Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эпӗ акӑ мӗншӗн вӗретӗп: сан шӑршӑна сиссен, эпӗ пӗрре ҫилленетӗп, пӗрре савӑнатӑп, ак халӗ ҫитсе ярса илетӗп, тесе пыратӑп.

А лаю только потому, что когда слышу твой запах, то и сержусь, и радуюсь, что я вот сейчас поймаю тебя.

Мулкачӑпа вӗшле (пурсуй) йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кунта чӗрӗ шӑршӑна хускалмасӑр тӑракан шӑплӑх шӑрши кӗнипе ӗнтӗ ҫав тери пӑчӑ.

Здесь было душно от запахов сырости и застойной тишины.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.