Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ылтӑнӑн (тĕпĕ: ылтӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗренесем ҫумне коранран илсе ҫырнӑ сӑмахсемлӗ, ылтӑнӑн та кӗмӗлӗн ялкӑшса тӑракан пир тӑрӑхӗсем, кавир таткисем ҫакса тултарнӑ тет.

Куҫарса пулӑш

2. Чулсем макӑраҫҫӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Вӑл шыв ӑсать те тӑкать, ӑсать те тӑкать, акӑ ҫерем курӑкӗ хушшинче ылтӑнӑн ҫӳхе, йывӑр сийӗ сарӑлса выртать ӗнтӗ.

Он все лил и лил воду, пока в траве дерна не заблестел тонкий, тяжелый слой золота.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вара Горн чи малтанах ылтӑнӑн хӗрарӑма тавӑраякан вӑйӗ пирки шухӑшларӗ.

И прежде всего Горн подумал о силе золота, способного возвратить женщину.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Горн аллине тӑсрӗ те ҫавӑнтах — ылтӑнӑн тӗксӗм йӑлтӑркки ӳтне пӗҫертнӗн — пӳрнисене хутлатрӗ.

Он вытянул руку и тотчас же сжал пальцы, как будто тусклый блеск золота обжигал кожу.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

«Симӗс ылтӑнӑн» лаптӑкне пысӑклатасшӑн, кайран унран хӑмла экстракчӗ хатӗрлесшӗн.

Высказались о желании увеличить площади «зеленого золота», из которого впоследствии можно будет приготовить экстракт хмеля.

Хӑмла ытларах ӳстересшӗн // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/31477.html

Ҫыран хӗрринче кӑвайт кӑварӗ ылтӑнӑн, хӗрлӗн йӑлтӑртатнӑ.

На берегу еще сверкала золотисто-красная куча углей.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ятуллӑ илемлӗ беляна ҫырма тӑрӑх хӑяккӑн шӑвӑнса пынӑ; ун ҫине тиенӗ сарӑ чус ылтӑнӑн йӑлтӑртатнӑ, ӗлӗкхи ҫурхи пӑтранчӑк шыв ҫинче тӗксӗммӗн тӗкӗрленнӗ.

Дородная красавица-беляна боком идет по реке; желтый тес, нагруженный на ней, блестит золотом и тускло отражается в мутной вешней воде.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эх, анне, ан макӑр эсӗ, пӗл — Час телейлӗ ҫутӑ кун та ҫитӗ, Ылтӑнӑн ҫутатӗ сар хӗвел Ҫӗр ҫинче те лайӑх пулӗ питӗ!

Мама, мама, не плачь, только мсти! Возвратятся к нам светлые дни. Правды, счастия луч золотой Засияет над нашей землёй!

«Хӗрлӗ ҫарпа пӗрле таврӑнӑп!» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Ӗҫленӗшӗн сана эпӗ ҫак ылтӑнӑн ҫуррине паратӑп.

— За твою работу я даю тебе половину этого золота.

Шыв урлӑ каҫаракан ҫын // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гарин-Михайловский Н.Г. Корея юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 32 с. — 27–30 с.

Сулмаклӑ та пӗр тикӗс хумсем вӗҫӗмсӗр ҫыран хӗрринелле чупса, хӗвелтухӑҫ ҫутинче ылтӑнӑн йӑлтӑртатакан чулсем ҫине кӑпӑк сирпӗтеҫҫӗ.

Волны, тяжелые и ровные, катились на берег и забрызгивали пеной позолоченные восходом камни.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Шинелӗн ҫанни ҫинче виҫҫӗмӗш рангри капитан нашивкисем ылтӑнӑн йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.

На рукаве шинели блестели нашивки капитана третьего ранга.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Улмуҫҫисемпе садри грушӑсен ҫулҫи витӗр, ту хушӑкӗсен тӗллипе, броня пек ватӑ хуйӑрпа витӗнсе, шӑрт пек ем-ешӗл те ҫамрӑк мӑк сӑрса илнӗ тирексен вуллисем хушшинче хӗвел ылтӑнӑн йӑлкӑшса ҫутатать.

Лучи солнца просеивали золотой полосатый свет через листву яблонь, садовых груш, сквозь прорези гор, меж стволами тополей, покрытых, как броней, стариковскими наростами коры.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пурте борт патне кӗпӗрленсе тӑчӗҫ, вӗсем пурте тинӗс тӗпӗнчен кӑларнӑ «хура ылтӑнӑн» пӗрремӗш тонни танкерӑн тимӗр бакне юхса тухасса чӑтӑмсӑррӑн кӗтеҫҫӗ.

Все столпились у борта, с нетерпением ожидая, когда первая тонна «черного золота», добытая из самых сокровенных морских глубин, потечет в железное чрево танкера.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Таҫта, хыҫалта, вӑрман ҫинче аслати кӗмсӗртетнӗ, кунта — хӗвел йӑлтӑртатнӑ, ҫеҫенхир кӑкӑр тулли сывланӑ, курӑк ҫинче ҫумӑр тумламӗсем ахах-мерченӗн ҫиҫнӗ, юханшыв та ылтӑнӑн ҫуталнӑ…

Гроза была — там, сзади них, над лесом, а тут сияло солнце, вздыхала степь, блестела трава в брильянтах дождя и золотом сверкала река…

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Ҫав хушӑрах вӑл асаплӑн ҫакна туйрӗ: ун чунӗнче, ҫӑвари пек, темле ырӑ, ҫутӑ вӑй пытарӑнса тӑрать, тен, вӑл халиччен пӗтсе те ларнӑ пуль, е вӑл ту айӗнчи ылтӑн пек выртать, ҫав ылтӑнӑн тахҫанах алӑран алла ҫӳрекен укҫа пулма вӑхӑтчӗ ӗнтӗ.

А между тем он болезненно чувствовал, что в нем зарыто, как в могиле, какое-то хорошее, светлое начало, может быть, теперь уже умершее, или лежит оно, как золото в недрах горы, и давно бы пора этому золоту быть ходячей монетой.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унӑн ҫав тери хӳхӗм пӗвӗ, пӗр хӑйне ҫеҫ килӗшекен майпа пуҫ тайни, вӑрӑм та сарӑ ҫӳҫӗ, кӑшт ҫеҫ хӗвелпе пиҫӗхнӗ ӗнсипе хул пуҫҫийӗсем темле ылтӑнӑн йӑлтӑртатса тӑни, уйрӑммӑнах турӗ сӑмси — ҫаксем мана пурте ытармалла мар илӗртрӗҫ.

Необыкновенная гибкость ее стана, особенное, ей только свойственное наклонение головы, длинные русые волосы, какой-то золотистый отлив ее слегка загорелой кожи на шее и плечах и особенно правильный нос — все это было для меня обворожительно.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

1. Ҫапла! кӗмӗлӗн ҫӗр айӗнче тымарӗ пур, ылтӑнӑн хӑйне шӑратакан вучахӗ пур.

1. Так! у серебра есть источная жила, и у золота место, где его плавят.

Иов 28 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех