Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кайран, ӑсатнӑ чух, Тамарӑн куҫӗнче хаваслӑх хӗлхемӗ ҫиҫетчӗ, тути ырӑ кулӑпа илемленнӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

19 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Санӑн кӗвӗре Ҫиҫетчӗ ӗмӗт, ӑшӑ юрату.

Куҫарса пулӑш

О, савнӑ тусӑм // Митта Петӗрӗ. «Капкӑн», 1940. — 12№ — 10–11 с.

Хӗвелтухӑҫ енчен вӑйлӑ ҫумӑр килетчӗ, ҫиҫӗм ҫиҫетчӗ, тусан вӗҫетчӗ…

Куҫарса пулӑш

Манӑн идеал // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 161–176 с.

Тин кӑна патька-патша сӑнӗ хӗвел пек ҫиҫетчӗ, ырӑччӗ вӑл, сӑвӑнӑҫлӑччӗ, халӗ, акӑ, ун куҫӗ тӑшман ҫине ҫӗмрен пек тӑрӑнать…

Куҫарса пулӑш

Пӑкачав парнипе сучӗ // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Вӗсем иккӗшӗ паллашнӑ чухне Кӗлсулттан ҫап-ҫамрӑкчӗ, тухья тӑхӑнса ҫӳретчӗ, куҫӗ ахахӑн та мерченӗн ҫиҫетчӗ, таврари ялсенчи каччӑ-тӗрӗш ун тавра хӗвӗшетчӗ.

Куҫарса пулӑш

Йӗкӗт тени юлнӑ-и пирӗн? // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Егор ун чухне кӑштах уксахласа пыратчӗ, пит-куҫӗ хӑйӗн хаваслӑ ҫиҫетчӗ, йывӑҫ ҫулҫисене хулӑпа ҫапа-ҫапа тӑкатчӗ.

Егор шел, прихрамывая, весело улыбался и сбивал палкой листья с верхушек кустов.

XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ун чухне мӗнпур япала ылттӑн пек йӑлтӑртататчӗ, пиншер тӗспе, хӗвелсӗрех ҫиҫетчӗ.

Тогда все рдяно золотело, клубилось тысячами радостных оттенков, сияло без солнца.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Чиркӳ тӑрри ҫеҫ хӗвел ҫинче ҫиҫетчӗ, кӗҫех вӑл та курӑнми пулчӗ.

Только одна церковная колокольня еще долго была видна, потом и она пропала из виду.

Улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ҫав вӑхӑтра ял ҫыннисен пит-куҫӗ сар хӗвелтен те ҫутӑрах ҫиҫетчӗ.

В то же время лица сельчан сияли ярче солнца.

Сӗткен паракан, шанчӑк ҫуратакан ҫӑлкуҫсем // Надежда СМИРНОВА. «Хыпар», 2016.07.05, 103-104№

1. Унтан эпӗ тӳперен пӗлӗтпе хупӑрланса анакан тепӗр хӑватлӑ ангела куртӑм: унӑн пуҫӗ тӗлӗнче асамат кӗперӗ ҫиҫетчӗ, пичӗ хӗвел пек ялтӑртататчӗ, урисем вутлӑ юпа евӗрлӗччӗ.

1. И видел я другого Ангела сильного, сходящего с неба, облеченного облаком; над головою его была радуга, и лице его как солнце, и ноги его как столпы огненные, 2. в руке у него была книжка раскрытая.

Ӳлӗм 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.