Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫулӑмӑр (тĕпĕ: ҫулӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хамӑра ырӑ сунса калатӑп-ха: каяс ҫулӑмӑр такӑр пултӑрах, ларас вырӑн типӗ пултӑрах.

Куҫарса пулӑш

Ҫул ҫинче // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

— Мӗнех, ҫулӑмӑр ӑнӑҫлӑ килтӗр, капитан, — терӗ Битт-Бой тӑруках уҫӑ та ҫирӗп, тӑн-тӑн сасӑпа.

— Так в добрый час, капитан! — сказал вдруг Битт-Бой ясным и бодрым голосом.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ӗҫ пӗтерсен, Кантюк хул хушшинчи шлепкине тытрӗ те ӑна ҫыран айлӑме тӑрӑх кустарса ячӗ, хӑй ҫав вӑхӑтра та пулин шӑппӑн мӑкӑртатрӗ: — Анас ҫулӑмӑр хирӗҫле ан пытӑр, ҫапла татах киле-киле чӑрманмалла ан пултӑр, — терӗ вӑл.

Кандюк, довольный завершением дела, вынул из-за пазухи свою новую шляпу и покатил ее вниз по берегу, приговаривая: — Чтоб поперек пути нам никто не становился, чтоб не пришлось нам сюда еще раз приехать…

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуҫланӑ ӗҫӗн пуҫӗ кутӑнла пултӑр, тертлӗ ҫулӑмӑр хамӑрпа пӗрле пултӑр, ҫакӑн пек урӑх чӑрманмалла килсе ан тухтӑр… —

Начатое дело находит себе конец, наша тяжкая дорога пусть останется позади, дабы не довелось нам больше испытать таких хлопот…

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пирӗн ҫулӑмӑр хуть те ҫыран хӗрринчи чула ҫапӑнса турпас пулса салантӑр, манӑн ҫыранри чул сӑртсене курмаллах!

Должен же я, наконец, увидеть прибрежные скалы, хотя бы наш плот разбился о них в щепки!

XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эсӗ ӑнланатӑн пулас: ученӑйсем хушшинче кӗвӗҫекенсем те сахалах мар: вӗсенчен пайтахӑшӗ ҫав инҫе ҫула тухса каяс текеннисем те тупӑнӗҫ, анчах вӗсем пирӗн ҫав вӑрттӑн ҫулӑмӑр ҫинчен эпир каялла тавӑрӑнсан тин пӗлмелле пултӑр, — терӗ.

Ты понимаешь, конечно? В мире ученых сколько угодно завистников, и многие захотели бы предпринять путешествие, о котором они должны узнать лишь после нашего возвращения.

VI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Шанатӑп, эпир час туслашӑпӑр, вара ҫак хӗрарӑмсемпе пӗрле пирӗн «Шотланди» ҫинчи ҫулӑмӑр кӗске те калама ҫук ырӑ пулӗ.

Я надеюсь, мы быстро подружимся, и в обществе этих дам весь путь на «Шотландии» покажется нам столь же коротким, как и приятным.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах ҫулӑмӑр ӑнӑҫрӗ пирӗн: пирвайхи поселокрах, садра, хурӑн турачӗ ҫинче Вовкӑн шупка хӗрлӗ трусикне куртӑмӑр, ҫавӑнтах ун амӑшӗн сассине те илтрӗмӗр.

Но нам повезло: в первом же поселке, в саду, мы увидели развешанные на ветке березы оранжевые Вовкины трусы и тут же услышали голос его мамы.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Ҫав ҫулпа пытӑмӑр — ҫулӑмӑр пӗтмен-ха.

Мы шли — и путь ещё не кончен.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

5. Вӗсем ӑна каланӑ: Турӑран ыйт-ха, хамӑр каякан ҫулӑмӑр ӑнӑҫлӑ пулӗ-ши, пирӗн ҫавна пӗлесчӗ, тенӗ.

5. Они сказали ему: вопроси Бога, чтобы знать нам, успешен ли будет путь наш, в который мы идем.

Тӳре 18 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех