Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Эсӗ Путене, эпӗ Чӗкеҫ пулам-и?» — ҫӗмӗрт пек куҫӗсем йӑлтӑр ҫиҫетчӗҫ Уҫтукӑн.

Куҫарса пулӑш

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

Икӗ куҫӗ те унӑн шӗл-кӑвар пек ҫиҫетчӗҫ, пичӗ юнпа вараланнӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлашки ҫапӑҫу // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Ун чухне те вӗсем ҫапла уҫҫӑн, тӳррӗн, вӗри юратуллӑн ҫиҫетчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Санӑн куҫусем ҫиҫетчӗҫ Илӗртсе чуна.

Куҫарса пулӑш

Ҫӑлтӑр ҫумӑрӗ // Василий Шихранов. Шихранов В. В. Асамат кӗперӗ сӳниччен: сӑвӑсем. Шупашкар: ООО «Хамӑн типографи», 2018. — 100 с. — 6 с.

Тӳпере пирвайхи ҫӑлтӑрсем ҫиҫетчӗҫ, вӑл тулли витре йӑтнӑ та: «Ясек лаша шӑварать — Кася шыв ӑсма анать» — тесе юрласа пырать; хӑйне питӗ кичем; инҫетри ҫӗршыва вӗҫсе каяс умӗн салхуллӑн юрласа ларакан чӗкеҫ ҫапла хуйхӑрать пулӗ.

На небе уже мерцали первые звезды, а она тащила из колодца полнее ведро и пела: «Ясек лошадей поил — Кася за водою шла», и ей почему-то было так тоскливо, словно ласточке, что жалобно поет, улетая в далекие края.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Вӑл пур, хӑйне хӑй хӗнесе киленетчӗ, чӑнласах та, янӑравлӑ сассипе мана: — Кашни ҫын хӑйне хӑй хуҫа, эпӗ йӗксӗк пулсан, маншӑн никам та айӑплӑ мар! — тенӗ чух унӑн куҫӗсем ҫав киленӗҫпе ҫиҫетчӗҫ.

А он испытывал удовольствие, бичуя себя; именно удовольствием блестели его глаза, когда он звучным баритоном кричал мне: — Каждый человек сам себе хозяин, и никто в том не повинен, ежели я подлец!

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.