Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑлӗсенчен (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Турахуп тӗпӗ ҫине ларса сӳсӗн хӗлхемӗсене турахуп шӑлӗсенчен 4 — 5 хут ҫаклатса туртать.

Сидя за прялкой, мастерица берет пучок и понемногу насаживает кудель на зубья прялки.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Сӑхать те, ҫав вырӑна шӑлӗсенчен наркӑмӑш ярса хӑварать.

Она прокусит и из зубов в прокус яду напустит.

Эпир вӑрансан епле хӑраса ӳкни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пирӗнни вара, паллах, лайӑх кӑна сулса ярса, лешне шӑлӗсенчен ҫапать, лешӗ — пирӗнне.

Наш развернулся — и тому в зубы, тот нашему.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Шушар, йывӑҫ ачана шӑлӗсенчен вӗҫертсе ярса, шӑлӗсене качӑртаттарчӗ те вӗлт кӗрсе кайса ҫухалчӗ.

Шушара, выпустив деревянного мальчишку, скрипнула зубами и скрылась.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унтан, юр ҫине чӗркуҫленсе, нартӑна шӑлӗсенчен тытрӗ, каллӗ-маллӗ шутарма тытӑнчӗ.

Опустившись коленями прямо на снег, Мэнгылю взялся за копылья нарты и принялся двигать ее взад и вперед.

Кэргына пытарни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл хӑйне лашапа пӗрле ӳкерттерсе илесшӗн пулчӗ те, лашине чӗлпӗртен тытса, вӑл та маттур тата пуҫне каҫӑртса тухтӑр тесе, вӑхӑтран вӑхӑт ӑна шӑлӗсенчен тӗрте-тӗрте илчӗ.

Он пожелал, чтобы его нарисовали с конем, и, держа своего мерина за повод, время от времени щелкал его по зубам для того, чтобы и конь вышел бравым.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӗсене йытӑ шӑлӗсенчен туман пулсан, эпӗ ылханлӑ пулам!

Будь я проклят, если они не из собачьих зубов!

Ҫӗнӗ палла-тӑрансем // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Булькӑн аялти янаххи ытла та мала тухса тӑратчӗ; аялти шӑлӗсем ҫӳлти шӑлӗсенчен пӗр пӳрне сарлакӑш мала тухса тӑратчӗҫ.

Но у Бульки нижняя челюсть так выдавалась вперед, что палец можно было заложить между нижними и верхними зубами.

Булька // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку таранчченех ҫын ҫиекен йӑхсенче ҫын шӑлӗ те укҫа вырӑнӗнче — ярмаркӑра ҫын шӑлӗсенчен тунӑ шӑрҫа ярӑмне мӗнле те пулин туземец мӑйӗ ҫинче курма пулать, — ку ҫынни ҫав шӑлсен хуҫисене, тен, хӑех ҫисе янӑ пуль, — анчах юлашки ҫулсенче кун пек укҫапа усӑ курма пӑраха пуҫларӗҫ.

Для племен, у которых сохранилось людоедство, известную ценность представляют также человеческие зубы — и на ярмарке можно было видеть ожерелья из человеческих зубов на шее у какого-нибудь туземца, который, надо полагать, сам же и съел их бывших обладателей, — но в последние годы такой вид денег начинает выходить из употребления.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ача каллех кулса ячӗ, арча ҫине тинкерчӗ, вара сасартӑк хӑйӗн амӑшне пилӗк пӳрнипе сӑмсинчен, шӑлӗсенчен ярса тытрӗ.

Ребенок опять засмеялся, уставился на сундук и вдруг схватил свою мать всею пятерней за нос и за губы.

VIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫӑмлӑ ҫипписемпе пуҫ купташкин мӑкӑль-шакӑлӗсенчен, вилӗ лаша шӑлӗсенчен ҫакланса, вӑл юпа тӑрринех хӑпарса ҫитнӗ те, ҫӗрелле усӑннӑ вӗҫӗ, тӗрев шыраса, ҫывӑхри палан турачӗсене перӗнсе тӑрать.

Она достигла верхушки кола, цепляясь мохнатыми усиками за выступы черепа, за мертвые лошадиные зубы, и свесившийся кончик ее, ища опоры, уже доставал ветку стоявшего неподалеку куста калины.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсенчен пӗри чӑхӑмласа тӑнӑ утсене йӗвенӗсенчен туртать, иккӗмӗшӗ вӗсене палашпа хӗнет, ыттисем, учӗсем ҫинчен аннӑскерсем, тупӑ урапи шӑлӗсенчен уртӑннӑ та, ӑна вырӑнтан тапратасшӑн термекленеҫҫӗ.

Один из них тянул под уздцы взноровившихся лошадей; второй бил их палашом, остальные, спешенные, пытались стронуть орудие, помогали, вцепившись в спицы колос.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сивӗпе хытса ларнӑ чӗлхе шыҫнӑпа пӗрех; такан пек шӑлӗсенчен ҫакланса ларать те сӑмаха ниепле те ҫирӗп ҫавӑрса калаймасть.

Затвердевший от холода язык будто распух; цепляясь за подковку зубов, выговаривал нетвердо.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех