Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юрланӑран (тĕпĕ: юрла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗнле? — кӑшкӑрсах ячӗ те Ева хӗр тусӗ тӑнлӑн калаҫса юрланӑран ахӑлтатма пуҫларӗ.

Как? — вскричала Ева, хохоча над рассудительным речитативом девушки.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Чӑвашла юрланӑран чӗнтӗм сана.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Эпӗ тахҫанах илтнӗ юрӑсене юрланӑран пуль.

Может быть, потому, что он пел другие песни, хорошо мне известные.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Анчах унӑн сасси мӗнлине никам та пӗлмест: революциллӗ юрӑсене яланах ҫурма саспа, пӑшӑлтатнӑ пек ҫеҫ юрлаҫҫӗ, ҫапла юрланӑран вӗсем пушшех чӗре патне пыраҫҫӗ.

Но никто не знал, какой у него голос: революционные песни всегда пели вполголоса, почти шепотом, и звучали они от этого задушевнее.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кулнӑ пек юрланӑран ӑна натуралистсем шӑлйӗрен теҫҫӗ.

Которую европейские натуралисты называют то пересмешником.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Шӑппӑн калаҫса ту хушшипе утрӗҫ, иккӗшӗ пӗрле пулнӑран, йӗри-тавра чӗмсӗр тусем кӑна тӑнӑран тата юханшыв пӗр чарӑнмасӑр хӑй юррине юрланӑран савӑнӑҫлӑ та телейлӗ пулнӑ вӗсем…

Негромко разговаривая, они пошли в глубь ущелья, счастливые и радостные оттого, что были вдвоем, что вокруг них молчаливо стояли одни лишь скалы да неумолчно пела свою песню река…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрарӑмсем, пурте шӑппӑн пулсан та, хӑйпе юрланӑран, те юрӑ хӑех ниме пӑхмасӑр чӗрере ҫӗкленнӗрен, Марийка кӗтмен ҫӗртен сассине хӑпартрӗ те, хӗр чухнехи ҫулсенче пӗтӗм яла асӑнмалӑх янӑратнӑ пек, хыттӑн юрлама пуҫларӗ.

Или оттого, что все женщины, хотя и тихонько, но поддержали песню, или оттого, что сама песня, не считаясь ни с чем, поднялась в душе, Марийка неожиданно возвысила голос, и в нем зазвучали те сильные струны, какие звучали в годы девичества и были памятны всей деревне:

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех