Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӗрарӑмсем шӑппӑн куҫӗсене шӑлчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Уйрӑлу шӑпи // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Ҫапла виҫ-тӑватӑ кун ҫулҫӑ шӑлчӗҫ ферма хӗрӗсем.

Куҫарса пулӑш

XXXIII сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Хӗрарӑмсем кӑна халь те ӗсӗклесе, куҫӗсене тутӑр вӗҫӗсемпе шӑлчӗҫ.

Только бабы все еще всхлипывали и вытирали глаза углами косынок.

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Хӗрарӑмсем макӑрма пуҫларӗҫ ӗнтӗ, хӗрсем куҫӗсене тутӑрӗсемпе шӑлчӗҫ, стариксем, пуҫӗсене патаксем ҫинелле усса, ҫӗлӗкӗсене хыврӗҫ…

Бабы уже плакали, дивчата вытирали глаза косынками, старики опустили головы на палки и сняли шапки…

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн пурте, пӗр харӑс кӗсйисенчен тӑватта хуҫлатнӑ тутӑрӗсене кӑларса сӑмсисене шӑлчӗҫ.

Потом все, как один, вынули из карманов платки, сложенные вчетверо, и вытерли ими носы.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӗсем ачасене пуҫран тытса шӑлчӗҫ тата выҫӑхнӑ арҫынӗсемпе хӗрарӑмӗсене апат пачӗҫ те, ӑна лешсем самантрах ҫисе ячӗҫ.

Они ласкали детей и протягивали пищу изголодавшимся мужчинам и женщинам, которые с жадностью поглощали её.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эсир Кавӗрлепе мирлешӗр, — пурте ачашласа шӑлчӗҫ Ҫинук пуҫне.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Хӗрарӑмсем ӳлесе йӗрчӗҫ, макӑрса хӗрелнӗ куҫӗсене явлӑксен, шаль тутӑрсен вӗҫӗсемпе шӑлчӗҫ, нӑшлата-нӑшлата, аялтан тӑхӑнакан юбка аркисем ҫине сӑмса шӑнкартрӗҫ…

Бабы ревели, вытирали заплаканные глаза кончиками головных платков и шалек, сморкались в подолы исподних юбок…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон казакӗсем икӗ енчен те атакӑпа контратакӑра тытӑҫса ӳкрӗҫ, пӗр-пӗрне лайӑх кӑна шӑлчӗҫ те, Григорий, ҫапӑҫура утне ҫухатса, ҫурса янӑ питпеле хӑйӗн полкӗсене ҫапӑҫуран илсе тухрӗ, унтан Боковски станицӑна чакса кайрӗ.

В атаке и контратаке сошлись донцы с обеих сторон, рубанулись, как и надо, и Григорий, потеряв в бою коня, с разрубленной щекой, вывел полки из боя, отошел до Боковской.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫамрӑк учительницӑсем, ачасем патнелле ачашшӑн тайӑлса тӑрса, хӑйсене майлӑ «шухӑшлареҫ», — унччен пӑртак малтантарах ҫав ачасенех вӗсем чӗпӗтнӗ, хӑлхисенчен туртнӑ, — халӗ ӗнтӗ вӗсем итлемен ачасене кулкаласа ҫеҫ лайӑх пӳрнисемпе юнаса каларӗҫ, итлекеннисеме пуҫӗсенчен ачашласа шӑлчӗҫ.

Молоденькие учительницы старались, ласково склоняясь над учениками, которых не так давно драли за уши, грозили пальчиком маленьким шалунам и гладили по головке послушных.

4-мӗш сыпӑк. Вырсарникунхи шкулта «Мухтанса хӑтланни» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.