Шырав
Шырав ĕçĕ:
ҫилленмелли (тĕпĕ: ҫиллен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн ҫилленмелли? — терӗ Мамич-Бердей.
3. Аллах ярса панӑ ҫын // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.
Хӑрӑм намӑс курнӑ пек хӑйне ҫилленмелли айван ҫын тесе шутларӗ.
Сутӑнчӑк // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.
Вӑл кӑркка ҫӑмартисене ӗҫсе ҫӳресе, кӑркка ӑратне чакарса пырать те ӗнтӗ, анчах ҫавӑ унӑн пӗртен-пӗр апат-ҫимӗҫӗ пулать вӗт-ха, ман ҫавӑншӑн ун ҫине ҫилленмелли те ҫук ӗнтӗ.
VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Ҫилленмелли ҫук.
XIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Анчах унӑн хӑй енчен те Аркадие ҫилленмелли, кӳренмелли тупӑнать: лешӗ Витали йӑмӑкӗнчен, ҫураҫнӑ хӗртен, сивӗнет, унтан юлташӗн юратнӑ хӗрне тытса илет.
1962 ҫулхи чӑваш литератури. Прозӑ // Г. Я. Хлебников. «Вопросы чувашского языкознания и литературоведения». Ученые записки, выпуск XXVI, Чебоксары — 1963. 206–226 стр.
Страницăсем:
- 1