Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫуна сăмах пирĕн базăра пур.
ҫуна (тĕпĕ: ҫуна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара, пӳрте кӗрсе, хӑнана кайма тумланчӗҫ: иккӗшӗ те шур кӗпе ҫийӗн хура бант ҫыхрӗҫ, хура костюм тӑхӑнчӗҫ, ҫунасем ҫине така тирӗнчен ҫӗлетнӗ тӑлӑпсем йӑтса тухса хучӗҫ, вара учительпе арӑмне пар лашаллӑ ҫуна ҫине лартрӗҫ, хӑйсем кайри ҫуна ҫине ларчӗҫ те яри уҫса пӑрахнӑ хапхаран урамалла тухса вӗҫтерчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

XX // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Хыҫлӑ ҫунасем, икӗ ҫуна, умлӑн-хыҫлӑн шӑваҫҫӗ Шупашкар еннелле ҫурхи шӑн ҫул тӑрӑх.

Куҫарса пулӑш

10. Тахҫанхи туссем патӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Сулахай енчи ҫывӑхри ялтан умлӑ-хыҫлӑ икӗ ҫуна, ҫӑмӑл ҫунасем, тухнӑ-мӗн, Янтул ҫулне пӳлсе вӗҫтерсе килеҫҫӗ.

Из деревни, что слева от него, выкатились двое легких саней со спинками и мчатся прямо ему навстречу.

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ачасемшӗн пулсан, кунтан ырри ҫук: ҫуна ҫине лар та — тӗрлеттер анаталла, хыҫлӑ ҫунапа килекенсемшӗн — тӳнсе кайма ансат, ачасемшӗн — кулӑш.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ятарласа Кузнецов валли кавир сарнӑ ҫуна ларатчӗ, ку ҫунапа вӑл Ровнӑна кайса ҫӳретчӗ.

Специально для Кузнецова имелись ковровые сани, на которых он отправлялся в Ровно.

Паттӑрла ӗҫ // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Паҫӑрхи пекех турта хушшинче ҫил шӑхӑрать, паҫӑрхи пекех юр тӑкӑнать, анчах вӑл ҫуна хупӗ ҫине ӳксе ҫатӑртаттармасть, пӗр сассӑр ӳкет, ҫунапа лаша ҫине ҫӳллӗрен ҫӳллерех купаланать, лаша тапранни те, вӑл сывлани те урӑх илтӗнмест.

Так же свистит ветер в оглоблях, и так же сыплется снег, с тою только разницею, что уже не стегает о лубок саней, а беззвучно засыпает сани и лошадь всё выше и выше, и ни движенья, ни дыханья лошади не слышно больше.

X // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ваҫили Андрейч ӑна вӗҫертсе янӑ, Мухортыя каллех ӗлӗкхи вырӑнне, ҫуна пуҫӗнчи тимӗртен кӑкарса лартнӑ; лаша ҫинчи ҫуна ҫиттине тата кутлӑхпа ӗнерчӗкне тӳрлетсе ярас тесе, лаша ҫумӗн пынӑ чух, вӑл ҫунара темӗскер тапраннине курнӑ: юр ӑшӗнчен Миките пуҫӗ курӑнса кайнӑ.

Василий Андреич и сделал это и, освободив повод, привязал Мухортого опять к железной скобе у передка к старому месту и стал заходить сзади лошади, чтобы оправить на ней шлею, седелку и веретье; — но в это время он увидал, что в санях зашевелилось что-то, и из-под снега, которым она была засыпана, поднялась голова Никиты.

IX // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ҫуна патне утса ҫитсен, Ваҫили Андрейч ҫунаран тытнӑ та, лӑпланма хӑтланса ҫапла темӗнччен пӗр тапранмасӑр тӑнӑ.

Довалившись до саней, Василий Андреич схватился за них и долго стоял так неподвижно, стараясь успокоиться и отдышаться.

IX // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Паҫӑр Микитепе иккӗш кӗрте путса ларнӑ лапамрах Ваҫили Андрейч путса ларнӑ, лаши ӑна каялла ҫуна патне илсе пырать мӗн, ҫунаран пӗр 50 утӑмра лаши ҫинчен сиксе аннӑ мӗн.

Оказалось, что завяз Василий Андреич в той самой лощине, в которой они завязли еще с Никитой, что лошадь везла его назад к саням, и что соскочил он с нее не больше 50 шагов от того места, где были сани.

VIII // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ваҫили Андрейч лаша ҫине утланма хӑтланса ҫунана тайӑнтарсан, Миките сӗвенсе ларнӑ ҫуна хыҫӗ туртӑннӑ, та ҫуна тупанӗ Миките ҫурӑмне пырса ҫапӑннӑ.

