Шырав
Шырав ĕçĕ:
ҫаврӑннӑҫемӗн (тĕпĕ: ҫаврӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малалла сӑнаса ҫаврӑннӑҫемӗн вӑл сӗтел хушшинче кантӑк пек таса кӑвак куҫӗсемпе хӑй ҫине пӑхса ларакан ачана курса тӗлӗнчӗ.
VIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.
«Эпӗ вӑл», — тенӗ Кириков, палламан ҫын еннелле ҫаврӑннӑҫемӗн тӑпрапа варланнӑ аллисене хире-хирӗҫ сӑтӑркаласа…«Это я», — отозвался Кириков, оборачиваясь к незнакомцу и вытирая черные, покрытые землей руки…
«Килет ешӗл ҫуркунне» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Страницăсем:
- 1