Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тулта декабрь пулсан та, пирӗн вагонра тӳсме ҫук пӑчӑччӗ, тен, пире вӑл сурансем ҫуннӑран ҫапла туйӑннӑ пуль.

Куҫарса пулӑш

II // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Чӗнтӗрлӗ-тӗрӗллӗ ал шӑллисемпе, хут чечексемпе, шурӑ кӑчкӑллӑ ҫӳҫе турачӗсемпе эрешленӗ пысӑк турӑшсем умӗнче йывӑҫ ҫӑвӗпе ҫӗршер ҫурта ҫатӑртатса ҫуннӑран, халӑх ҫапса хӗснӗ пек килсе тулнӑран, решеткеллӗ чӳречесене нихҫан та уҫманран, икӗ аршӑн хулӑнӑш чул стенасенчен чӗрӗ шӑршӑ кӗнӗрен — чиркӳре пӑчӑ, сывлама йывӑр.

Куҫарса пулӑш

I // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Ҫуран утрӑм ҫумӑр та ай ҫунӑран, Эп юрларӑм ӑшӑм ҫуннӑран.

Из-за дождя домой пешком иду, В душе пожар — дай песню заведу.

«Маннӑ» ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Этем ҫапларах йӗркеленнӗ — темӗн тӗрлӗ ӗҫшӗн хыпса ҫуннӑран.

Так устроен человек, со своей жаждой разнообразия.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тӑкӑрлӑкӑн хура шӑтӑкӗ ӑравасӑр ӗлкесемпе, ҫутӑ ҫуннӑран сарӑ кантӑксемпе, урам шӑхӑравӗпе-шавӗпе тулса ларнӑ, ҫӗтӗк-ҫурӑк пухавҫи хӑйӗн тутӑх хунарӗпе ҫутатакан ҫӳп-ҫап путӑкӗнчи йӗке хӳре пурнӑҫне аса илтерет.

Черная дыра переулка, полная фантастических силуэтов, желтая от огня окон, уличного свиста и шума, напоминала крысиную жизнь мусорной ямы, освещенной заржавленным фонарем тряпичника.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Асӑрхануллӑн пуҫне ҫӗклесен пӳлӗмре никам та ҫуккине курчӗ, пӑртак пӗлесшӗн ҫуннӑран, ытларах, тен, вӑрттӑн мӗн пур япалана пӗлме кӑмӑлланӑран — умӗнче выртакан хут патне пӗшкӗнчӗ, тӗрлӗ хӑтланӑва тӳссе ирттернӗ ҫырупа паллашма юратех тесе пӗтӗмлетрӗ.

Осторожно выглянув, увидел он, что в комнате никого нет, и отчасти из любопытства, а более из любви ко всему таинственному нагнулся к лежавшему перед ним листку, рассуждая весьма резонно, что письмо, претерпевшее столько манипуляций, стоит прочесть.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Ҫӗр вӑл шалта ҫунса тӑнӑран мар, унӑн тулашӗнчи ҫийӗ ҫуннӑран хӗрме пултарнӑ.

— Земля стала раскаленной только благодаря горению ее поверхности, но не наоборот.

VI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Эсӗ мана: хамшӑн ҫуннӑран калатӑп, тетӗн-и?

— А ты думаешь, я об себе душой болею?

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атте тӗрӗслӗхшӗн ҫуннӑран эпир те нумай нуша курнӑ, ҫынсем мӗн ҫинӗ, эпир те ҫавна ҫиеттӗмӗр.

Из-за того, что отец горел душой за справедливость, мы тоже не мало хлебнули горя, что ели люди, то ели и мы.

Выҫӑллӑ-тутӑллӑ ачалӑхӑм // Сувар. «Сувар», 16(697)№, 2007.05.11