточные индейки беспрестанно перекликивались.

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

Йывӑҫ тӗмисене сире-сире, Ленька каялла питӗ хӑвӑрт чупма пуҫларӗ, — унтан инҫе те мар, ҫурӑмӗсене ун еннелле туса, тӑшман салтакӗсем тӑра параҫҫӗ.

Раздвинув кусты, Ленька внезапно подался назад, совсем рядом, спиной к нему, стояли два здоровенных вражеских солдата.

XI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Кӗрсе ларатӑн та ҫак «хӳшше» йӗтӗн ҫурӑмӗсене пӗрерӗн тытса тукмакпа ҫапатӑн.

Сидишь, как в клетке, и бьешь колотушкой, взяв по одному снопику.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Кӑнтӑр енчи кан ҫинче, ҫурӑмӗсене кантӑк енне туса, урисене ӑшӑ утиял айне пытарнӑ икӗ хӗрарӑм лараҫҫӗ: пӗри ватӑ, тепри ҫамрӑк.

На южном кане спиной к окну, вытянув ноги под одеялом, сидели две женщины, старая и молодая,

XXII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗвӗшнӗ май ҫынсем пӗр-пӗрин пуҫӗсемпе ҫурӑмӗсене те ҫапрӗҫ, Сунь лавҫӑн шлепкине сирпӗтсе ячӗҫ.

В суматохе удары сыпались на головы и спины соседей, возчику Суню сбили шляпу.

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ӳсӗрскерсен ҫурӑмӗсене хӗҫ лаптӑкӗпе ҫапа-ҫапа кӑшкӑрчӗ:

Нанося удары плашмя по спинам пьяниц, он прерывисто кричал:

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫырантан пӗр икҫӗр чалӑшра шыв ҫинче дельфинсем чикелене-чикелене каяҫҫӗ, пӗр самантлӑха ҫаврака та мӑнтӑр ҫурӑмӗсене кӑтартса илеҫҫӗ.

Саженях в двухстах от берега кувыркались в воде дельфины, показывая из нее на мгновение свои жирные, круглые спины.

III // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Ун чухне маншӑн кирек мӗнле япала та урӑх пӗлтерӗшлӗ пулса тӑрать: ватӑ хурӑнсен, уйӑх ҫутатнӑ енче хӑйсен кӑтра турачӗсене йӑлтӑртаттараканскерсен, тепӗр енче — тӗмсемпе ҫула хӑйсен хура мӗлкисемпе салхуллӑн хупласа хунӑскерсен сӑнарӗсем те, пӗве шывӗн сасӑ евӗрлӗ тикӗссӗн вӑйланакан лӑпкӑ, чаплӑ йӑлтӑртатӑвӗ те, галерея умне илемлӗ мӗлкесем ӳкерекен чечексем ҫинчи сывлӑм тумламӗсем уйӑх ҫутипе йӑлтӑрани те, пӗве леш енче аҫа путене пӗтпӗлтӗклетни те, мӑн ҫул ҫинчи ҫын сасси те, икӗ ватӑ хурӑн пӗрне-пӗри перӗнсе хуллен, илтӗни-илтӗнми чӗриклетни те, вӑрӑмтуна утиял ӑшӗнче хӑлха ҫывӑхӗнчех сӗрлени те, туратсенчен ҫаклана-ҫаклана типӗ ҫулҫӑсем ҫине панулми ӳкни те, хӑш чухне терраса картлашкисем патнех ҫитсе, хӑйсен симӗс ҫурӑмӗсене уйӑх ҫутинче асамлӑн йӑлтӑртаттаракан шапасем сиккелени те, — ҫаксем пурте маншӑн тӗлӗнмелле пӗлтерӗшлӗ пулса тӑраҫҫӗ — ытла та чаплӑ илеме тата вӗҫне тухман темле телее пӗлтерме тытӑнаҫҫӗ.

Тогда все получало для меня другой смысл: и вид старых берез, блестевших с одной стороны на лунном небе своими кудрявыми ветвями, с другой — мрачно застилавших кусты и дорогу своими черными тенями, и спокойный, пышный, равномерно, как звук, возраставший блеск пруда, и лунный блеск капель росы на цветах перед галереей, тоже кладущих поперек серой рабатки свои грациозные тени, и звук перепела за прудом, и голос человека с большой дороги, и тихий, чуть слышный скрип двух старых берез друг о друга, и жужжание комара над ухом под одеялом, и падение зацепившегося за ветку яблока на сухие листья, и прыжки лягушек, которые иногда добирались до ступеней террасы и как-то таинственно блестели на месяце своими зеленоватыми спинками, — все это получало для меня странный смысл — смысл слишком большой красоты и какого-то недоконченного счастия.

XXXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑмӑр тӗтре ҫӑралнӑҫемӗн ҫӑралать, Нина Ивановна ачасен ҫурӑмӗсене те аран курать, ҫавӑнпа вӑл вӗсене пӗрмай шутласа пырать.

Мглистый туман становился все плотнее, видимость резко ухудшилась, Нина Ивановна едва-едва различала спины мальчиков, она то и дело с тревогой пересчитывала их.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хӗвел вӗсен ҫурӑмӗсене ӑшӑтать, хулпуҫҫийӗсем ҫине ҫемҫен выртать, вӗсем, ҫӳлелле улӑхса пынӑ май, ӑна та, кӑмӑллӑ ҫӑмӑл япалана йӑтса пынӑ пек, хӑйсен хулпуҫҫийӗсем ҫинче илсе хӑпараҫҫӗ.

Солнце уже пригревало их спины, мягко ложилось на плечи, и они, взбираясь все выше, поднимали и его на своих плечах, как приятную легкую ношу.

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Яшка тултарнӑ вӗри термоссем вӗсен ҫурӑмӗсене пӗҫертсе янӑ ӗнтӗ, анчах вӗсем, тар юхтара-юхтара утса та, хӑйсен ротисене ҫаплах хӑваласа ҫитеймеҫҫӗ-ха.

Горячие термосы с борщом уже напекли им спины, а они, обливаясь по́том, все не могли нагнать своих.

XXX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех