Шырав
Шырав ĕçĕ:
ҫавӑрӑнмасӑрах (тĕпĕ: ҫавӑрӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫумӑр ҫума тапратрӗ, ҫурт тӑрринчен тумла юхатчӗ, чӳречесенчен ҫил пырса шаккатчӗ Ман еннелле ҫавӑрӑнмасӑрах Саша ҫапла каларӗ:Дождь пошёл, капало с крыши, в окна торкался ветер. Не оборачиваясь ко мне, Саша сказал:
I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Эпӗ сирӗн патӑрта хам япаласене хӑварнӑ, — терӗ Базаров ҫавӑрӑнмасӑрах.— Я у вас свои вещи оставил, — отозвался Базаров, не оборачиваясь.
XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.
Григорий хӑй ҫине ачашшӑн тилмӗрсе пӑхнине вӑл ҫавӑрӑнса пӑхмасӑрах тата ӑна курмасӑрах туйрӗ, хӑйӗн яштака ҫурӑмне тӳрлетсе илчӗ, вара Григорий еннелле ҫавӑрӑнмасӑрах чарӑнса тӑчӗ.
VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Страницăсем:
- 1