Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ывӑл сăмах пирĕн базăра пур.
ывӑл (тĕпĕ: ывӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ывӑл, ывӑл.

Куҫарса пулӑш

3. Тата тепӗр посольство // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ывӑл ачапа килтӗм, пӗччен ҫӳрейместӗп, — пӗлтерчӗ хӗрарӑм, ларнӑ ҫӗртенех ывӑлне чӗнсе.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

— Ну, ывӑл пулсан — ывӑл пултӑр, маншӑн пурпӗр.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ывӑл пулать пирӗн — Костик, — ывӑл пуласса ӗненсех каларӗ Соня.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

«Ман ывӑл купца чӗрҫийӗ ҫинче ларатчӗ, купцана эпӗ кӗмӗлне парса яманччӗ. Апла пулсан унсӑр пуҫне никам та илсе кайма пултарайман ман ывӑла».

«Мальчик сидел на коленях у купца, а купцу я серебра не вернул. Значит, никто как он унес моего сына».

Купцапа унӑн пӗлӗшӗ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ывӑл, ывӑл парнелерӗ вӑл тӗнчене!

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ваше превосходительство, ман хреснай ывӑл, Фома, вилнӗ Игнатӑн пӗртен-пӗр ывӑлӗ.

— Вот, ваше превосходительство, крестник мой, Фома, покойника Игната сын единственный.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах мужик резонлӑн тӑрса: «Ваше благороди! Мӗне кирлӗ ӗнтӗ вӑл мана кун пек вӑхӑтра? Йӑлтах ытлашши… Манӑн виҫӗ ывӑл ача пур, вӗсем пыра-киле ӗҫлекен пулаҫҫӗ, ҫавсене сыхлас пулать. Парӑр мана хӗршӗн пӗр вунӑ тенкӗ, вара эп ывӑл ачасемпе сывлӑш ҫавӑрӑп»… — тесе хунӑ.

Но мужик резонно говорит ему: «Ваше благородие! что она мне по нынешним дням? Лишняя совсем… а у меня, говорит, трое мальчишек — они работники будут, их надо сохранить… дайте, говорит, десять рублей за девку-то, вот я и поправлюсь с мальчишками…»

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Акӑ ӗнтӗ, юлашкинчен, савӑнӑҫлӑ ҫинҫе сасӑпа: — Ывӑл, Игнат Матвеич, ывӑл! — тесе, ҫӳлтен эпи карчӑк ҫухӑрашса аннӑ.

И вот наконец сверху торопливо сбежала повитуха, тонким и радостным голосом крича ему: — С сыном тебя, Игнат Матвеевич!

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Наташа… ытах та ывӑл пулсан, ывӑл ҫуратса парсан — ылтӑнлатӑп сана! — аран-аран сывлӑшне ҫавӑрнӑ вӑл.

И глухо заговорил: — Наташа… ежели — сын, ежели сына родишь — озолочу!

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ывӑлӑмсем, пӗртен-пӗр ывӑл вӑл ман, шеллӗр.

Сыновья мои, смилуйтесь, ведь он у меня один…

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— «Пирӗн ывӑл, — терӗ атте, — салтака кайрӗ, тӑхӑр ҫул хушши вӑл пире нимӗн те ҫырмасть, те чӗрӗ вӑл, те вилнӗ — пачах пӗлместпӗр. Манӑн арӑм яланах ӑна аса илсе йӗрет…» эпӗ чӗлӗм туртрӑм, аттерен ҫапла ыйтрӑм: «Мӗн ятлӑччӗ сирӗн ывӑлӑр, вӑл ӑҫта службӑра тӑнӑ?

— «Наш сын, — сказал папенька, — был Soldat, и вот девять лет он не писал нам, и мы не знаем, жив он или умер. Моя жена всегда плачет об нем…» я курил свою трубочку и сказал: «Как звали вашего сына и где он служил?

X сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хаклӑ Марта, ман юлташӑн ывӑлӗ — ман ывӑл.

Дорогая Марта, сын моего товарища — мой сын.

40 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Витя, пӗлетӗп, ывӑл пулать пирӗн, ывӑл.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Артур, эсӗ маншӑн ывӑлывӑлӑм вырӑннех пулатӑн.

Артур, ты для меня — как бы мой собственный сын.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вара, ывӑлӗ тухса кайнӑ хыҫҫӑн, вӑл конторщикӑн ывӑл ҫурине нихҫанхинчен те ытларах юратми пулнине туйрӗ.

И после отъезда сына он почувствовал себя одержимым ещё более настойчивой неприязнью к пасынку конторщика.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Дик, — тӑсрӗ калаҫӑва Уэлдон миссис, — эс ку таранччен те пирӗн усрава илнӗ ывӑлччӗ ӗнтӗ, ҫак вӑхӑтран вара эсӗ — ман тӑван ывӑл.

— Дик, — продолжала миссис Уэлдон, — ты уже был нашим приемным сыном, но теперь ты поистине мой родной сын.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унӑн чӗри савӑнса кайрӗ: эппин, ывӑл хамӑрӑннисем патне юхса каять, ывӑл нимӗҫсен сӑнчӑрӗнчен ирӗклӗ ҫӗршывалла каять.

Сердце обрадовалось — сыночек плывет к своим, сыночек плывет к свободной земле без немецких оков.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫапла ҫав, унӑн ывӑлӗ пур, ывӑл пур…

Да, у нее есть сын, есть сын…

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Анчах халӗ унӑн та ачи пур, ывӑл, пӗчӗк ывӑл пур, вӑл унӑн аллинче, амӑшӗн кӗпипе чӗркенӗскер, нимӗҫсен комендатуринче ҫывӑрать.

Но вот теперь и у нее есть ребенок, сын, есть маленький сын, у нее на руках, завернутый в платье матери, спит в немецкой коммендатуре.

V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех