Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кӑнтӑрла шӑрӑхӗ те шӑрӑх, ҫын куҫне те ытла тӑрӑнатӑн.

Днем жарко, да и от лишних глаз лучше скрыться.

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Йӗпле хулӑ тесен, уншӑн пулсан ҫумӑрӗ те, шӑрӑхӗ те нимӗнех те мар.

Тернию, тому хоть все нипочем — ни дождь, ни жара.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫанталӑкӗ питӗ лайӑх, малтанхинчен те лайӑхрах тӑрать; анчах шӑрӑхӗ ҫав-ҫавах чарӑнмасть.

Погода была прекрасная, еще прекраснее, чем прежде; но жара все не унималась.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Кун шӑрӑхӗ питех пусми пулчӗ.

Уже спала дневная жара.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫу шӑрӑхӗ халӗ тӳрех тусене ҫапать, ҫавӑнпа вӗри сывлӑш юхӑмӗ тӑрӑх ӑмӑрткайӑксем майӗпен тӳпене хӑпараҫҫӗ.

Летний зной ударял теперь прямо в горы, и по горячим токам воздуха медленно поднимались в вышину орлы.

XXII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл вӑхӑтра тӑракан июль шӑрӑхӗ те тата ытти те йӑлтах ҫакна пулӑшнӑ.

Все к тому способствовало, даже июльский зной, который стоял тогда.

XXIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Шӑрӑхӗ те ӗшентерет.

И от жары устал.

Партизан йысна // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 57–62 с.

Кӑнтӑр шӑрӑхӗ.

Жаркий полдень.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

4. Мана Ҫӳлхуҫа ҫапла каларӗ: Эпӗ Хам пурӑнакан вырӑнтан, ҫумӑр хыҫҫӑн пулакан ӑшӑ ҫутӑ пек, ӗҫҫи шӑрӑхӗ вӑхӑтӗнчи сывлӑм пӗлӗчӗ пек, лӑпкӑн пӑхатӑп.

4. Ибо так Господь сказал мне: Я спокойно смотрю из жилища Моего, как светлая теплота после дождя, как облако росы во время жатвенного зноя.

Ис 18 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.