Шырав
Шырав ĕçĕ:
шӑтӑкунтан (тĕпĕ: шӑтӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑҫан тухӑн хӑвӑн шӑтӑкунтан? — тутине тӑсрӗ Анюта.
25 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.
Вӑрманта ҫуркунне сӗрлет, Маковейӑн тӑвӑр, нӳрӗ окопне пырса пӑхать, ӑна хӑй патне пыма чӗнет: пӑрах, каччӑ, кӗреҫӳне, хӑвӑн шӑтӑкунтан ҫут тӗнчене сиксе тух та, ҫеҫенхирсем — вӑрмансем тӑрӑх яра парӑпӑр!
XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Тух тата эс шӑтӑкунтан.
XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Страницăсем:
- 1