Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйт сăмах пирĕн базăра пур.
ыйт (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӳлӗмсем те нейтральнӑйпа нейтральнӑй маррисем ҫине пайланнипех тӑраҫҫӗ; нейтральнӑй мар пӳлӗмсене пӗр-пӗрин патне ыйтмасӑр кӗмелле мар текен правило та, пӗрремӗш ыйту ҫине «ан ыйт» тесен, ыйтӑва тепӗр хут памалла мар текен правило та ҫаплипех юлчӗ; ҫакӑн пек ответ хӑвӑнтан мӗн? ыйтни пирки ним те шухӑшлаттарманни, ӑна манса каясси те юлчӗ, юласса вара вӑл: ответ памалла-тӑк — ыйтма та кирлӗ пулман, ыйтмасӑрах, малтанах каласа пама май пулнӑ, — текен шухӑшпа юлнӑ; каламан япаларан вара нимле интереслӗ япала та пулас ҫук.

Осталось и разделение комнат на нейтральные и ненейтральные; осталось и правило не входить в ненейтральные комнаты друг к другу без разрешения, осталось и правило не повторять вопроса, если на первый вопрос отвечают «не спрашивай»; осталось и то, что такой ответ заставляет совершенно ничего не думать о сделанном вопросе, забыть его: осталось это потому, что осталась уверенность, что если бы стоило отвечать, то и не понадобилось бы спрашивать, давно все было бы сказано без всякого вопроса, а в том, о чем молчат, наверное нет ничего любопытного.

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Ну, исправник патне ыйтса ҫыр, тухса тарнӑ мужиксем ҫинчен каланӑ-и ӑна староста, — канаш пачӗ Тарантьев, — тата яла кӗрсе тухма ыйт; кайран губернатор патне ҫырса яр, вӑл старостӑн ӗҫӗ-хӗлӗ ҫинчен исправникрен ыйтса пӗлтӗр.

— Ну, напиши к исправнику: спроси его, говорил ли ему староста о шатающихся мужиках, — советовал Тарантьев, — да попроси заехать в деревню; потом к губернатору напиши, чтоб предписал исправнику донести о поведении старосты.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ыйт, ма ыйтмастӑн? — терӗ каллех юлташӗ.

Куҫарса пулӑш

1. Курманӑн курас килет // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ыйт, ыйт, Сарыев ҫӗрпӳ.

Куҫарса пулӑш

16. «Ывӑлусем хитре сан, ҫӗрпӳ» // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ыйт эппин часрах, мӗн ыйтмалли пур.

— Тогда спрашивай поскорей, о чем хочешь узнать.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Хӑйӗнчен ыйт та хӑйӗнчен ыйт.

Куҫарса пулӑш

9. Атӑл леш енче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ыйт, мӗн ыйтасшӑн эсӗ, тимӗрҫӗ? — терӗ вӑл тарлӑ пит-куҫне алшӑллипе шӑлса.

Куҫарса пулӑш

6. Таркӑнсене суд туни // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Миҫе чӑваш Шупашкара куҫса килнине, кам ӑста пурӑннине кирек камран ыйт, каласа параҫҫех чӑвашсем; Максимов-Кошкинский артист ӑҫта пурӑнать-ши тесе ыйтсанах, Атӑл хӗрринче тӗл пулнӑ милиционер: — Астраханцев арман хуҫи ҫуртӗнче, Кайбулка урлӑ каҫсанах, — терӗ те ӑҫталла каймаллине кӑтартрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

— Э, халӗ ӗнтӗ унта хӑть каҫару ыйт, хӑть ан ыйт — пурпӗрех.

Куҫарса пулӑш

XIV // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

«Ан ыйт та, ан йӑлӑн та, сар пикеҫӗм, ман хӑрушӑ та тискер пит-куҫӑма, ӗренкесӗр катмар шӑм-шакӑма курасшӑн манран тархасласа ан ыйт.

«Не проси, не моли ты меня, госпожа моя распрекрасная, красавица ненаглядная, чтобы показал я тебе свое лицо противное, свое тело безобразное.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Эпӗ те ӑна хирӗҫ: — Ыйт ҫав! Ыйт ҫав! — терӗм.

