Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫилсен вӑйӗ тӗрлӗ пулать, тата вӗсем тӗрлӗ енчен вӗреҫҫӗ.

Ветры бывают разной силы и дуют с разных сторон.

Ҫанталӑк ҫинчен мӗн пӗлмелле // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Антарктика енчен вӗрекен типӗ ҫилсен хӑвӑртлӑхӗ 320 км/сех таран ҫитет, вӗсене пула тусем ҫинчи юр вӗҫсе каять, сывлӑш юхӑмӗсем аяларах аннӑҫемӗн температура хӑпарма пуҫлать те пӗтӗм нӳрӗк пӑсланса пӗтет.

Сухие антарктические ветры, скорость которых достигает 320 км/ч, выметают с гор снежные заносы, и по мере снижения потоки воздуха начинают нагреваться и испарять всю влагу.

Ҫӗр чӑмӑрӗ ҫинчи чи типӗ вырӑн ӑҫта-ши? // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/blogs/comments/6277.html

Тӳпе хӗрринче, таҫти ҫӳлти мачча ҫурӑкӗсен вӗҫӗмсӗр мӗлтлетекен ҫутинче, кӑпӑклӑ симӗс хумсем инҫетри пӗлӗтсем патнелле чарӑна пӗлми ӑнтӑлаҫҫӗ; вӗсен хушшинче ҫавра ҫилсен хура кӑтрисем ҫапкаланаҫҫӗ; вӗсем ҫийӗн — ухмаха ернӗ кайӑк кӗтӗвӗлле — аял пӗлӗтсем кӗпӗрленсе куҫаҫҫӗ, — пӗтӗмпех хутӑшса кайрӗ.

На краю неба, в беспрерывно мигающем свете небесных трещин, неудержимо влеклись к далеким облакам пенистые зеленоватые валы; среди них метались черные завитки смерчей; над ними, как стая обезумевших птиц, толпились низкие тучи — все смешалось.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Океансем ҫинче ӑшӑ ҫилсен вӗрнӗ.

Тёплые ветры дули над океанами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Эпӗ «Ҫилсен розине» хампа пӗрлех янине калама мансах кайнӑ.

Я забыл сказать: «роза ветров» была отпущена со мной.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Ҫилсен розипе» эпир хӳме патне ҫывхаратпӑр.

Я рассредоточил своих людей, а сам вместе с «розой ветров» подполз ближе к забору.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Разведкӑра эпӗ вӗсене тинӗсре ҫул ҫӳрекенсен сӑмахӗпе «ҫилсен рози» тесе ят панӑ; пӗр вӑхӑтрах тӑватӑ ҫил вӗрсе тӑнӑн туйӑнать мана.

Я называю это в разведке мореходным термином — «розой ветров»: мне кажется, что меня одновременно обдувают четыре ветра.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анкартисенчи тулӑ улӑмӗнчен шартлама сивӗре ҫутӑ сенкер август кунӗсен техӗмлӗ шӑрши кӗрет, типӗ шӑрӑх ҫилсен вӗри сывлӑшӗ ҫапать, ҫуллахи уяр тӳпе уҫӑлӑхӗ варкӑшса тӑрать…

А на гумнах от мороза пшеничная солома духовитей пахнет лазоревым августом, горячим дыханием суховея, летним небом…

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗтӗмӗшлетсе каласан, «Кӑра ҫилсен» виҫҫӗмӗш кӗнеки малтанхисем пек мар шупка.

Куҫарса пулӑш

1962 ҫулхи чӑваш литератури. Прозӑ // Г. Я. Хлебников. «Вопросы чувашского языкознания и литературоведения». Ученые записки, выпуск XXVI, Чебоксары — 1963. 206–226 стр.