Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑпуна (тĕпĕ: шӑпа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫакӑ шӑпуна ҫӑмӑллатма пулӑшӗ.
Куҫарса пулӑш

Хӗрарӑм пӑлхавӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

— Телей ҫапла пулсан каятпӑр ара! — тет каччӑ (хӑйӑ сӑмси сан шӑпуна татса пачӗ пулсан мӗн калӑн-ха кунта).
Куҫарса пулӑш

13. Ярахвийӗн ят тухнӑ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Эсӗ пур — ун ҫинчен шухӑшласа ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе ҫывӑрмастӑн, кашни утӑмра унпа тӗл пулу шыратӑн, хӑвӑн телейсӗр шӑпуна ылханса шыва сиксе вилме хатӗр, вӑл, ӑшҫунтармӑш, ним пулман пек лӑпкӑн, пӗр сӑмах чӗнмесӗр иртсе каять, куҫ хӳрипе те пӑхса илмест сан ҫине.
Куҫарса пулӑш

5. Тӑшман // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Эпӗ тата манӑн тусӑм Дюрок, — вӑл сан пирки ыррине кӑна калать, — санӑн шӑпуна татса парас терӗмӗр.
Я и мой друг Дюрок, который говорит о тебе в высоких тонах, решили устроить твою судьбу.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

«Хаклӑ Тиррей, — ҫырать Галеран; «эсӗ» сӑмаха вӑл ирӗклӗх аса илӗвӗ пек хӑварнӑ курӑнать, — эпӗ санӑн шӑпуна ҫӑмӑллатма мерӑсем йышӑнатӑп.
«Дорогой Тиррей, — писал Галеран, оставивший слово «ты» как напоминание прошлого, — я принял меры к облегчению твоей участи.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Санӑн шӑпуна хам йӗркелейместӗп, питех те илӗртӳллӗ май тупӑнчӗ те…
Сам не могу устроить твою судьбу, а случай был соблазнителен.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Асту, Оглоблин, сана йывӑр ӗҫех хушмарӑмӑр эпир, ҫапах ӑна тӳрӗ кӑмӑлпа пурнӑҫлани шӑпуна чылай ҫӑмӑллатма пултарать.
Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑхӑт ҫитӗ, эсӗ те чипер этеме тивӗҫ ӗҫпех пурӑнма тытӑнӑн, ан васкат шӑпуна…»
Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Эпӗ сан шӑпуна ӑмсанатӑп, — тенӗ вӑл, Соломин хӑйӗн калавне вӗҫленӗ хыҫҫӑн.
— Я тебе завидую, — сказал он, когда Соломин кончил рассказ.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ӗнтӗ пӗлен-ха хӑвӑн курас шӑпуна; айӑпна пула санӑн вӑхӑтсӑрах ҫӗре кӗмелле пулать!» тет.
Знай же свою участь горькую: умереть тебе за свою вину смертью безвременною!»

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Хура сӗм хупланӑ пуласлӑх куна, Анчах тавҫӑратӑп эп сан шӑпуна.
Грядущие годы таятся во мгле; Но вижу твой жребий на светлом челе.

Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хунӑ юрӑ // Митта Ваҫлейӗ. Александр Пушкин. Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хывнӑ юрӑ. — Тӑван Атӑл, 1955, 1(55)№, 115–116 с.

Шӑпуна хирӗҫ ҫӗклен…
Вставай супротив судьбы…

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ӑҫта та пулин хӑвӑн шӑпуна шырама тухса каясчӗ санӑн.
Шёл бы куда-нибудь судьбы искать.

Шӑпуна тав ту ҫавӑн пек ҫӑмӑл лекнипех хӑтӑлнӑшӑн, телейлӗ эсӗ.
Благодари судьбу, что легко отделался, счастливчик.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хӑвӑн шӑпуна эс манпа ҫыхӑнтартӑн, манпа, суд тунӑ ҫынпа; ху савса тӑнипе эс мана тӗнчере чи телейлӗ ҫын турӑн, маншӑн эсӗ пурнӑҫра чи хаклине — хӑвӑн чысна хӗрхенсе тӑмарӑн, маншӑн тесе эсӗ нимӗнрен те хӑраса-шикленсе тӑмарӑн, ҫавӑншӑнах асапне те тӳсетӗн.
Ты связала свою судьбу со мной, осужденным, отверженным; своей любовью ты сделала меня счастливейшим человеком в мире, ты ради меня пожертвовала тем, что дороже самой жизни, — пожертвовала своей честью, и за это свет покарал тебя жестоко; ты всем пренебрегла ради меня!

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Савниҫем, пӗр шиксӗр Шан хӑв шӑпуна! — Пӗтӗмпех уҫӑлса кайрӑм, савӑнма пуҫларӑм эпӗ кунта сирӗнпе, — ӑҫта савӑнӑҫ, унта вара ӗҫес пулать, Гей, хупахҫӑ, ярса пар Симпылна та эрехне.
Мой милый, смелее Вверяйся ты року! — Совсем развеселилась я с вами, — а где веселье, там надобно пить, Гей, шинкарочка моя, Насыпь меду й вина.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Йӗкӗт пӑшалне авӑрлать; Хӗрӗ ӑна ак калать: «Савниҫӗм, пӗр шиксӗр Шан хӑв шӑпуна», — ҫакӑн пеккисене юратма, качча илме юрать.
Ружье заряжает джигит; И дева ему говорят: «Мой милый, смелее Вверяйся ты року», — в таких можно влюбляться, на таких можно жениться.

Мӗншӗн хӑвӑн шӑпуна хирӗҫ нимле вӑй та тӑратман?
И почему ты против своей судьбы никакой силы не выставил?

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

«Ҫук, юман патне эс куҫма пултараймӑн. Тӑлӑх шӑпуна эс пӑрахса каяймӑн…»
«Но нельзя рябине к дубу перебраться, знать, ей, сиротине, век одной качаться…»

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫук, ҫук, ятна улӑштарнипе нимӗн те тӑваймӑн, Пӳлӗхҫӗ сан шӑпуна Тарас ятпа ҫырнӑ ӗнтӗ.
Нет, нет, сменой имени ничего не сделаешь, Провидение твою судьбу определеило именем Тарас.

Иккӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика