Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Похода ман ҫӑкӑртан урӑх нимӗн те ҫук ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

Хуралчик // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

— Ак, хура ҫӑкӑртан пӗр кутамкка сухари те типӗтсе хатӗрлерӗм ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

Кулӑш инкекӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 170–180 с.

Куравра «иккӗмӗш ҫӑкӑртан» хатӗрленӗ ҫимӗҫсене тутанса пӑхма, паха вӑрлӑх туянма май пулнӑ.

Куҫарса пулӑш

«Иккӗмӗш ҫӑкӑр» уявӗнче вӑрнарсене мухтанӑ // Елена ПОРФИРЬЕВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/12363-ik ... ne-mukhtan

— Ҫав ҫӗр грамм ҫӑкӑртан мӗн усси-ха пире!

— Что толку нам в этих ста граммах хлеба!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Чи анлӑ сарӑлни — «Ҫӑкӑртан асли ҫук».

Куҫарса пулӑш

Ҫӑкӑртан асли ҫук // В.Никифорова. http://kasalen.ru/2022/09/06/ca%d0%baa%d ... %83%d0%ba/

— Ҫӑкӑртан асли нимӗн те ҫук, теҫҫӗ ваттисем.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫав сӑмахсем хӑлхине пырса кӗрсенех Великанов, трибуна ҫинчен хӑвӑрт анса, куҫран ҫухалма та ӗлкӗрчӗ, турра кӗлтума юратакан Маремьяна Сергеевна анчах пӗрре чышса юлма ӗлкерчӗ; ҫак йӗкӗлти карчӑк Сароври турӑ амӑш сӑнӗ умӗнчи лампадкӑран илнӗ йывӑҫ ҫуне тата Сароври Серафим вӑрманта хӑй аллинчен тискер упасемпе кашкӑрсене тӑрантарнӑ ҫӑкӑртан юлнӑ сухари татӑкӗсемпе сутӑ туса пурӑнатчӗ.

Услыхав такие разговоры, Великанов быстро смылся с трибуны и благоразумно скрылся, получив всего только один тычок от богомолки Маремьяны Сергеевны, ехидной старушонки, продававшей целебное масло из лампад иконы Саровской божьей матери и сушеные сухарики, которыми пресвятой угодник Серафим Саровский собственноручно кормил диких медведей и волков.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл ҫӑкӑртан пӗр пӗчӗк ҫеҫ татӑк хуҫса илчӗ, ыттине мана пачӗ.

Она отломила себе маленький кусочек, а остальное отдала мне.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

«Гм! Какай ҫӑкӑртан лайӑхрах-и вара?»

— Гм! разве мясо лучше хлеба?

I сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Унтан ҫӗҫӗ илсе, шур ҫӑкӑртан вӑраххӑн хулӑм чӗлӗ касса уйӑрчӗ.

Затем взял нож и медленно отрезал от белого хлеба толстый ломоть.

11 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Чи кирлӗ ҫимӗҫсене ҫеҫ ҫӑнӑх, тӑвар, консерв — юланутпа кӑна илсе килме пултарнӑ, ҫавӑнпа та апат начар, кӑвайт ҫине хурса пӗҫернӗ ҫӑкӑртан лаша тарӗ шӑршипе тӗтӗм шӑрши кӗрет.

Вьюками могли доставлять лишь самое необходимое — муку, соль, консервы, поэтому пища была скудной, а выпекаемый на кострах хлеб отдавал лошадиным потом и дымом.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пичӗ хӗрелсе кайнӑ Саша ҫӑкӑртан пӗчӗк ҫаврашкасем туса ларать, никам ҫине те пӑхмасть.

Саша с красным, упрямым лицом, не поднимая глаз, катал из хлеба шарики.

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Умри ҫӑкӑртан юлам сана ҫаплах хаяр суннӑ пулсан.

Хлебом клянусь, ежели я тебе когда-нибудь зла пожелал!

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йыснӑшӗ ӑна, лешӗн кӑмӑлӗ пулсан, тахҫан иртнӗ ҫулхисенчен те ҫывӑх курӗ, турам ҫӑкӑртан хӑвармӗ, кӗрӗк-пиншак ҫӗлетсе парӗ, ӗҫленине кура ун ҫипуҫне те питӗрмешкӗн тӑрӑшӗ…

Дядя его куском не обделит, будет относиться еще лучше, чем прежде, было бы у того желание жить вместе, по-родственному…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Умӑнти ҫӑкӑртан юлатӑн!

Иначе сама без хлеба останешься!

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳрчӗ лайӑх, кӗрсен ытарса тухма ҫук, кӳлсе тухас тесен, лаши — таврара пӗрре, ҫӑкӑртан та татӑк пулмӗ.

Дом добротный, внутри все богато и красиво, во дворе лошадь — одна на всю округу такая, запрягай и поезжай, в хлебе тоже нет недостатка.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑснӑ ҫӑкӑртан пӑрӑнмаҫҫӗ.

От протянутого хлеба, говорят, не отказываются.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Турра шӗкӗр, Шерккей сӗтелӗ хальччен ҫӑкӑртан татӑлман-ха.

Слава богу, у Шерккея до сего дня хлеб со стола не сходил.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар, чӑн калатӑп: ӗмӗр хам патӑмра пурӑнсан та, ылтӑнӑм, татӑк ҫӑкӑртан хӑвармӑп…

Я тебе вот что скажу, Тухтар, золотко: хоть весь свой век живи у меня, куском хлеба никогда не попрекну…

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Палюк ҫӑкӑртан писмерӗ, укҫине йышӑнманшӑн кӑна пӑртак кӑмӑлсӑрланчӗ.

Палюк не стал отказываться, не стал настаивать и на том, чтобы Тухтар непременно взял деньги.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.