Когда же Василий Андреич, садясь на лошадь, покачнул сани, и задок, на который Никита упирался спиной, совсем отдернулся и его полозом ударило в спину.

VII // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Пӗрре вӑл Марфа качча пыни ҫинчен, тарҫӑсем эрех ӗҫнипе хӑйне ӗҫтерме тӑрсан ӗҫменни ҫинчен астуса илнӗ, тепӗре хӑйсем халь кайни ҫинчен, Тарас пӳрчӗпе унта уйӑрӑлмалли ҫинчен, калаҫнине астуса илнӗ, тата хӑйӗн ывӑлӗпе ҫуна ҫитти айӗнче ӑшӑнса тӑракан Мухортый ҫинчен, е тата ҫунана кӑчӑртаттарса выртакан хуҫи ҫинчен шухӑшланӑ.

То он вспоминал приезд Марфы, и пьянство рабочих, и свои отказы от вина, то теперешнюю поездку, и Тарасову избу, и разговоры о дележах, то о своем малом, и о Мухортом, который угреется теперь под попоной, то о хозяине, который скрипит теперь санями, ворочаясь в них.

VII // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Тӑлӑп ҫухинчен вӗҫертсе ҫунана пӑрахнӑ тутӑра илнӗ те перчеткисене хывнӑ, ҫуна пуҫне тӑрса ӗнерчӗк кантри патнелле карӑннӑ та ун ҫумне тутӑра хыттӑн тӗвӗлесе ҫыхса лартнӑ.

поднимая платок, который он, сняв с воротника, бросил было в сани, и, сняв перчатки, стал в передке саней и, вытягиваясь, чтоб достать до чресседельника, тугим узлом привязал к нему платок подле оглобли.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Халь паллӑ тӑвӑпӑр, — тенӗ Миките, ҫунана ҫиле хирӗҫ ҫавӑрса туртисене ӗнерчӗк кантрипе ҫыхнӑ та, ҫӳлелле тӑратса, ҫуна пуҫӗ патнелле туртса илнӗ.

— Теперь примету сделаем, — сказал Никита, повернув сани лицом к ветру, и, связав оглобли чресседельником, он поднял их вверх и притянул к передку.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Унтан вӑл каллех ҫунана ларнӑ, кайран тата каллех анса ашса ҫӳренӗ те, юлашкинчен, хашкаса ҫуна патне пырса чарӑнса тӑнӑ.

Опять садился, опять лазил и, наконец, запыхавшись, остановился у саней.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ваҫили Андрейч ҫуна патне пынӑ, ҫуна ӑҫта ларнине тӗттӗмре хӑй аран-аран курнӑ; ҫунана кӗрсе ларнӑ та алла тилхепе тытнӑ.

Василий Андреич подошел к саням, с трудом разбирая в темноте, где они, влез в них и взял вожжи.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ыр ӑйӑр кӑшт ҫуна тупанӗсене кӑчӑртаттарса ҫунана вырӑнтан тапратнӑ та ялти такӑр шӑн ҫулпа ӳрӗккӗн малалла кайнӑ.

Добрый жеребец с легким скрипом полозьев сдвинул сани и бойкой ходою тронулся по накатанной в поселке морозной дороге.

II // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Эпӗ ҫак пысӑк ҫунапа та пулсан чи малтан ҫитсе ӳкессине хам ҫине илетӗп, — терӗ те вӑл, ҫуна ҫине тӗллесе кӑтартрӗ.

— Я берусь первым проскочить, хотя бы с этим драндулетом, — он указал на сани.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӗсем манӑн ҫунапа лашана туртса илчӗҫ, хама ачасемпе пӗрле ҫуна ҫинчен антарчӗҫ, лашана тепӗр еннелле ҫавӑрчӗҫ те, ҫуна ҫине хӑйсем ларса кайрӗҫ.

Отняли у меня сани, лошадь, сбросили меня с детьми с саней, повернули их в другую сторону и сами на них уехали.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ҫав вӑхӑтра сысна ҫури ещӗкӗ ҫуна ҫинчен тухса ӳкнӗ, пуринчен те начарри вӑл — ещӗкпе пӗрле ҫунаран пӗр сунарҫӑ тухса ӳкнӗ, унӑн пӑшал та, пуҫӗ ҫинче ҫӗлӗк те пулман.

Так и полетел из саней ящик с поросенком, и, самое скверное, вывалился один охотник без ружья и даже без шапки.

Тӗлӗнмелле ещӗк // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 117-120 с.

— Пӑрӑнӑр! — тепӗр хут кӑшкӑрнӑ та офицер, ҫак вӑхӑтра ҫунапа ҫуна хаплатса ҫапӑннӑ.

— Сторонись! — повторил офицер и в ту же минуту санки о санки — бух!

Пӑрӑнӑр! // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех