Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Пирӗн, Алексей Федорович, Нухайпа, Юсуф ывӑлӗсемпе ҫыру ҫӳретсе пӑхас пулать.

Куҫарса пулӑш

18. Ылтӑн ҫӑмарта тӑвакан чӑх // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Сахиб-Гирей каҫ сулхӑнӗпе хула тулашне кайса ывӑлӗсемпе уҫӑлса ҫӳреме юратать.

Куҫарса пулӑш

12. Чурук-су айлӑмӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Эп астӑвасса Тавридӑри Ширинсем Менгли-Гирейӗн кӗҫӗн ывӑлне, ун ытти ывӑлӗсемпе танлаштарсан, чи мӑн кӑмӑлли те чи тӑрлавсӑрри тесе шутлатчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2. Ордынка // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тутар, пушкӑрт, чӑваш, ҫармӑс халӑхӗсен ывӑлӗсемпе хӗрӗсем, вырӑссемпе пӗрле пулса, пур ҫӗрте те шурӑ гвардеецсемпе паттӑррӑн ҫапӑҫаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Тул ҫутӑлсан Ухилле кайӑк тытса вӑрмантан ывӑлӗсемпе тавӑрнчӗ.

Ухилле с сыновьями вернулись из лесу на рассвете.

III // Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫырнисен пуххи. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 355 с. — 162-177 c.

Ҫул май аслӑ юмана пырса пуҫҫапать те ывӑлӗсемпе вӑрманалла кӗрсе каять.

поравнявшись с дубом и кланяясь ему, и входит с сыновьями в чащу…

I // Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫырнисен пуххи. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 355 с. — 162-177 c.

Саша Трубка, ҫырӑва хӑй тӗллӗнех вӗреннӗскер, аллӑ сакӑр ҫула ҫитиччен пурӑнса, пӗтӗм Россия тӑрӑх — тарҫӑ пулса та, выльӑхсем пӑхса та, стряпкӑра ӗҫлесе те, вӑрман пристанӗсенчи хура ӗҫпе тертленсе те — витӗрех тухнӑскер, пиллӗкмӗш ҫулта виҫӗ тӑван пиччӗшне ҫухатнӑскер, ҫийӗнчен тата тӗнче вӑрҫинче — икӗ ывӑлӗпе упӑшкине ҫухатнӑскер, — ку тарана ҫитсе ҫавах та хӑйӗн ни чӗрӗ чунне, ни вӑйне пӗтермен; халӗ те акӑ пин ҫынлӑ халӑх ушкӑнӗпе вӑл хӑйӗн тӑван ывӑлӗсемпе калаҫнӑ пекех ӑшӑ кӑмӑллӑн, пӗтӗм чӗринчен калаҫса тӑрать.

Саша Трубка, самоучкой выучившаяся грамоте, за свои пятьдесят восемь лет исходившая Россию и батрачкой, и скотницей, и стряпухой, и чернорабочей на лесных пристанях, потерявшая в пятом году трех родных братьев и в великую войну — двух сыновей и мужа, — не растратила ни свежести души, ни сил, и сейчас перед тысячной толпой говорила, как в сердечный час со своими сыновьями.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Чӑлха сапланӑ, пӳрт урайне шӑлса пуҫтарнӑ е сӗтел ҫине чей пырса лартнӑ хушӑра Ленин хӑйӗн ывӑлӗсемпе калаҫнине Надежда Кондратьевна пӗрре ҫеҫ мар илтрӗ.

Надежда Кондратьевна, штопая чулок, подметая угол или подавая чай, слушала его разговор с мальчиками.

8 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ленин шӑпах унпа, Надежда Кондратьевнӑпа, унӑн ывӑлӗсемпе — Кольӑпа, Сашӑпа, Кондратипе, Сережӑпа, Гошӑпа, Левӑпа, Тольӑпа, — вӗсен пӗчӗк ӗҫӗсемпе тата вӗсене пурнӑҫра мӗн-мӗн кирлипе интересленчӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах ку пысӑкрах япалапа — пӗтӗм ӗҫлекен ҫынсемпе, вӗсен чӑрмавӗсемпе тата пурнӑҫри опычӗпе интересленнин пайӗ те пулчӗ.

Он относился именно к ней, именно к ее мальчикам — Коле, Саше, Кондратию, Сереже, Гоше, Леве, Толе, — к их маленьким делам и жизненным потребностям, но в то же время интерес этот был частью интереса к чему-то гораздо большему — ко всем трудящимся людям, их заботам и жизненному опыту.

8 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Емельянов аслӑ ывӑлӗсемпе кимӗ патне кайрӗ.

Емельянов со старшими сыновьями ушел.

2 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Стариксемпе карчӑксем, хӗрачасем, арҫын ачасем, амӑшсемпе ашшӗсем, аслашшӗсемпе асламӑшсем, ывӑлӗсемпе хӗрӗсем кӑшкӑрашнӑ тата ҫаплах малалла, хӑйсен тӑванӗсем еннелле туртӑннӑ — вӗсене юлашки хут курса юлаҫҫӗ-ҫке вӗсем!

Старики и старухи, девочки, мальчики, матери и отцы, деды и бабушки, дочери и сыновья кричали и продолжали рваться к близким, которых они видели последний раз.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Биллиардла вылярӑн пуль те чей ӗҫрӗн пуль, гитарӑна тӑнкӑртаттартӑн пуль, халӑх пухӑнакан вырӑнсене ҫӳрерӗн пуль, хыҫри пӳлӗмсенче ыйтусем ҫыртӑн пуль, купец ывӑлӗсемпе явӑҫса ҫӳрерӗн пуль?

— Небось все на биллиарде играл да чайничал, на гитаре бренчал, по присутственным местам шмыгал, в задних комнатках просьбы сочинял, с купецкими сынками щеголял?

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Эрнене яхӑн ӗнтӗ Тарас Бульба хӑйӗн ывӑлӗсемпе Сечьра пурӑнать.

Уже около недели Тарас Бульба жил с сыновьями своими на Сечи.

III // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Малтан вӑл вӗсене хӑйсене кӑна ярас тесе те шутларӗ, анчах вӗсем тин ӳссе ҫитнӗ, ҫӳллӗ, вӑйлӑ та илемлӗ каччӑсем пулнине сӑнаса илсен, унӑн ҫавӑнтах ҫапӑҫу хирне каясси килсе кайрӗ, хӑйӗн никам ӳкӗте кӗртме пултарайман кӑмӑлӗ хушнӑ тӑрӑх ҫеҫ кайма шут тытнӑ пулсан та, вӑл вара тепӗр куннех ывӑлӗсемпе пӗрле хам та тухса каятӑп тесе сӑмах пачӗ.

Он сначала хотел было отправить их одних, но при виде их свежести, рослости, могучей телесной красоты вспыхнул воинский дух его, и он на другой же день решился ехать с ними сам, хотя необходимостью этого была одна упрямая воля.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Халӗ ӗнтӗ вӑл хӑйне малтанах ҫакӑн пек шухӑшпа йӑпатнӑ: акӑ ӗнтӗ вӑл хӑйӗн икӗ ывӑлӗпе Сеча ҫитет те: «пӑхӑр-ха, сирӗн пата эпӗ мӗнле маттур ачасем илсе килтӗм!» тесе вӗсене, ҫапӑҫура пиҫӗхнӗ пур ватӑ юлташӗсене те ывӑлӗсемпе паллаштарать, ывӑлӗсем ҫапӑҫу наукине тата козаксен ӗҫкине мӗнле хӑнӑхса пынине сӑнать (ӗҫме пултарнине вӑл рыцарьӑн лайӑх енӗсенчен пӗри тесе шутланӑ).

Теперь он тешил себя заранее мыслью, как он явится с двумя сыновьями своими на Сечь и скажет: «Вот посмотрите, каких я молодцов привел к вам!»; как представит их всем старым, закаленным в битвах товарищам; как поглядит на первые подвиги их в ратной науке и бражничестве, которое почитал тоже одним из главных достоинств рыцаря.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Унӑн пиҫсе ҫитнӗ ҫын пек тата ӗҫлӗ ҫын пек курӑнас хапсӑнуллӑ кӑмӑл пулнӑ, анчах вӑл, ӗлӗкхи пекех, юлташсӑр пурӑннӑ, хӑйне тантӑш хуҫа ывӑлӗсемпе кулленех тӗл пулса тӑнӑ пулсан та, унӑн вӗсемпе туслашас кӑмӑл пулман.

В нем было много честолюбивого стремления — казаться взрослым и деловым человеком, но жил он одиноко, как раньше, и не чувствовал стремления иметь друзей, хотя каждый день встречался со многими из детей купцов, сверстниками своими.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вера Гавриловна хӑйӗн ывӑлӗсемпе пӗр тантӑш каччӑ ҫине ачашшӑн, кӑштах хурлӑхлӑн пӑхрӗ:

Вера Гавриловна нежно и грустно посмотрела на ровесника своих сыновей:

2 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Брест крепоҫне Раҫҫейре пурӑннӑ тӗрлӗ халӑх ывӑлӗсемпе хӗрӗсем хӳтӗленӗ, вӗсен шутӗнче чӑвашсем те питӗ нумай, анчах та чылайӑшӗ кунта «паллӑ мар» ятпа выртать.

Куҫарса пулӑш

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

Хӗрарӑмсем ывӑлӗсемпе упӑшкисенчен уйрӑлмаҫҫӗ-ха.

Женщины не отходили от сыновей и мужей.

«Эп, ӗҫҫынни ывӑлӗ…» // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Пин-пин хӗрарӑм — вырӑс, нимӗҫ, француз, акӑлчан, австри, венгр хӗрарӑмӗсем — йӗре-йӗре сывпуллашаҫҫӗ упӑшкисемпе е ывӑлӗсемпе.

Тысячи женщин — русских, немецких, французских, английских, австрийских, венгерских — с плачем обнимали сыновей и мужей.

Вӑрҫа — вӑрҫӑ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.