Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӗвел те, ӗнтӗ кӑнтӑрлахи сап-сарӑ герберӑран хӗп-хӗрлӗ мӑкӑне ҫаврӑннӑскер, хӗрӳлӗхӗпе самаях йӑшса, хавшакланса, кӗҫ-вӗҫ анӑҫри ката хӗрри хыҫне йӑпшӑнса шуҫса-кусса ҫухалать ӗнтӗ, анчах медпункта сиплев пулӑшӑвӗ ыйтса иртен пуҫласах пӗр ҫын та пымарӗ.

Куҫарса пулӑш

Трофим // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 96–116 с.

Альберт, ӗнтӗ пӗтӗм кӳлепипе те сӑнӗ-пичӗпе тӗксӗм, сивӗ чул палӑка ҫаврӑннӑскер, шӑлне йӗкӗлтевлӗн йӗрсе, ун хыҫҫӑн йӑраланса пычӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш экзамен // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 70–96 с.

Ӑна хирӗҫ — эпӗ кӗрсе тӑрсан ҫаврӑннӑскер — вӑтанчӑкрах, сӑпайлӑ сӑнлӑ имшеркке ҫын ларать.

Против него, обернувшись при моем появлении, помещался невзрачный человек с застенчивым и скромным лицом,

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Унӑн пичӗ, тӗмсемпе путӑк-санкӑлтӑксен хушшинче курӑни-курӑнми ҫул пӑрӑнчӑкнелле ҫаврӑннӑскер, хускалмасть, мӑкӑнь вӑррин калӑпӑшӗччен хӗсӗннӗ куҫ харшисемсӗр пуҫне.

Лицо его, обращенное к повороту дороги, еле намеченному кустами и выбоинами, осталось неподвижным, за исключением зрачков, сузившихся до объема маковых зерен.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Кӗтӳ иртсе ҫӳремелли вырӑн, шерте тытса ҫаврӑннӑскер, тӑсӑлса выртать.

Потянулся огороженный жердями, вытоптанный скотиной прогон.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.