Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

яраканскер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каткей вӑл яла пуҫарса яраканскер!

Куҫарса пулӑш

Тӗлӗк // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Алла вӑрӑм яраканскер!

Куҫарса пулӑш

Супер! // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 128–143 с.

Халиччен уҫӑ сассипе ялан юрӑ пуҫласа яраканскер, халь теприсем пуҫарса юрласан та, хутшӑнмасӑр ирттерчӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Пӗлетӗр-и, унта шпага ҫӑтакан ҫын та пур, чӑн-чӑн шпагӑсене ҫӑтса яраканскер.

Представляешь, там был даже шпагоглотатель, который глотал настоящие шпаги.

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Юлашкишӗн эпир ӑна айӑпламӑпӑр; ку йӑла вӑл пирӗн юнта; эпӗ те, пуян мар художник, вӑл та, пуян аристократ, кунӑн-кунӑн кӗрӗшсе ӗҫлекен чухӑн ҫын та хӑй ӗҫлесе тупнине пӗтӗмпех хупахра ӗҫсе яраканскер — эпир пурте перекетлӗх тӗлӗшпе пӗр саккуна пӑхӑнатпӑр; цифрӑсем енӗпе ҫеҫ расналӑх пур.

За последнее винить его не станем: это у нас в крови; я, небогатый художник, и он, богатый аристократ, и бедный поденщик, пропивающий все, что выработывает, в кабаке, — мы руководствуемся одними правилами экономии; разница только в цифрах.

Вӑрӑ чакак // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 3–29 с.

Иккӗмӗшӗ вӑл (ку та пӗрремӗшӗнчен каях мар) — салтак кухни, пирӗн ҫӑвар тутине пӗрпеклентерсе яраканскер, кӑтӑклантарса тӑраканскер, пирӗн сӗлекесене юхтараканскер, пӗрмай хӑй патнелле илӗртекен пулчӗ.

Второй удар, и не менее существенный, — солдатской кухней, которая начисто стирала все вкусы, будила аппетиты и ежедневно манила нас.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӗсенчен пӗри, ҫӑл тараси пек ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ богучар украинецӗ, темле тӗлӗнмелле Геть-Баба хушаматлӑскер, ҫур ҫулта пӗр хут нимӗн урӑлмасӑр темиҫе кун ӗҫекенскер, пӗтӗм ӗҫлесе тупнӑ укҫине, ҫири тумтирӗсене те ун пек чухне ӗҫсе яраканскер пулнӑ.

Один из них, высокий — с колодезный журавль — богучарский украинец с диковинной фамилией Геть-Баба, в полгода раз пил запоем, пропивал все с себя и заработок.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Уссийӗсене унӑнне хайхи никама шеллемен парикмахер, пӗр вӑхӑтрах чипер пике патне те, чипер марри патне те пырса тухса пудра сапса яракан парикмахер, темиҫе пин ҫул хушши ӗнтӗ пӗтӗм этем ӑруне пудра сапса яраканскер пудрӑланӑ.

Напудренных тем неумолимым парикмахером, который без зову является и к красавице и к уроду и насильно пудрит несколько тысяч уже лет весь род человеческий.

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫакӑ хайрӑлса тухакан сасӑ, сывлӑша, чуна ҫӳҫентерсе яраканскер, тата тимӗр хӗлӗхӗсем уласа янӑрашни, Ылтӑн хӑвачӗ пусмӑрланипе пурнӑҫ хурланса ахлатни, Сарӑ Шуйттан ахӑлтатса кулса тӑни, — ҫакӑ шӑв-шав ӗнтӗ хулан шӑршлӑ ӳт-тирӗ вараласа пӗтернӗ, лапчӑтса хунӑ ҫӗр ҫинчен ҫынна таҫта аякка хӑвалать.

Этот напряженный звук, сотрясающий воздух и душу, немолчный вой железных струн, тоскливый вопль сил жизни, угнетаемых силою Золота, холодный, насмешливый свист Желтого Дьявола,— этот шум гонит прочь от земли, раздавленной и загрязненной вонючим телом города.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Вӗсем пӗлекен кӗске шӑлаварлӑ арҫын ача, кун каҫипе усадьбӑра чупса ҫӳрекенскер, ҫитӗннисене пӗр вӗҫӗм ыйту парса халтан яраканскер халӗ палламалла мар улшӑннӑ.

Никто не мог узнать в нем мальчишку в коротеньких штанишках, который любил обо всем расспрашивать у взрослых и без устали носиться со своими сверстниками по усадьбе.

Пиллӗкмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Хырӑмӗ ҫине пӳрнепе пуссан юрласа яраканскер.

нажимаешь ему на животик, и он поет.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех