Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӑлха мӗн валли тата, ун шӑнӑрне хаклӑ йышши йывӑҫсенчен каснӑ шӑрпӑксем тӑхӑнтартмасан, чӗнтӗрленӗ пӑхӑр ҫаврашкасем, е кукуруза улӑмӗнчен ҫыхнӑ сӑнчӑрсем, е тата ӑшне кӑларнӑ, табак пуракки вырӑнне ҫӳрекен пӗчӗк кавӑнсем ҫакмасан.

К чему человеку уши, если не продевать в них палочек, вырезанных из дерева драгоценных пород, медных колец с ажурной резьбой, плетеных цепочек из кукурузной соломы или, наконец, маленьких выдолбленных тыкв, заменяющих табакерки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.