Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Манӑн шӑнать авӑ ура…

Куҫарса пулӑш

IV // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Юр нумай ҫумасть, ҫавӑнпа та ҫӗр тарӑн шӑнать.

Снега выпадает немного, и земля промерзает на большую глубину.

Тундрӑри ҫутҫанталӑк // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Вӑл каласа кӑтартнӑ тӑрӑх, унта хӗлле ҫав тери сивӗ пулмасан та нӳрӗ, йӗпе, ҫавна май кӗлетке аванах шӑнать.

Куҫарса пулӑш

«Хӗрес ҫакмасӑр ҫӳреместӗп» // Ял ӗҫченӗ. https://yantik-press.ru/press/publicatio ... cyremestp/

Халь ӗнтӗ ӑна сивӗ те ытларах чӗпӗтет, алли те ытларах шӑнать.

Куҫарса пулӑш

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 108–131 с.

— Ҫулла кам шӑнать? — тавӑрчӗ хӗр, ҫапах та алсине тӑхӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 87–108 с.

Ку ача хӗллесенче хытӑ шӑнать пулмалла.

Это дитя, вероятно, сильно замерзает зимой.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кунӗпе тарласа пынипе йӗпеннӗ ҫурӑм халь шӑнать.

Мокрая, пропотевшая за день спина теперь мерзнет.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫанталӑк шӑнать, юр ҫӑвать.

Начались морозы, выпал снег.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Акӑ мӗншӗн: шыв шӑнать те, ун ӑшӗнчи ытлашши ӑшӑ пӳртри сывлӑша каять.

Оттого, что как вода замерзнет, так она выпустит из себя лишнее тепло в воздух.

Пӑр, шыв, пӑс // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сывлӑшра шыв шӑнать пулсан, шыв сывлӑшран ӑшӑрах пулать.

Если на воздухе из жидкой воды делается мерзлая вода, то, значит, вода теплее воздуха.

Пӑр, шыв, пӑс // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла вара ӳтрен ӑшӑ нумай тухать те ҫын шӑнать.

Когда выйдет много тепла из тела, тогда и зябнешь.

III // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ҫӗр хытӑ шӑнать.

— Холодно теперь землице.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Каллех пӗр аякӗ хӗртӗнсе тепӗр аякӗ сивӗпе шӑнать, каллех хырсем шатӑртатса ҫунакан кӑвайт умӗнче хуралсем лараҫҫӗ, ҫурма ыйхӑра каллех пирӗн походӑн пуҫламӑшӗ те пулман, унӑн вӗҫӗ те пулас ҫук пек туйӑнать…

Опять нажигало с одного бока и подмораживало другой, опять трещали сосны, и сидели у костров сторожевые, опять казалось в полусне, что не было начала походу нашему, не будет ему и конца…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

— Ӑшра вӗри, анчах ӳт-пӳ шӑнать, — тесе тавӑрнӑ Живоног.

— Душе горячо, а тело зябнет, — отвечал Живоног.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

— Ура шӑнать ман!..

 — У меня лапы мёрзнут!..

Ҫуна ҫулӗ // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 29–30 с.

Ҫанталӑк ӑшӑ пулин те, вӑл яланах шӑнать, ӑна валли яка шурӑ чул сӑрнӑ кӑмака хутса ячӗҫ.

Несмотря на теплую погоду, он вечно зяб, и ему растопили белую изразцовую печь.

8 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑрман хатӗрленӗ ҫӗрте кам шӑнать?

Кто на лесозаготовках морозится?

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий ҫухине тӑратрӗ, ҫӗлӗкне ҫамки ҫинех антарса лартрӗ; халӗ ӗнтӗ юр ҫапса ҫунипе ыратакан куҫхарши тӗлӗнчи ҫамки ҫеҫ пӗр вӑхӑтрах пӗҫерет те, шӑнать те; хӑлхасенче вӑрман шавлани, ҫил-тӑман ӳхӗрни янӑраса тӑрать.

Василий поднял воротник, надвинул шапку на лоб; теперь только надбровья, исхлестанные снегом, одновременно и горели и стыли, да уши Как водой были налиты шумом леса и свистом вьюги.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Калӑпӑр, акӑ, вӑрманта, юханшыв ҫывӑхӗнче, хӑрпӑк юр тӑрӑх хӑш кайӑка мӗнле йӗрлесе тытмаллине пӗлет вӑл е тата ирччен кӗлетре ҫӑкӑр шӑнать пулсан, йытӑсем кӳлсе хӑнана кайма юрать вара, нартӑна пӑр чӑтать, ҫил Хура сӑмсах енчен вӗрсен, тата уйах ҫавраланса ҫитнӗ пулсан, ҫил-тӑвӑл пуласса кӗт.

Он зная, например, как близ ручья в лесу выследить соболя по пороше, знал, что если к утру хлеб замерзнет в клети, то можно уже ездить в гости на собаках — лед выдержит нарту, и что если ветер дует с Черной косы, а луна стоит круглая, то следует ждать бурана.

XI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Анчах Керчьра Мелекчесме ятлӑ ҫырма пур, вӑл хӗлле кӗске вӑхӑта шӑнать те, Керчь ачисем, чӑн-чӑн коньки пулмасан, йывӑҫ тупан туса е тимӗр татӑкӗ ҫыхса, пӑр ҫинче ярӑнаҫҫӗ.

Но в Керчи была речка Мелекчесме, она зимой ненадолго замерзала, и керченские ребята делали себе деревянные полозы или привязывали железки, если не было настоящих коньков, и катались на льду реки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.