Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑлакан (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем хушшинче тутӑр вӗҫӗпе куҫӗсене шӑлакан хӗрарӑмсемпе ҫамрӑк хӗрсем те тем чухлехчӗ.

Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Пулнӑ-ши ку таврара урӑх кирек те кам пӗр ҫанталӑк кӑмӑлӗшӗнех хӗпӗртесе ӑвӑсӑн кӗсенлӗ вуллине ыталакан, ҫӑкан симӗс саппун пек туратти ҫине пуҫа чиксе, пӗр ахӑлтатса кулакан, тепре куҫҫульне шӑлакан?

Куҫарса пулӑш

1 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Сӗтел шӑлакан пӗр авӑк шалкӑм ҫапнӑ пек шанк хытса, куҫне ҫӗре ӳкерсе, чӗлхине ҫӑтса тӑчӗ, варарахран ҫеҫ чӗлхине лӑпкӑн салтса ячӗ:

Куҫарса пулӑш

Ҫын ҫынрах юлинччӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 197–201 с.

Ҫак вӑхӑтра вӗсен сӗтелӗ патне кунти сӗтел шӑлакан — пенси ҫулӗсенчи кӗре сӑн-питлӗ, вӑтам пӳ-силлӗ тапчам хӗрарӑм — ҫилӗ ҫилӗ вӑшкӑрттарса, ҫавӑрттарса пырса тӑчӗ те, куҫне шурӑ туртса, хупахри «шӑна-пӑван» сӗрлевне шари! ҫурса ячӗ:

Куҫарса пулӑш

Ҫын ҫынрах юлинччӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 197–201 с.

Ӑна урай шӑлакан Униҫҫе итлесе тӑнӑ иккен.

Куҫарса пулӑш

Йӑпӑлтие йӗп витмест // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 72–73 с.

Виҫӗ лавпа килнӗ виҫӗ ҫамрӑк каччӑ пӗр вӗҫӗм куҫҫульне шӑлакан Аграфена Федоровнӑна лӑплантарчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 73–85 с.

Май шӑлакан ҫу ҫинӗ.

А кто в согласьи жил, тот масло ел.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗвел пӗлӗт тӳпине ҫӗкленессишӗн тапаҫланать, унта ҫитет те — картлашкасене тӑрӑшса шӑлакан ҫын хӑвӑртлӑхӗпе анма пуҫлать.

Солнце всячески уклоняется подняться к зениту, а достигнув его, начинает опускаться со скоростью человека, старательно метущего лестницу.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Чугунҫул ҫинчи санитарнӑй коллеги председателӗ, хӑйне вагона чӗнессе кӗтмесӗрех, вокзалпа перрона шӑлса тасатма хушать, шӑлакан ҫынсене хула мещанӗсене илме вӑл слободана грузовик янӑ пулнӑ.

Председатель железнодорожной санитарной коллегии, не дожидаясь вызова в вагон, распорядился подмести вокзал и перрон, для чего был послан грузовик в слободу за мещанками.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Василий Иванович саппунӗпе пианино ҫинчи тусана шӑлакан хӗрарӑм ҫине пӑхса илчӗ.

— Василий Иванович посмотрел на женщину, вытиравшую передником с пианино пыль.

Пианино // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ли Цин-шань, сӗтел ҫинчен тусан шӑлакан тутӑр татӑкне илсе, ӑна ача ҫӑварне чиксе хучӗ.

Ли Цин-шань схватил со столика тряпку, которой вытирали пыль, и крепко заткнул мальчику рот.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хамӑр номерах каясшӑнччӗ эпир, анчах урай шӑлакан хӗрарӑм: — Сирӗн валли телеграмма пур, — тесе пӗлтерчӗ.

Мы хотели в свой номер идти, а тётя, которая убирает, сказала маме: — Вам телеграмма есть.

Атте телеграмма ячӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Тепӗр чух вӗсем, Денис шӑллӗпе пӗрле, ярмӑрккӑри юрӑҫӑсем пек, пӗр хӑйсем пӗлекен, «савнӑ ҫыннӑн йӗрне шӑлакан хӑйӑр» ҫинчен калакан юрра пуҫласа яраҫҫӗ те, аслӑ Блаженки куҫҫуль тапса тухмаллах ҫемҫелсе каять.

Заведут они, бывало, с братом Денисом, как ярмарочные лирники, только им одним известную песню про «песочек, что заметает милого следочек», и Блаженко-старший сразу разжалобится до слез.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫӗр ҫийӗн шӑлакан юр вӑйсӑрланчӗ, ҫӑматта ҫӳхен витсе, урасем хушшинче ҫаврӑнать.

Поземка, слабея, еще крутилась у ног, запорашивая валенки.

Чижик Холмы ялне кайрӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вараланнӑ урайне те шӑлса кайман, ҫуртра урай шӑлакан та ҫук тейӗн.

Пол замусорен и не подметен — некому.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юлашкинчен вӗсем пачах курӑнми пулчӗҫ, каҫхи тӗттӗмре, ҫӗр ҫийӗпе шӑлакан юрлӑ тӑман ӑшӗнче палӑрма пӑрахрӗҫ.

Наконец, они совсем растаяли во мраке, исчезли в ночной тьме, в снежном тумане, метущем над землей.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Урай шӑлакан Кӗркури часах туй пуласси ҫинчен калаҫнине илтрӗм эпӗ.

Я даже слышала от нашего Григория, который метет пол, что скоро будет свадьба.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Ӗлӗкрех кунне иккӗ-виҫҫӗ килсе каятчӗ, халӗ акӑ, колхоз правленин урайне шӑлакан милӗкрен хӑпайман пек, ӑна эрнере те чӗнсе илейместӗн!

Раньше навещала чуть не три раза в день, а теперь целую неделю не дозовешься, словно не может оторваться от веника, которым подметает пол в правлении колхоза!

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ нафталин шӑрши кӗрекен ют ҫын кӗпине тӑхӑннӑ, анчах ӑна пуҫран шӑлакан алӑсем амӑшӗн ачаш аллисемех пулнӑ, ӑна вӗсем сӗртӗннипе ҫеҫ те лайӑх пулса кайнӑ.

Мать была в чужом, пахнущем нафталином платье, но руки, гладившие его голову, были родными, ласковыми, и от одного их прикосновения ему стало хорошо.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫавӑн пиркиех вӗсене тирпейлӳҫӗ те, хуралҫӑ та, урам шӑлакан та, ача пӑхакан та ниҫтан та мар, чӑваш ҫӗрӗнчен ҫеҫ кирлӗ.

Куҫарса пулӑш

Чун витӗр кӑлармалла // Алексей МОСКОВСКИЙ. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.03.12, 9№

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех