Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫупах сăмах пирĕн базăра пур.

ҫупах (тĕпĕ: ҫу) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Анне, икӗ ҫупах ҫаклатрӑм! — савӑнса кӑшкӑрса ячӗ вӑл.
Куҫарса пулӑш

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Пӗр турилккинче хырса тасатнӑ хыҫҫӑн пӗҫернӗ сысна ҫури «кулса» выртать, тепринче — ҫупах пулӑ, тепринче — вӑлча…
Куҫарса пулӑш

Кирлӗ ҫынсем // Петр Речкин. Шухӑшлама вӑхӑт пур: калавсем. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1981. — 64 с. — 33–36 с.

Арҫын куҫӗсем самант ҫупах пулӑнни пек ҫап-ҫавракаланчӗҫ: «Епреме те…»
Куҫарса пулӑш

Кулӑш инкекӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 170–180 с.

Хӑй типӗтнӗ ҫупах пекех хӑрӑннӑ, путса ларнӑ тӗксӗм кӑвак куҫӗсем, ей-бог, мӗлт-мӗлт ҫеҫ тукалаҫҫӗ (уҫӑ вучахри хӑрӑк турат ҫунӑкӗ майлӑрах, ара), ырхан, ҫухӑнчӑк тӑрхала пичӗ шурсах кайнӑ.
Куҫарса пулӑш

Ҫапах та эпӗ пӗр шӳрпелӗх тытрӑм-тытрӑмах: 7 уланкӑ, 9 кӑртӑш, 3 вӗт ҫупах, 2 хӗҫ пулӑ.
Куҫарса пулӑш

Вӗҫкӗнсем // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 21–22 с.

Кунта Гент Танганайка пуллисене курать: ҫуйӑн, салару — ӗренкипе те, тутипе те сасана аса илтерекен какайлӑ тачка пулӑ, «чай» — ҫупах евӗрскер — ҫурӑмӗ симӗс, хырӑмӗ шурӑ; «мвуро» — тӑват кӗтеслӗ капаш пекрех, ҫунаттисем хӑрушла йӗплӗ; ҫап-ҫара, хупӑсӑр пулӑсен икӗ ӑрачӗ — хитре те чӑпар; уланкӑ тата ҫӗлен пулӑ.
Здесь Гент увидел рыб Танганайки: сомов, салару, — толстую, мясистую рыбу, напоминающую видом и вкусом сазана; «чай», похожую на леща, с зеленой спиной и белым брюхом; «мвуро» — почти четырехугольной формы, с ужасно колючими плавниками; две породы голых, бесчешуйных рыб, красивых и пестрых: окуней и угрей.

XVIII. Ливингстонпа сыв пуллашни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Анчах ҫуйӑна алӑран вӗҫертме питӗ шел пек туйӑнчӗ: малтанхи ҫупах пекех сиксе ӳкӗ те — хӳрине те курса юлаймӑн.
Боязно только было выпускать сома: рванется, как тот лещ, — и поминай как звали!

VII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ленька хыпӑнса ӳкрӗ: пӑрамата пӑрахса, кӗсмен ярса тытрӗ те малалла ишсе кайрӗ, аллине пулӑ патнелле тӑсрӗ, пулӑ ҫурӑмне пӳрнисемпе тӗкӗнчӗ, ҫавӑн чухне тин ҫупах хӳрине вылятса илчӗ те куҫран ҫухалчӗ.
Ленька засуетился, бросил перемет, схватился за весло, подплыл, протянул руку, коснулся широкой рыбьей спины; и только тогда лещ вильнул хвостом и исчез.

Ленька ҫупах малтан шыв ҫийӗпе хӑяккӑн ишсе кайнине курчӗ.
Ленька увидел, как лещ некоторое время плыл боком на поверхности воды.

«Халтан кайнӑ» — шухӑшларӗ те Ленька, ҫупах патнерех ишсе пычӗ.
«Обессилел», — подумал Ленька и подтянул ботник ближе к лещу.

Чӑн та сап-сарлака, ала пысӑкӑш ҫупах лекнӗ-мӗн.
Лещ был громадный, широкий — с решето.

«Ҫупах!» шухӑшларӗ Ленька.
«Лещ!» — определил Ленька.

Унтан вара, сарлака пулӑсем пурччӗ, пичче вӗсене ҫупах, терӗ.
Потом были совсем широкие рыбы, и дядя говорил, что это лещи.

Сӗрекене мӗнле пулӑ кӗнӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Хӑйӑр ӑшӗнче слюда катӑкӗсем нумай, вӗсем уйӑх ҫути ҫинче тӗксӗмӗн йӑлтӑртатаҫҫӗ, ҫавна курсан, пӗрре эпӗ Окари сулӑ ҫинчен шывалла пӑхса выртни аса килсе карӗ, — ҫавӑн чухне ман пит патнеллех сасартӑк пӗчӗк ҫупах пулӑ ишсе тухрӗ, хӑяккӑн ҫавӑрӑнса тӑчӗ те, этем пит ҫӑмартийӗ пекех туйӑнма пуҫларӗ, унтан ман ҫине кайӑк куҫӗ пек ҫаврака куҫпа пӑхса илчӗ, шыв ӑшнелле чӑмрӗ те, вӗрене ҫулҫи ӳкнӗ пек чӳхенкелесе, тӗпнелле анса карӗ.
В песке много кусочков слюды, она тускло блестела в лунном свете, и это напоминало мне, как однажды я, лёжа на плотах на Оке, смотрел в воду, вдруг, почти к самому лицу моему всплыл подлещик, повернулся боком и стал похож на человечью щеку, потом взглянул на меня круглым птичьим глазом, нырнул и пошёл в глубину, колеблясь, как падающий лист клёна.

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Ҫупах лекрӗ, лейтенант юлташ!
— Лещ, товарищ лейтенант!

I // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Тавтапуҫ тутарсене — ҫупах пулла ирӗлтерсе ӑшӑтнӑ пек, пичкене ярса ирӗлтерчӗҫ.
Спасибо татарам, — как леща, в бочке оттаяли.

Вӗри ҫӑл // Хӗветӗр Уяр. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 8–15 с.

Ҫупах та леккелет кунта, ырашпӗтри, ҫуркунне вара шамайка кунта вӑлча сапма хӑпарать.
Окунь здесь тоже попадается, пескарь, а весной подходит шаманка метать икру.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Шӑпах ҫакӑн пек ҫанталӑкра тытмалла ҫупах пулла.
В такую погоду лещам бы и брать.

Вӑтӑр саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ку хутӗнче ҫупах тытассӑнах туйӑнатчӗ.
У меня было предчувствие, что на этот раз не уйдет лещ от меня.

Ыран ҫупах тытма каятпӑр.
Завтра идем за лещами.

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика