Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хирӗҫ сасӑ пулмарӗ, тавралӑх пӗр самантра шӑпланнӑн туйӑнчӗ Эрхипе.
Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.
Йывӑҫ тӑррисем силленме чарӑнчӗҫ, вӗсене итлесе вӑрман та шӑпланнӑн туйӑнчӗ.Верхушки деревьев перестали раскачиваться; лес, казалось, слушая, смолк.
III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.
Ӗнтӗ питӗ нумай лаша ушкӑнӗ, типсе ҫитмен ҫереме чӗтрентерсе, йывӑррӑн та вичкӗннӗн сиктерсе пыни, унӑн хӑлхинчен пӗтӗмпех тухса ӳксе, таҫта аяккалла кайса шӑпланнӑн туйӑнчӗ.
XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Страницăсем:
- 1