Я тоже стал кричать: — Вот и спроси! Вот и спроси!

Электричество мӗнле ҫыртать // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асанне ӑна хыҫалтан: — Ыйтмасӑр ан уҫ! Кам унта, тесе ыйт, — терӗ.

А бабушка ей крикнула: — Не отпирай! Спроси, кто.

Электричество мӗнле ҫыртать // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

— Мӗн ыйтас тетӗн — ҫавна ыйт, нимӗн те шеллеместӗп — тет Кӗтӳҫ.

— Проси чего хочешь, ничего не пожалею, — отвечает пастух.

Тилӗпе упа тата кӗтӳҫӗ // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 51–55 с.

Маринка ак — э-э, мӗн Маринка унта, ҫӑмӑл ӑслӑскер! — эпӗ чухлӗ эпӗ, сӑмахран, мороженӑй туянма ыйтсан, укҫа енчӗкне туртса кӑлариччен малтан хӑвӑнтан ху Гамлет пек ыйт: памалла-и е памалла мар…

Та же Маринка, да что там легкомысленная Маринка — я попрошу на мороженое, и то, прежде чем раскошелиться, сначала задай себе гамлетовский вопрос: давать или не давать…

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Эсир хӑвӑрӑн акӑлчансен ваттисем: «Ан ыйт, — ыйтмасан сана никам та суймӗ» тесе каланине пӗлетӗр ӗнтӗ.

Вы знаете вашу английскую пословицу: «Не задавай вопросов, и тебе не будут лгать».

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Бауакас вара каланӑ: «Эпӗ хуҫа мар, эпӗ — Бауакас, патша. Эпӗ кунта сан ҫинчен каланӑ сӑмах чӑн-ши тесе пӗлме килтӗм. Эсӗ чӑнах та ӑслӑ тӳре иккенне эпӗ пӗлтӗм ӗнтӗ. Манран мӗн ыйтас тетӗн, ыйт, эпӗ сана парӑп», — тенӗ.

Тогда Бауакас сказал: — Я не купец, а царь Бауакас. Я приехал сюда, чтобы видеть, правда ли то, что говорят про тебя. Я вижу теперь, что ты мудрый судья. Проси у меня, чего хочешь, я награжу тебя.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем тӳрех ҫапла калӗҫ: «Эсӗ мӗншӗн пирӗнтен ун пек пулма ыйтатӑн? Эсӗ малтан хӑвӑнтан ыйт», тейӗҫ.

Сразу скажут: «Ты что с нас спрашиваешь? Ты раньше с себя самого спроси».

12 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вут турттарса килмелле — лаша ыйт, пахча сухаламалла — каллех тархасла, выльӑх валли улӑм та, ҫатан тытма чикмек те, кашни хӑма татӑкне ыйтма — ун патне кай, ун умӗнче пуҫ тайса тӑр — колхозра эсӗ хӑв та ун пекех хуҫа мар пек, ун умӗнче темӗнле парӑма кӗнӗ ҫын пек…

Дрова привезти — проси лошадь, огород вспахать — опять клянчи, соломки скотине, кольев на изгородь, за каждой доской — все к нему, ломай перед ним шапку, будто ты не такой же хозяин в колхозе и лично он делает тебе недозволенное одолжение…

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лешӗ, «Асатте, шуйттансем ӑҫта илсе кайса чикрӗҫ сана паян?» тесе ыйтма тӑрсан, тӳрех: «Ан ыйт, — терӗ те тата лайӑхрах чӗркенсе выртрӗ.

И когда тот начал было спрашивать: — А куда тебя, дед, черти дели сегодня? — Не спрашивай, — сказал он, завертываясь еще крепче.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Эсӗ ыйт, нимӗн те ан хӗрхен, анчах ҫынсем умӗнче мар, эпир иксӗмӗр тӑрса юлнӑ чухне ыйт.

— Да ты спрашивай, не давай мне никакой пощады, только не на людях, а так, со мной один на один.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех