Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫимеллине (тĕпĕ: ҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку тӗлти мӗн пур ҫимеллине пӗтӗмпех тасатсан, чӑхсем васкамасӑр, унта-кунта таккакаласа, саланма пуҫларӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ав, вӗрен Петюкран! // Василий Сипет. «Тӑван Атӑл». — 2005, 2№ — 72-73 с.

Ытти ҫимеллине каялла чиксе хутаҫне Ятламаса пачӗҫ.

Куҫарса пулӑш

4. Вӑрҫӑ йӗрӗпе // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Тен, ҫимеллине кунта илсе килес?

иль тебе сюда принести?

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Юлашкинчен ҫатмана пӳлӗме куҫарчӗҫ, ҫимеллине турилккесене хурса тухрӗҫ.

Наконец, сковорода была перенесена в комнату, и кушанье разошлось по тарелкам.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл винтовкӑран печӗ, Ферфас кӗтеселле чӑлт ҫеҫ сикрӗ, меллӗ вырӑн шыраса тупрӗ, ҫимеллине унта каллех пӑтраткаларӗ.

Агент выстрелил из винтовки, Ферфас, сиганув за угол, отыскал укромную нишу и там, помешав опять кушанье.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Мӗнле ҫимеллине вӗрентеҫҫӗ.

Обучают искусству сервировки.

XX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

- Апата хӑш вӑхӑтра ҫимеллине те асра тытмалла ӗнтӗ…

— Надо помнить, в какое время есть пищу…

Спорт Улӑпӗн пурнӑҫ йӗрки // Шӑмӑршӑ хыпарӗ. «Шӑмӑршӑ хыпарӗ», 2021.09.24, http://shemursha-vesti.ru/linenew.php?id=891&text=news-publikacii

Вӑл рыцарь илсе килнӗ ҫӑкӑрпа ытти ҫимеллине чӗллӗн-чӗллӗн касса хума ӗлкӗрнӗ те, ӑна ылттӑн тирӗк ҫине хурса кӗрсе хӑйӗн панни умне лартса пачӗ.

Она уже успела нарезать ломтями принесенный рыцарем хлеб, несла его на золотом блюде и поставила перед своею панною.

VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Эпӗ ӑна ҫимеллине те яланах ҫав ункӑ витӗр паратӑп.

Я заставлял ее брать корм только через колечко.

Ула курак–артисткӑсем // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Кэукай Чочоя вилка тытма вӗрентет, хӑш апатне малтан, хӑшне кайран ҫимеллине ӑнлантарса парать.

Кэукай учил Чочоя пользоваться вилкой, объяснял, что есть сначала, что потом.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Вӗсене мӗнпе ҫимеллине пӗлетӗр-и? — тесе ыйтнӑ Щорс куланҫи пулса.

— Знаете, с чем их кушают? — чуть улыбаясь, спросил он.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Сӗтел ҫине лартнӑ апата мӗнле ҫимеллине пӗлместӗр пулсан, малтан ытти ҫынсем мӗнле ҫинине сӑнаса пӑхӑр.

Если вы точно не знаете, как его нужно есть, самое правильное посмотреть, как будут вести себя окружающие.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫапла шутланӑ хыҫҫӑн, вӑл кӑштах тӑхтаса тӑчӗ, мӗншӗн тесен, миҫе шӑрпӑк пуҫӗ ҫимеллине пӗлсен, унӑн хӑюллӑхӗ самаях чакрӗ.

Решив это, он сделал маленький антракт, так как, когда вопрос о количестве был выяснен, решимость его значительно ослабела.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Пуласчӗ ҫамрӑкрах, кӑтартӑттӑмчӗ-ха сана авӑрлӑ кулача мӗнле ҫимеллине!

— Был бы помоложе, я бы тебе показал развязку!

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ак ӗнтӗ кашни, пӗрер дыня илчӗ те, ҫӗҫӗпе лайӑх кӑна тасатрӗ (ҫыннисем пурте унта-кунта пулса курнӑскерсем, сахал мар куркаланӑ, пӗлеҫҫӗ ӗнтӗ ҫын ҫинче мӗнле ҫимеллине, — халь тесен халь пан сӗтелӗ хушшине кӗрсе ларса ҫиме те хатӗр тейӗн); тасатнӑ хыҫҫӑн вара пӳрнисемпе шӑтӑк туса, дыня ӑшӗнчи шӗвекне ӗҫрӗҫ, унтан вара кашниех ҫӗҫӗпе касса илсе ҫӑварне чикме пуҫларӗ.

Вот каждый, взявши по дыне, обчистил ее чистенько ножиком (калачи все были тертые, мыкали немало, знали уже, как едят в свете; пожалуй, и за панский стол хоть сейчас готовы сесть), обчистивши хорошенько, проткнул каждый пальцем дырочку, выпил из нее кисель, стал резать по кусочкам и класть в рот.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫимеллине хамӑн умма пырса лартсан, эпӗ хӑраса кайрӑм: чашӑкӗ ытла та пысӑк, ку мана пӗрре мар, кунӗпе ҫиме те ҫитет, Чжан-фу чашӑкӗпе танлаштарсан ҫеҫ, ман умри кӑштах пӗчӗкрех пек туйӑнать.

Когда передо мной поставили кисель, я испугался — такой большой чашки мне хватило бы на день, но в сравнении с чашкой Чжан-фу она и в самом деле была маленькой.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Ҫимеллине Маргарита валли те туянмалла.

Да и для Маргариты надо еды набрать.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл пӗрре тытсах мӗн ҫимеллине веҫ ҫисе ярать.

Он мог в три приема выхлебать всю манерку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакӑнтан шутласан, хӑйсен юлашки ҫимеллине пырса паракан ҫынсем мӗн тери ырӑ кӑмӑллӑ пулнине Алексей чылай каярахпа тин шухӑшласа илчӗ.

Только уже гораздо позже, обдумывая все это, Алексей сумел оценить доброту людей, которые отдавали ему последнее.

15 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

иккен, куратӑр ак ӑна мӗнпе пуҫса ҫимеллине — йӑлтах кӑтартӑп!

Покажу я вам, с чем её едят — научу я вас!

Улттӑмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех